Affective Socioeconomic Factors on Suicide in Turkey: An Econometric Analysis

Yıl 2020, , 260 - 280, 28.04.2020

Zeynep Cansu Varol Kadir Karagöz

https://doi.org/10.18026/cbayarsos.629328

Cited By: 1

Öz

Although it is generally accepted that the cultures, religious beliefs, traditions, welfare levels and social structures of the countries may have an impact on suicidal tendencies, the increasing number of suicide cases worldwide and the epidemiological structure of suicide phenomenon reveals the necessity to accept suicide as a public health problem and importance of determining the factors leading to suicide in terms of finding urgent and effective solutions. The aim of this study was to investigate whether there is a relationship between suicides and various socio-economic factors in the case of Turkey. By doing this, it has tried to fill a certain extent the existing gap in terms of both methodological and empirical evaluation of suicide cases in Turkey. In this respect, the effects of per capita income, unemployment, divorce, alcohol consumption, labor force participation, inflation and urbanization on suicide have been tried to be determined by using modern time series analysis methods.

Anahtar Kelimeler

Suicide, Socioeconomic factors, Time series analysis, Count data regression analysis

Türkiye’de İntihar Üzerinde Etkili Olan Sosyoekonomik Faktörler: Ekonometrik Bir Analiz

Öz

Ülkelerin kültürleri, dini inançları, gelenekleri, refah düzeyleri ve toplumsal yapılarının intihar eğilimleri üzerinde etkili olabildiği genel kabul görmekle birlikte intihar vakalarının dünya genelinde artış göstermesi ve intiharın epidemiyolojik yapısı intihar konusuna bir halk sağlığı sorunu olarak yaklaşılmasının ve bireyleri intihara götüren faktörlerin belirlenmesinin acil ve etkili çözümler üretilmesi açısından önemini ortaya koymaktadır. Bu çalışmanın amacı, çeşitli sosyo-ekonomik faktörler ile intihar olgusu arasında bir ilişki olup olmadığını Türkiye örneğinde araştırmaktır. Böylece hem yöntemsel açıdan hem de Türkiye’de intihar olgusunun ampirik olarak değerlendirilmesi açısından var olan boşluk bir ölçüde doldurulmaya çalışılmaktır. Bu doğrultuda, veri derleme imkânları ve ilgili ampirik literatür çerçevesinde kişi başına gelir, işsizlik, boşanma, alkol tüketimi, iş gücüne katılım, enflasyon ve kentleşmenin intihar üzerindeki etkileri modern zaman serisi analiz yöntemleri kullanılarak belirlenmeye çalışılmıştır.

Anahtar Kelimeler

İntihar, Sosyoekonomik Faktörler, Zaman Serileri Analizi, Sayma Veri Regresyon Analizi

