The Effect of Physical Activity on Psychological Resilience and Quality of Life in Middle-Aged Working Individuals

Yıl 2023, Cilt: 13 Sayı: 2, 109 - 123, 31.12.2023

Muhammed Ömer Eren

https://doi.org/10.55024/buyasambid.1387376

Öz

This research was conducted to examine the effect of physical activity on psychological resilience and quality of life in middle-aged working individuals in terms of some variables. 284 middle-aged working people with different demographic populations participated in the research. In the first part, personal information developed by the researcher was used, in the second part, the International Physical Activity Assessment Questionnaire (IPAQ), in the third part, the psychological Resilience scale, and in the last part, the World Health Organization Quality of Life (WHOQOL-BREF) scale was used. The effect of physical activity on psychological resilience and quality of life in middle-aged working individuals was examined; In the regression analysis conducted separately between physical activity and gender, and between psychological resilience, quality of life and financial situation, it was found that there was a significant difference between psychological resilience and quality of life (p<0.05), but there was a significant difference in age, occupation type, education level, marital status variables and physical activity. It was revealed that there was no significant difference in the regression and Spearman correlation analyzes between psychological resilience and quality of life (p>0.05). As a result of the research, it was concluded that there was a positive significant difference between physical activity and gender, between psychological resilience, quality of life and financial situation, and between psychological resilience and quality of life.

Anahtar Kelimeler

Midlife, Physical Activity, Psychological Resilience, Quality of Life

Orta Yaş Çalışan Bireylerde Fiziksel Aktivitenin Psikolojik Sağlamlık ve Yaşam Kalitesine Etkisi

Öz

Bu araştırma orta yaş çalışan bireylerde fiziksel aktivitenin psikolojik sağlamlık ve yaşam kalitesine etkisi ile birlikte bazı değişkenler açısından incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmaya orta yaş durumunda bulunan farklı demografik özelliklere sahip 284 çalışan birey katılmıştır. Verilerin toplanması dört kısımdan oluşmaktadır. İlk kısımda araştırmacının geliştirmiş olduğu kişisel bilgiler, ikinci kısımda ise Uluslararası Fiziksel Aktivite Değerlendirme Anketi (IPAQ), üçüncü kısımda Psikolojik sağlamlık ölçeği, son kısımda ise Yaşam kalitesi ölçeği olan World Health Organization Quality of Life (WHOQOL-BREF) kullanılmıştır. Orta yaş çalışan bireylerde fiziksel aktivitenin psikolojik sağlamlık ve yaşam kalitesine etkisi incelenmiş; fiziksel aktivite ve cinsiyet arasında; psikolojik sağlamlık, yaşam kalitesi ile maddi durum arasında ayrıca yapılan regresyon analizde ise psikolojik sağlamlık ile yaşam kalitesi arasında anlamlı farklılık olduğu (p<0.05), ancak yaş, meslek türü, eğitim seviyesi, medeni durum değişkenlerinde ve fiziksel aktivite ile psikolojik sağlamlık ve yaşam kalitesi arasında yapılan regresyon ve spearman korelasyon analizlerinde anlamlı farklılık olmadığı ortaya çıkmıştır (p>0.05). Araştırmanın sonucunda fiziksel aktivite ve cinsiyet arasında, psikolojik sağlamlık, yaşam kalitesi ile maddi durum arasında ve psikolojik sağlamlık ile yaşam kalitesi arasında pozitif yönlü anlamlı farklılık olduğu sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Orta Yaş, Fiziksel Aktivite, Psikolojik Sağlamlık, Yaşam Kalitesi

