BibTex RIS Kaynak Göster

-

Yıl 2015, , 303 - 324, 06.07.2015
https://doi.org/10.18026/cbusos.85473

Öz

Industrialization has gained momentum after the World War II. In the process, sustainable development as an offspring of the post-war era and the succeeding green economy have brought a new dimension to the notion of development. The order of green economy, which could be described as an idea of endowing the basic concepts such as economic growth, industrial production, consumption, prosperity and enrichment with a brand new meaning, holds that a worldwide income growth could be achieved via efficient use of renewable resources. At the same time, this new order suggests that public resources should be used for the welfare of humans and natural environment. This new discourse of green economy also suggests that new areas of employment called green jobs will emerge. As distinct from the long discussed endeavors in protecting nature and fighting against environmental pollution, the discourse of a new order as a counter action against industrialization and development is an extension of the ecological world view, which is itself an anti-thesis of the mechanical world view. In this context, the purpose of the study is reveal the content, strategies and innovations of the green economy against the traditional approaches towards growth and development

Kaynakça

  • AŞICI, Ahmet ve ŞAHİN, Ümit (2012), “İktisadi Düşüncede Çevrenin Yeri ve Yeşil Ekonomi: Karşılaştırmalı Bir Analiz”, Yeşil Ekonomi, Editörler: Ahmet Atıl Aşıcı ve Ümit Şahin, Yeni İnsan Yayınevi, İstanbul.
  • AYDOĞUŞ, Osman ve diğerleri (2002), Sürdürülebilir Kalkınma, İşletme ve Finans Dergisi, Yıl:17, Sayı:198, Eylül 2002, Ankara, s:13-43.
  • BAŞKAYA, Fikret (2000), Kalkınma İktisadının Yükselişi ve Düşüşü, İmge Kitabevi Yayınları, Ankara. BOZLAĞAN, Recep (2005), Düşüncesinin Tarihsel Arka Planı”, Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, Sayı:50, s:1011-1028.
  • “Sürdürülebilir Gelişme
  • CEYLAN, T., (1995), “Sürdürülebilir Kalkınma”, Gelişme İktisadı, Editörler: Tamer İŞGÜDEN, Fuat ERCAN ve Mehmet TÜRKAY, Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş., İstanbul, s:203-225.
  • CIEGİS, Remigijus (2009)., “The Consept of Sustainable Development and It’s Us efor Sustainability Scenarios”, Engineering Economics, Volume:62, No:2, s:28-37.
  • ÇETİNER, Selim (2012), “Sessiz Bahar Ne Diyor(du)?”, Tarlasera, Temmuz 23012, s:18-21.
  • DAĞDEMİR, Özcan (2003), Çevre Sorunlarına Ekonomik Yaklaşımlar ve Optimal Politika Arayışları, Gazi Kitabevi, Fersa Matbaacılık, Ankara.
  • DEMPSEY, Nicola ve diğerleri (2011), “The Social Dimension of Sustainable Development: Defining Urban Social Sustainability”, Sustainable Development, Volume:19, Issue:5, s:289-300. DULUPÇU, Murat (2001), Politikasına Yönelik Gelişmeler, DTM Dergisi, Yıl:6, Sayı:20, Ankara, s:46-70.
  • Sürdürülebilir Kalkınma
  • ESTY, Daniel ve diğerleri (2008), “Environmental Performance Index-2008”, New Haven: Yale Center for Environmental Law and Policy.
  • FURTADO, Jose, BELT, Tamara ve JAMMI, Ramachandra, (2000), “Economic Development and Environmental Sustainability: Policies and Principles for a Durable Equilibrium”, World Bank Institute Resources, February, 2000.
  • HAN, Ergül ve KAYA, Ayşen (2002), Kalkınma Ekonomisi, 4. Baskı, Etam A.Ş. Matbaa Tesisleri, Eskişehir.
  • HARRIS, Jonathan (2000), “Basic Principles of Sustainable Development”, Global Development and Environment Institute Working Paper:00-04, Tufts University, USA.
  • HOPWOOD, Bill ve diğerleri (2005), “Sustainable Development: Mapping Different Approaches”, Development, Volume:13, Issue:1, s:38-52. Sustainable
  • ILO, 2012. Working Towards Sustainable Development: Opportunities for Decent Work and Social Inclusion in a Green Economy, Genava. KAYPAK, Şafak (2011), Sürdürülebilir Kalkınma İçin Sürdürülebilir Bir Çevre, KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 13 (20), s:19-33. Sürecinde
  • KUŞAT, Nurdan (2013), “Yeşil Sürdürülebilirlik İçin Yeşil Ekonomi: Avantaj ve Dezavantajları - Türkiye İncelemesi”, Yaşar Üniversitesi Dergisi, 29 (8), s:4895-4916.
  • MOFFAT, Ian, (1996), “Sustainable Development: Principles, Analysis and Policies”, New York: Parthenon Pub. Group,
  • OECD (2012), Environmental Outlook to 2050: The Consequences on Inaction.
  • PEARCE, David (1992), “Green Economics”, Environmental Values, No:1, s:3-13.
  • PEARCE, David (1989), “Blueprint for a Green Economy”, Earthscan, London, UK.
  • SNEDDON, Chris ve diğerleri (2006), “Sustainable Development in a Post-Brundtland World”, Ecological Economics, Volume:57, Issue:2, s:253-268.
  • ŞAHİN, Ünver (2012), “Yeşil Düşünceden Yeşil Ekonomiye”, Yeşil Ekonomi, Editörler: Ahmet Atıl Aşıcı ve Ümit Şahin, Yeni İnsan Yayınevi, İstanbul.
  • THIRLWALL, Anthony (1994), Growth and Development, London: Macmillan.
  • TIETENBERG, Tom ve LEWIS, Lynne (2009), “Environmental and Naturel Resource Economics”, 8th Edition, Pearson Education Inc.
  • UNEP (2011), Towards A Green Economy: Pathways to Sustainable Development and Poverty Eradication.
  • UNEP (2010a), “Green Economy: Driving A Green Economy - Through Public Finance and Fiscal Policy Reform”, Working Paper v.1.0.
  • UNEP (2010b), “Green Economy Developing Countries Success Stories”, UNEP, Genava.
  • UNEP (2009), Global Green New Deal:Policy Brief.
  • UNEP (2007), Global Environment Outlook, Environment for Development (GEO-4), Nairobi, Kenya.
  • ÜNDER, Hasan (1996), Çevre Felsefesi, Doruk Yayımcılık, Ankara.
  • VICTOR, Peter ve JACKSON, Tlm (2012), A Commentary on UNEP'S Green Economy Scenarios, Ecological Economics, 77, s:11-15.
  • WCED (1987), “Our Common Future”, United Nations, Report of the World Commission on Environment and Development, A/42/427, 4 August 1987.
  • YILDIRIM, Uğur ve GÖKTÜRK, İsmail (2004), “Sürdürülebilir Kalkınma”, Çevre Sorunlarına Çağdaş Yaklaşımlar: Ekolojik, Ekonomik, Politik ve Yönetsel Perspektifler, Editörler: Mehmet Marın, Uğur Yıldırım, Beta Basım Yayım, 1.Baskı, İstanbul.