Kaynakça

• Aktaş, S. G. (2014). Türkiye’de İntihar (2002-2011). Eskişehir, Anadolu Üniversitesi Yayınları. Altınanahtar, A. and Halıcıoğlu, F. (2009). A Dynamic Econometric Model of Suicides in Turkey. The Journal of Socio-Economics, 38: pp. 903-907.Antonakakis, N. and Gupta, R. (2017). Is Economic Policy Uncertainty Related to Suicide Rates? Evidence from the United States. Social Indicators Research, 133: pp. 543-560.Atasoy, N., Saraçlı, Ö. and Sankır H. (2014). Zonguldak İl Merkezinde İntihar Davranışının Yaygınlığı, Sosyodemografik, Klinik ve Ailesel Risk Etkenleri. Bülent Ecevit Üniversitesi Yayınları. No. 2.Atasoy, E. and Kösle, M. (2019). İntiharlar Coğrafyası Perspektifinden Dünya, Türkiye ve Bursa İli. TESAM Akademi Dergisi, 6 (1): ss. 123-165.Barbagli, M. (2015). A History of Suicide. Translated by L. Byatt, Cambridge: Polity Press. First published in 2009, Bologna.Barstad, A. (2008). Explaining Changing Suicide Rates in Norway 1948–2004: The Role of Social Integration. Social Indicators Research. 87: pp. 47–64.Barzilay, S. and Apter, A. (2014). Psychological Models of Suicide, Archives of Suicide Research, 18 (4): pp. 295-312.Boran, T. (2009). Dünya Ekonomi Bunalımının Türkiye’ye Sosyal ve Psikolojik Yansımaları: İntiharlar-Ekonomik Kriz. Kök Sosyal ve Stratejik Araştırmalar Vakfı E-Bülten. http://www.koksav.org.tr /hassas_konular/090406_kok_hk-TBoran.pdf . (Erişim: 18.05.2017).Buzrul, S. (2016). Türkiye’de Alkollü İçki Tüketimi. Journal of Food and Health Science. 2 (3): ss. 112-122.Douglas, J. D. (1967). The Social Meanings of Suicide. New Jersey: Princeton University Press.Durkheim, E. (2002). Suicide: A Study in Sociology. Translated by A. Spaulding and G. Simpson. 2nd ed. New York: Routledge. First published in 1897, Paris.Ekici, G., Savaş, H. A. and Çıtak, S. (2001). İntihar Riskini Artıran Psikososyal Etmenler (Sosyal Güvence Yokluğu, Göç ve Diğer Stresörler). Anadolu Psikiyatri Dergisi. 2(4): ss. 204-212.Eskin, M. (2012). İntihar. Ankara: HYB Yayıncılık.Evans, G. and Farberow, N. L. (Eds.) (2003). The Encyclopedia of Suicide. 2nd edition. New York: Facts On File Inc.Fincham, B., Langer, S., Scourfield, J. and Shiner, M. (2011). Understanding Suicide: A Sociological Autopsy. Palgrave MacMillan, New York.Fischer, J.A.V. and Rodriguez-Andres, A. (2008). Political Institutions and Suicide: A Regional Analysis of Switzerland. Thurgau Institute of Economics and Department of Economics at the University of Konstanz. No. 33.Harmancı, P. (2015). Dünya’daki ve Türkiye’deki İntihar Vakalarının Sosyodemografik Özellikler Açısından İncelenmesi. Hacettepe University Faculty of Health Sciences Journal, Special Issue: 1st National Health Sciences Congress Book. İnelmen, E.M., Gazerro, M., İnelmen, E., Sergi and G. Manzato, E. (2010). Alcohol Consumption and Suicide: a Country-level Study. Italian Journal of Public Health. 7(3): pp. 226-234.Jalles, J.T. and Andresen, A. M. (2015). The Social and Economic Determinants of Suicide in Canadian Provinces. Health Economics Review. 5(1): pp. 1-12.Meder, M. and Gültekin, M. (2012). Türkiye’nin Büyük Kentlerinde 1999-2009 Yılları Arasındaki İntihar Eğilimleri. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 11: 139-151.Rodriguez-Andres, A. R. (2005). Income İnequality, unemployment, and suicide: a panel data analysis of 15 European countries. Applied Economics. 37(4): pp. 439-451.Rodriguez-Andres, A. R., Halıcıoğlu, F. and Yamamura, E. (2011). Socio-economic Determinants of Suicide in Japan, The Journal of Socio-Economics, 40: pp. 723-731.Ruiz-Perez, I., Rodriguez-Barranco, M, Rojas-Garcia, A. and Mendoza-Garcia, O. (2017). Economic Crisis and Suicides in Spain: Socio-demographic and Regional Variability, European Journal of Health Economics, 18: pp. 313-320.Shneidman, E. S. (1985). Autopsy of a Suicidal Mind, New York: Oxford University Press.Soper, C. A. (2018). The Evolution of Suicide. New York: Springer.Suzuki, T. (2008). Economic Modelling of Suicide under Income Uncertainty: For Better Understanding of Middle-Aged Suicide. Australian Economic Papers. 47 (3): pp. 296–310.Taylor, S. (1982). Durkheim and the Study of Suicide. New York: MacMillan.TURKSTAT – Turkish Statistics Institute (2014). İstatistik Göstergeler 1923 – 2013. Ankara.Uçan, Ö. (2006). Türkiye’de İntiharı Konu Alan Yayınlar Üzerine Bir Bibliyografya Çalışması. Kriz Dergisi. 13(3). ss. 15-26.Varol, Z. C. (2019). Türkiye’de İntihar Üzerinde Etkili Olan Sosyo-ekonomik Faktörler: Bir Zaman Serileri Analizi. (Yüksek Lisans Tezi). Manisa: Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.Yılmaz, A. E. (2003) Edebiyat ve İntihar, İstanbul: Selis Yayınları.Yüksel, N. and Ceyhun, B. (1994) İntihar, Ruhsal Belirtiler. Ankara, Hatiboğlu Yayınevi.WHO – World Health Organisation (2014). Preventing Suicide: A Global Imperative.