Kaynakça

• Avcı, K., & Pala, K. (2004). Uludağ üniversitesi tıp fakültesinde çalışan araştırma görevlisi ve uzman doktorların yaşam kalitesinin değerlendirilmesi. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 30(2), 81-85.
• Akça, K.N., & Tasçı, S. (2005). Altmış beş yaş üstü yaşlılara bakım veren bireylerin yaşadıkları sorunların belirlenmesi. Sağlık Bilimleri Dergisi, (14), 30-36.
• Bakar, N. (2012). Yağlı Bireylerde Depresyon, Yaşam Kalitesi ve Etkileyen Faktörler. Yüksek Lisans Tezi. Erzincan Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Hemşirelik Anabilim Dalı. Erzincan.
• Blacklock, R.E, Rhodes R.E., &Brown SG. (2007). Relationship between regular walking, physical activity, and health-related quality of life. Journal of Physical Activity and Health, (4): 138-152.
• Boylu, A., & Paçacıoğlu B., (2016). Yaşam kalitesi ve göstergeleri. Akademik Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi, Cilt: (8), Sayı:15.
• Bölükbaş, M.G., Kırak, B., & Vatansever, Ş. (2022). Covıd-19 pandemi sürecinde fiziksel aktivite düzeyi, psikolojik sağlamlık ve koronavirüs anksiyetesi arasındaki ilişki. Türkiye Spor Bilimleri Dergisi, 6 (1), 1-13.
• Brown, D.W., Balluz L.S., & Heath, G.W. (2003). Associations between recommended levels of physical activity and health-related quality of life. Findings from the 2001 behavioral risk factor surveillance system (brfss). Survey. Prev Med, (37), 520–8.
• Buckworth, J., & Nigg, C. (2004). Physical activity, exercise, and sedentary behavior in college students. Journal of American College Health. 53(1): 28-34.
• Bulut, S. (2010). Bir fizik tedavi ve rehabilitasyon eğitim ve araştırma hastanesinde görev yapan personelin fiziksel aktivite düzeyi ve ilgili faktörlerin belirlenmesi. Yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Ankara.
• Burton, N.W., Turrell G., (2000). Occupation, hoursworkedandleisure- time physicalactivity. Prev Med, (31), 673-681.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri (17. Baskı). Pegem Yayınları. Ankara.
• Craig, C.L., Marshall, A.L., Sjostrom, M., Bauman, A. E., & Booth, M.L. (2003). International physical activity questionnaire: 12-country reliability and validity. Medicine and Science in Sports and Exercise, (35), 1381-1395.
• Daley, A.J. (2002). School based physical activity in the united kingdom: can ıt create physically active adults?, Quest, (54), 21-33
• Doğan, T. (2015). Kısa psikolojik sağlamlık ölçeği’nin türkçe uyarlaması: geçerlik ve güvenirlik çalışması. The Journal of Happiness & Well-Being, 3(1), 93-102
• Düzen, A.Ç., & Özçelik, İ.Y. (2022). Lise öğrencilerinin spor yapma durumuna göre psikolojik sağlamlık ve mutluluk düzeylerinin incelenmesi. Akdeniz Spor Bilimleri Dergisi, 5(2), 176-191.
• Hallal, P.C., Victora, C.G., Wells, J.C.K., & Lima, R.D.C. (2003). Physical inactivity: prevalence and associated variables in brazilian adults. Medicine and Science in Sports and Exercise, 35(11), 1894-1900.
• Karasar, N. (2011). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Nobel Yayınları.
• Karaca, A., & Turnagöl ,H.H.(2007). IPAQ anketinin geçerlilik ve güvenirlilik çalışması. Hacettepe Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, (18), 68-84.
• Kesaniemi, Y.A., Danforth, E., Jensen M.D., Kopelman P.G., Lefebvre, P., & Reeder B.A.(2001). Dose-response issues concerning physical activity and health: an evidence based symposium. Medicine and Science in Sports And Exercise. 33(6): 351-358
• Kılınç, F. (2018). Hemşirelerde fiziksel aktivite düzeyi ile yaşam kalitesi arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi. Yüksek lisans tezi. Hasan Kalyoncu Üniversitesi. İstanbul.
• Kıran, Z. (2021). Spor sonrası yaşamda elit sporcuların psikolojik iyi oluşları. Pamukkale Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Yüksek lisans tezi. Denizli
• Koltarla, S. (2008). Taksim eğitim ve araştırma hastanesi sağlık personelinin yaşam kalitesinin araştırılması. (yayınlanmamış uzmanlık tezi), Sağlık Bakanlığı Taksim Eğitim ve Araştırma Hastanesi. İstanbul.
• Köylü, M. (1998). Yetişkin eğitimin; tanımı, alanı ve tarihi gelişimi. Din Eğitim Araştırmaları Dergisi, (5), 169-194.
