Bu çalışma, Monica Ali’nin Brick Lane (2007) adlı romanını sömürgecilik sonrası göç bağlamında kimlik oluşumu, melezlik ve taklit temaları çerçevesinde eleştirel bir biçimde incelemektedir. Homi Bhabha’nın kuramsal çerçevesi doğrultusunda yapılan analiz, Ali’nin Londra’nın Tower Hamlets bölgesindeki Bangladeşli göçmenler arasında yaşanan diasporik kimlik, kültürel müzakere ve kuşaklar arası gerilimleri nasıl yansıttığını araştırmaktadır. Romanın başkahramanı Nazneen, ataerkil geleneklerle ev sahibi toplumun gerçeklikleri arasında sıkışıp kalan birinci kuşak göçmenlerin yaşadığı zorlukları somutlaştırmaktadır. Nazneen’in öznel bir kimlik ve özerklik kazanma süreci, taklit yoluyla asimilasyon çabaları başarısızlıkla sonuçlanan kocası Chanu’nun deneyimleriyle tezat oluşturmaktadır. Benzer şekilde, ikinci kuşak karakterler olan Shahana ve Razia’nın çocukları da ebeveyn beklentilerine direnirken melez kimlikleri müzakere etmenin zorluklarını ortaya koymaktadır. Roman, göçün katı kültürel ikilikleri nasıl sarstığını vurgulamakta; melezliği hem bir direniş hem de dönüşüm alanı olarak sunmaktadır. Bu çalışmada söz konusu mücadeleler, postkolonyal teori bağlamında ele alınmakta ve Brick Lane’in kimlik müzakeresi, kültürel melezlik ve sömürge mirasının diasporik öznelikler üzerindeki kalıcı etkilerine dair edebi bir anlatım sunduğu ileri sürülmektedir.
This study critically examines Brick Lane (2007) by Monica Ali, focusing on the novel’s exploration of identity formation, hybridity, and mimicry within the context of postcolonial migration. Through Homi Bhabha’s theoretical framework, the analysis investigates how Ali portrays the complexities of diasporic identity, cultural negotiation, and intergenerational tensions among Bangladeshi immigrants in London’s Tower Hamlets. The protagonist, Nazneen, embodies the struggles of first-generation immigrants as she navigates the liminal space between her inherited traditions and the realities of her host society. Her journey toward self-determination is contrasted with the experiences of her husband, Chanu, whose failed attempts at assimilation highlight the limitations of mimicry and the psychological toll of cultural displacement. Similarly, second-generation characters, including Shahana and Razia’s children, illustrate the challenges of negotiating hybrid identities while resisting parental expectations. The novel underscores the ways in which migration disrupts rigid cultural binaries, offering hybridity as both a site of resistance and transformation. By contextualizing these struggles within postcolonial theory, this study contributes to a nuanced understanding of Brick Lane as a literary articulation of identity negotiation, cultural hybridity, and the ongoing impact of colonial legacies on diasporic subjectivities.
Identity hybridity mimicry postcolonialism immigration diaspora
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Konular | İngiliz ve İrlanda Dili, Edebiyatı ve Kültürü |
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Erken Görünüm Tarihi | 26 Ekim 2025 |
| Yayımlanma Tarihi | 29 Ekim 2025 |
| Gönderilme Tarihi | 1 Mayıs 2025 |
| Kabul Tarihi | 16 Haziran 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Sayı: 30 |