Kalkınma Anlayışında Yeni Bir Boyut: Yeşil Ekonomi

Yıl 2015, , 303 - 324, 06.07.2015
https://doi.org/10.18026/cbusos.85473

Öz

II. Dünya Savaşı sonrasında sanayileşme faaliyetleri büyük bir ivme kazanmıştır. Bu süreçte, savaş sonrası dönemin ürünü olarak ortaya çıkmaya başlayan sürdürülebilir kalkınma ve sonrasındaki yeşil ekonomi anlayışı, genel kabul görmüş kalkınma olgusuna yeni bir boyut niteliği kazandırmışlardır. Ekonomik büyüme, endüstriyel üretim ve tüketim, refah artışı, zenginleşme gibi temel kavramlara yeni bir anlam kazandırma düşüncesi olarak nitelendirilebilecek olan yeşil ekonomi düzeni, yenilenebilir kaynakların verimli bir şekilde kullanılarak da dünya genelinde gelir artışının elde edilebileceğini savunmaktadır. Aynı zamanda bu yeni düzen anlayışı, kamusal kaynakların doğa ve insan refahı için kullanılması gerekliliğini de ileri sürmektedir. Bu yeni düzenle birlikte ortaya çıkacak olan “Yeşil İşler (Green Jobs)” sayesinde yeni istihdam alanlarının yaratılacağı da bu anlayışın temel söylemlerinden bir tanesidir.
Uzun yıllardır tartışılmakta olan doğanın korunması ve çevre kirliliği ile mücadele edilmesi çalışmalarından farklı olarak, endüstrileşme ve kalkınma süreçlerine karşı çıkışın sonucu olan bu yeni düzen söylemi, mekanist dünya görüşüne karşı tez olarak ortaya atılan ekolojik dünya görüşünün uzantısı niteliği de taşımaktadır.
Bu çerçevede çalışmanın amacı; yeşil ekonomi anlayışının geleneksel büyüme ve kalkınma anlayışları karşısında içeriğini, stratejilerini ve yeniliklerini ortaya koymaya çalışmaktır.

