The present study explores Anne Kingsmill Finch’s “Ardelia to Melancholy” and Sabahattin Ali’s “Melancholy” in terms of prolonged melancholia that afflicts the creative psyche of the authors. The study aims to analyse melancholic moods of the speakers represented through self-narratives, which serve as a curative method and means of expression. Based on the critical terminologies offered by Robert Burton and Julia Kristeva, the study argues that the two melancholic poems by Finch and Ali are comparable in terms of melancholic experience and that the melancholic states of the authors renovate into a milder form of melancholia, eventually indicating an aesthetic transformation through discursive poiesis. The study shows that the personas directly or indirectly try to overcome the state of objectless and causeless despondency by producing poetic discourse, and both melancholic cases are theoretically subject to an aesthetic transformation, but melancholia is observed to linger on the present cases. The paper concludes that the authors attempt to cure melancholia through poetic expression, and the very poems signpost a temporal possibility of repaired connection with language. Yet, the speakers are seen caught up in the disease in the last lines indicating retreat rather than treatment.
Anne Finch Sabahattin Ali melancholy aesthetic transformation Kristeva
Bu çalışma Anne Kingsmill Finch’in “Ardelia to Melancholy” ile Sabahattin Ali’nin “Melankoli” adlı şiirlerini sanatçı yaratıcılığını etkileyen kronik melankoli açısından inceler. Çalışma, şiirlerinde sağaltıcı bir ifade aracı olarak öznel anlatılar üreten karakterlerin melankolik ruh hallerini incelemeyi amaçlar. Robert Burton ve Julia Kristeva’nın kuramsal terminolojilerini kullanan çalışma, Finch ve Ali’nin iki melankolik şiirinin melankolik deneyim açısından karşılaştırılabilir olduğunu ve yazarların melankolilerinin üretilen söylem dolayımında daha hafif bir melankoli formuna dönüştüğünü ortaya koyarak söylem üretimi yoluyla deneyimlenen melankolinin estetik dönüşüme uğradığını gösterir. Çalışma, şiirlerdeki anlatıcıların yaşadıkları nesnesiz ve nedensiz umutsuzluk durumunu şiirsel söylem üreterek doğrudan veya dolaylı olarak aşmaya çalıştıklarını; her iki melankolik durumun teorik olarak estetik bir dönüşüme tabi olduğunu ancak melankolinin tamamen sağaltılamadığını gösterir. Makale, yazarların şiirsel anlatım yoluyla melankoliyi iyileştirmeye çalıştıkları ve bizzat dilsel bir üretim olarak şiirlerin anlatıcıların dil ile bağlantılarının mümkün ve geçici de olsa onarılmış olduğu sonucuna varır. Yine de, son satırlardaki ifadeler hastalığın kalıcılığına ve sağaltımdan çok teslimiyete işaret eder.
Anne Finch Sabahattin Ali melankoli estetik dönüşüm Kristeva
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Edebi Çalışmalar |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 29 Haziran 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 15 Sayı: 1 |
Çankaya University Journal of Humanities and Social Sciences
İletişim | Communication: e-mail: mkirca@gmail.com | mkirca@cankaya.edu.tr
http://cujhss.cankaya.edu.tr/about-the-journal
Çankaya University Journal of Humanities and Social Sciences Dergisi ulusal ve uluslararası
araştırma ve derleme makalelerini yayımlayan uluslararası süreli bir yayındır. Yılda iki
kez elektronik olarak yayımlanır (Haziran ve Aralık). Derginin yayın dili İngilizcedir.
CUJHSS, ISSN 1309-6761
cujhss.cankaya.edu.tr