• Kwon, S., Welch, S., & Mason, M. (2020). Physical education environment and student physical activity levels in low-income communities. BMC Public Health, 20(1), 1-9.
• Levinson D.J. ,Darrow C. N ,Klein E. B. ,Levinson M. H, & McKee B. (1978) . Bir insanın hayatının mevsim . NewYork, NY : Alfred A. Knopf .
• Mandzuk, L.L., & Mcmillan, D.E. (2005). A concept analysis of quality of life. Journal of Orthopaedic Nursing, (9), 12–18.
• Masten AS, & Coatsworth J.D. (1998). The development of competence in favorable and unfavorable environments: lessons from research on successful children. American Psychologis,( 53), 205-220.
• Ocak, İ. (2021). Covid-19 pandemi sürecinde beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencilerinin fiziksel aktivite düzeylerinin incelenmesi. Yüksek lisans tezi. İstanbul Gelişim Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü. İstanbul.
• Öztürk, M. (2005). Üniversitelerde eğitim-öğretim gören öğrencilerde uluslararası fiziksel aktivite anketinin geçerliliği ve güvenirli ve fiziksel aktivite düzeylerinin belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Özüdoğru, E. (2013). Üniversite personelinin fiziksel aktivite düzeyi ile yaşam kalitesi arasındaki ilişkinin incelenmesi. Doktora Tezi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Burdur.
• Perim, A. (2007).Trakya Üniversitesi Eğitim, Araştırma ve Uygulama Hastanesi’nde Çalışan Hemşirelerin Kaliteli Yaşam Algısının Belirlenmesi. Trakya Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Halk Sağlığı Anabilim Dalı, Tekirdağ.
• Ramirez, E.R. (2007). Resilience: A concept analysis. Nursing Forum, (42), 73-82
• Sevil, T. (2015). Terapatik rekreasyonel aktivitelere katılımın yaşlıların algıladıkları boş zaman tatmini, yaşam tatmini ve yaşam kalitesine etkisi. Dalı, Doktor Tezi. Anadolu Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor Anabilim. Eskişehir.
• Smith, B.W., Dalen, J., Wiggins, K., Tooley, E., Christopher, P., & Jennifer B.J. (2008). The brief resilience scale: Assessing the ability to bounce back. International Journal of Behavioral Medicine, 15, 194–200.
• Şahin, M., Yetim, A., & Çelik, A. (2012). Psikolojik sağlamlığın gelişiminde koruyucu bir faktör olarak spor ve fiziksel aktivite. The journal Of Academic Social Sience Studies, 373-380.
• Şanlı, E.(2008). Öğretmenlerde fiziksel aktivite düzeyi yaş, cinsiyet ve beden kitle indeksi. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Anabilim Dalı Ankara.
• Tekkanat, Ç. (2008). Öğretmenlik bölümünde okuyan öğrencilerde yaşam kalitesi ve fiziksel aktivite düzeyleri. Yüksek Lisans Tezi. Pamukkale Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Denizli.
• Tekdere, H., & Arpacı, F. (2016). Orta yaş ve yaşlı bireylerin internet ve sosyal medyaya yönelik görüşleri. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 20(2), 377-396.
• Tural, E. (2020). COVID-19 Pandemi Dönemi Ev Karantinasında Fiziksel Aktivite Düzeyinin Yaşam Kalitesine etkisi . Van Sağlık Bilimleri Dergisi , COVID-19 Özel Sayı, 10-18.
• Us, G. (2023). Üniversite öğrencilerinin fiziksel aktivite durumuna göre psikolojik sağlamlık ve mutluluk düzeylerinin incelenmesi (tokat ili örneği). Yüksek Lisans Tezi. Giresun Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Ana Bilim Dalı, Beden Eğitimi ve Spor Bilim Dalı. Giresun.
• Vuillemin, A., Boini, S.,Bertrais, S., Tessier, S., Oppert, j.M., Hercberg S., Guillemin, F., & Briancon, S. (2005). Leisure time physical activity and health related quality of life. Preventive Medicine (41), 562– 569.
• Vural, Ö., Peler, S., Atalay & Güzel, N. (2010). Masa başı çalışanlarda fiziksel aktivite düzeyi ve yaşam kalitesi ilişkisi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 8(2), 69-75
• WHO (World Health Organization). (1995). The World Health Report. Bridging The Gaps. Geneva.
• Windle, M. (1999). Critical conceptual and measurement issues in the study of resilience. (Ed: Glantz, M. D. Ve Johnson, J. L.). Resilience and Development: Positive Life Adaptations. New York: Kluwer Academic/Plenum Publishers.