Kaynakça

  • AŞICI, Ahmet ve ŞAHİN, Ümit (2012), “İktisadi Düşüncede Çevrenin Yeri ve Yeşil Ekonomi: Karşılaştırmalı Bir Analiz”, Yeşil Ekonomi, Editörler: Ahmet Atıl Aşıcı ve Ümit Şahin, Yeni İnsan Yayınevi, İstanbul.
  • AYDOĞUŞ, Osman ve diğerleri (2002), Sürdürülebilir Kalkınma, İşletme ve Finans Dergisi, Yıl:17, Sayı:198, Eylül 2002, Ankara, s:13-43.
  • BAŞKAYA, Fikret (2000), Kalkınma İktisadının Yükselişi ve Düşüşü, İmge Kitabevi Yayınları, Ankara. BOZLAĞAN, Recep (2005), Düşüncesinin Tarihsel Arka Planı”, Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, Sayı:50, s:1011-1028.
  • “Sürdürülebilir Gelişme
  • CEYLAN, T., (1995), “Sürdürülebilir Kalkınma”, Gelişme İktisadı, Editörler: Tamer İŞGÜDEN, Fuat ERCAN ve Mehmet TÜRKAY, Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş., İstanbul, s:203-225.
  • CIEGİS, Remigijus (2009)., “The Consept of Sustainable Development and It’s Us efor Sustainability Scenarios”, Engineering Economics, Volume:62, No:2, s:28-37.
  • ÇETİNER, Selim (2012), “Sessiz Bahar Ne Diyor(du)?”, Tarlasera, Temmuz 23012, s:18-21.
  • DAĞDEMİR, Özcan (2003), Çevre Sorunlarına Ekonomik Yaklaşımlar ve Optimal Politika Arayışları, Gazi Kitabevi, Fersa Matbaacılık, Ankara.
  • DEMPSEY, Nicola ve diğerleri (2011), “The Social Dimension of Sustainable Development: Defining Urban Social Sustainability”, Sustainable Development, Volume:19, Issue:5, s:289-300. DULUPÇU, Murat (2001), Politikasına Yönelik Gelişmeler, DTM Dergisi, Yıl:6, Sayı:20, Ankara, s:46-70.
  • Sürdürülebilir Kalkınma
  • ESTY, Daniel ve diğerleri (2008), “Environmental Performance Index-2008”, New Haven: Yale Center for Environmental Law and Policy.
  • FURTADO, Jose, BELT, Tamara ve JAMMI, Ramachandra, (2000), “Economic Development and Environmental Sustainability: Policies and Principles for a Durable Equilibrium”, World Bank Institute Resources, February, 2000.
  • HAN, Ergül ve KAYA, Ayşen (2002), Kalkınma Ekonomisi, 4. Baskı, Etam A.Ş. Matbaa Tesisleri, Eskişehir.
  • HARRIS, Jonathan (2000), “Basic Principles of Sustainable Development”, Global Development and Environment Institute Working Paper:00-04, Tufts University, USA.
  • HOPWOOD, Bill ve diğerleri (2005), “Sustainable Development: Mapping Different Approaches”, Development, Volume:13, Issue:1, s:38-52. Sustainable
  • ILO, 2012. Working Towards Sustainable Development: Opportunities for Decent Work and Social Inclusion in a Green Economy, Genava. KAYPAK, Şafak (2011), Sürdürülebilir Kalkınma İçin Sürdürülebilir Bir Çevre, KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 13 (20), s:19-33. Sürecinde
  • KUŞAT, Nurdan (2013), “Yeşil Sürdürülebilirlik İçin Yeşil Ekonomi: Avantaj ve Dezavantajları - Türkiye İncelemesi”, Yaşar Üniversitesi Dergisi, 29 (8), s:4895-4916.
