Orta çağ Türk-İslâm devletleri tarihinin en önemli sahalarından birisi olan Hindistan, Gazneliler ve Gurlular ile başlayan siyasi süreçlerini Delhi Türk Sultanlığı ile (1206-1414) kesintisiz devam ettirmiştir. Kesintisiz bu sürecin Hindistan’ın tamamına yakını açısından en belirgin politikaların üretildiği dönem Delhi Türk Sultanlığının hâkimiyeti olmuştur. Söz konusu bu dönem içerisinde incelenen ve incelenmesi gereken pek çok husus bulunmaktadır. Bu çalışmayla birlikte Delhi’deki hanedanlar döneminde devlete ve ona bağlı olarak gelişen olaylar ekseninde ortaya çıkan -devlete kutsallık atfetme- durumu Türk devlet anlayışının zamana sunduğu öğeler çerçevesinde ele alınmıştır. Hükümdarların temayüz eden özellikleri, olumlu ve olumsuz tesirleri, sefer organizasyonları ışığında askerî özellikleri ve devleti savunma tedbirlerine yönelik uygulamaları, hükümdarlarının kendilerinin ve devletin itibarı konusunda takip ettikleri usuller, nasıl bir devlet adamı profili çizdikleri gibi hususlar kaynaklara yansıyan yönü itibariyle ele alınmıştır. Bunlara ilave olarak devlet ve hükümdar gelenekleri noktasında oluşturdukları farkındalıklar, devlet kültürü açısından zamana intikal ettirdikleri, kendilerini irtibatlandırdıkları noktalar ve Türk hâkimiyet anlayışı çerçevesindeki duruşları konu edinilmiştir. Çalışma devletin temel ayaklarından -idare, ordu, maliye, ekonomi, çarşı-pazar- gibi yönlerden hareketle gelişen ve değişen hususlarını -devlet anlayışıyla- alakaları ve önemleri üzerinde durarak işlemiştir. Bu minval üzere devletle bağlantılı gelişmeler, esasa yönelik temellendirmelerin ışığında siyasî amillerine yer verilerek irdelenmiştir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 21 Aralık 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Sayı: 29 |