Beckett’s Not I as a Dramatic Rendition of Kristeva’s Notion of the Semiotic Chora

Yıl 2024, Cilt: 18 Sayı: 1, 1 - 11, 30.06.2024

Muhammed Metin Çameli

https://doi.org/10.47777/cankujhss.1353877

Öz

Samuel Beckett as a dramatist is well-known with his contributions to the landscape of British theatre. His plays reverberate with voices of traumatized, marginalized and war-stricken characters, which function as an implicit criticism of the turbulent atmosphere of the 1900s. When Beckett addresses the problems of his time in a covert way, the playwright deconstructs conventional elements of drama by specifying no plot, no setting or no theme. This Beckettian style also becomes manifest in his use of language which is characterized by the presence of segmented structures, pauses, ellipses and even silence. Considering these tenets of Beckettian drama, the thematic concerns of his theatrical productions are assumed to primarily revolve around the issues of nihilism, language, and ontology. Therefore, Beckett’s plays are thought to be read through the lenses of distinguished theorists such as Sigmund Freud, Carl Jung, Jacques Lacan and Julia Kristeva. From among these theorists, the concepts of the semiotic, the symbolic and the semiotic chora of Julia Kristeva as a poststructuralist thinker provide a fertile ground for a theoretical reading of Beckett’s play Not I (1972). Relevantly, this paper principally examines the applicability of Kristeva’s “semiotic chora” into Beckett’s Not I in all aspects.

Anahtar Kelimeler

Samuel Beckett, Julia Kristeva, Not I, The Symbolic, The Semiotic Chora

Kristeva’nın Semiyotik Chora Kavramının Teatral Sunumu Olarak Beckett’ın Ben Değil Adlı Oyunu

Öz

Oyun yazarı olarak Samuel Beckett, İngiliz tiyatrosuna katkılarıyla oldukça iyi tanınmaktadır. Beckett oyunları, 1900’lü yıllardaki çalkantılı atmosferin üstü kapalı bir eleştirisi niteliğinde olan travma mağduru, ötekileştirilmiş ya da savaştan yakınan karakterlerin sesleriyle yankılamaktadır. Beckett kendi döneminin sorunlarına imalı şekilde göndermelerde bulunurken, net olay örgüsü, ortam ya da tema gibi teatral ögeleri içermeyen oyunlar yazarak geleneksel tiyatro kavramının dışına çıkmaktadır. Beckett’a özgü bu tarz, bölük cümlecikler, duraksamalar, noktalama işaretleri ve hatta sessizliği ön plana alan bir dil kullanımıyla da ayrıca belirgin hale gelmektedir. Beckett tiyatrosunun bu ilkeleri göz önünde bulundurulduğunda, oyunlarının tematik yapısının temel olarak yoksayıcılık, dil ve varlıkbilim konuları etrafında döndüğüne inanılmaktadır. Bu nedenle, Beckett oyunlarının Sigmund Freud, Carl Jung, Jacques Lacan ve Julia Kristeva gibi seçkin teorisyenlerin bakış açıları doğrultusunda okunulabileceği de düşünülmektedir. Bu kuramcılar arasından, yapısalcılık sonrası bir düşünür olarak bilinen Julia Kristeva’nın semiyotik, sembolik ve semiyotik “chora” kavramları Beckett’ın 1972 yılında kaleme aldığı Ben Değil başlıklı oyunun teorik çerçevede incelenebilmesine uygun bir zemin hazırlamaktadır. Bu çalışma da özellikle Kristeva’nın “semiyotik chora” kavramının, Beckett’ın Ben Değil oyununa uygulanabilirliğini tüm açılardan incelemeyi hedeflemektedir.

Anahtar Kelimeler

Samuel Beckett, Julia Kristeva, Ben Değil, Sembolik, Semiyotik Chora

Kaynakça

• Beckett, S. (1990). “Not I.” The Complete Dramatic Works. Faber and Faber.
• Boulter, J. (2008). Beckett: A Guide for the Perplexed. Bloomsbury
• Brater, E. (1974). The "I" in Beckett's Not I. Twentieth Century Literature, 20(3). 189-200.
• Cavarero, A. (2005). For More Than One Voice: Toward a Philosophy of Vocal Expression. Stanford University Press
• Jeffers, M. J. (2009). Beckett’s Masculinity. Palgrave Macmillan
• Kristeva, J. (1980). Desire in Language: A Semiotic Approach to Literature and Art. Trans. Thomas Gora, Alice Jardine, and Leon S. Roudiez. Ed. Leon S. Roudiez. Columbia University Press.
• Kristeva, J. (2010). Hatred and Forgiveness. Trans. Jeanine Herman. Columbia University.
• Kristeva, J. (1984). Revolution in Poetic Language. Trans. Margaret Waller. Columbia University Press.
• Kristeva, J. (2011). On Pre-Oedipal Language [Video]. https://www.youtube.com/watch? v=tNkLlxzZTys.
• Kypriou, S. A. (2005). “Not I” And/Or The Art of Living. Samuel Beckett Today, Vol. 15. 311-323.
• Leitch, V. B.(ed.) (2001). The Norton Anthology of Theory and Criticism. W. W. Norton & Company.
• Lloyd, M. (2006). “Julia Kristeva.” Contemporary Critical Theorists from Lacan to Said. Ed. Jon Simons. Edinburgh University Press.
• MacKenzie, G. M. (2009). Reading Beckett’s Chora. Journal of Modern Literature, 32 (3). 167-175.
• Moorjani, A. (2004). “Beckett and Psychoanalysis.” Palgrave Advances in Samuel Beckett Studies. Ed. Lois Oppenheim. Palgrave Macmillan.
• Çokay Nebioğlu, R. (2018). Turning Language Inside Out In Beckett’s Not I. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 58 (2), 1628-1646.
• Tranter, R. (2016). Beckett’s Late Stage: Trauma, Language, and Subjectivity. ibidem- Verlag.
• Tubridy, D. (2018). Samuel Beckett and The Language of Subjectivity. Cambridge University Press.