  • MOFFAT, Ian, (1996), “Sustainable Development: Principles, Analysis and Policies”, New York: Parthenon Pub. Group,
  • OECD (2012), Environmental Outlook to 2050: The Consequences on Inaction.
  • PEARCE, David (1992), “Green Economics”, Environmental Values, No:1, s:3-13.
  • PEARCE, David (1989), “Blueprint for a Green Economy”, Earthscan, London, UK.
  • SNEDDON, Chris ve diğerleri (2006), “Sustainable Development in a Post-Brundtland World”, Ecological Economics, Volume:57, Issue:2, s:253-268.
  • ŞAHİN, Ünver (2012), “Yeşil Düşünceden Yeşil Ekonomiye”, Yeşil Ekonomi, Editörler: Ahmet Atıl Aşıcı ve Ümit Şahin, Yeni İnsan Yayınevi, İstanbul.
  • THIRLWALL, Anthony (1994), Growth and Development, London: Macmillan.
  • TIETENBERG, Tom ve LEWIS, Lynne (2009), “Environmental and Naturel Resource Economics”, 8th Edition, Pearson Education Inc.
  • UNEP (2011), Towards A Green Economy: Pathways to Sustainable Development and Poverty Eradication.
  • UNEP (2010a), “Green Economy: Driving A Green Economy - Through Public Finance and Fiscal Policy Reform”, Working Paper v.1.0.
  • UNEP (2010b), “Green Economy Developing Countries Success Stories”, UNEP, Genava.
  • UNEP (2009), Global Green New Deal:Policy Brief.
  • UNEP (2007), Global Environment Outlook, Environment for Development (GEO-4), Nairobi, Kenya.
  • ÜNDER, Hasan (1996), Çevre Felsefesi, Doruk Yayımcılık, Ankara.
  • VICTOR, Peter ve JACKSON, Tlm (2012), A Commentary on UNEP'S Green Economy Scenarios, Ecological Economics, 77, s:11-15.
  • WCED (1987), “Our Common Future”, United Nations, Report of the World Commission on Environment and Development, A/42/427, 4 August 1987.
  • YILDIRIM, Uğur ve GÖKTÜRK, İsmail (2004), “Sürdürülebilir Kalkınma”, Çevre Sorunlarına Çağdaş Yaklaşımlar: Ekolojik, Ekonomik, Politik ve Yönetsel Perspektifler, Editörler: Mehmet Marın, Uğur Yıldırım, Beta Basım Yayım, 1.Baskı, İstanbul.
Toplam 34 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Yrd. Doç. Dr. Mustafa Özçağ

Yrd. Doç. Dr. Hakan Hotunluoğlu

Yayımlanma Tarihi 6 Temmuz 2015
Yayımlandığı Sayı Yıl 2015

Kaynak Göster

APA Özçağ, Y. D. D. M., & Hotunluoğlu, Y. D. D. H. (2015). Kalkınma Anlayışında Yeni Bir Boyut: Yeşil Ekonomi. Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13(2), 303-324. https://doi.org/10.18026/cbusos.85473

Cited By









DOĞA TABANLI ÇÖZÜMLER İLE SÜRDÜRÜLEBİLİR SOKAK PLANLAMASI
İstanbul Ticaret Üniversitesi Teknoloji ve Uygulamalı Bilimler Dergisi
https://doi.org/10.56809/icujtas.1133114



KİŞİLİK ÖZELLİKLERİNİN YEŞİL ÖRGÜTSEL DAVRANIŞ ÜZERİNE ETKİSİ
Cankiri Karatekin Universitesi Iktisadi ve Idari Bilimler Fakultesi Dergisi
https://doi.org/10.18074/ckuiibfd.903230





BİYOLOJİ EĞİTİMİ VE EKONOMİ
Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi
https://doi.org/10.14520/adyusbd.1002544