Edebiyat eleştirmeni
Mihail Bahtin’in roman teorisinden yola çıkan bu makale, James Joyce’un Ulysses
adlı romanındaki ‘Scylla and Charybdis’ başlıklı bölüme odaklanarak roman
türünün imkanlarını tartışmaktadır. Odysseus’un
onikinci kitabının başlığından esinlenen bu bölüm, beş karakterin Shakespeare’in
Hamlet adlı oyununu tartıştığı Dublin
Milli Kütüphanesi’nde geçer. Stephen Dedalus, Shakespeare hakkında
otobiyografik bir yaklaşımı olan spekülatif bir teori geliştirir, fakat bölümün
sonunda beklenmedik bir şekilde bölüm boyunca özenle kurguladığı kendi
teorisinden vazgeçer. Makalenin ilk yarısı Stephen’ın Shakespeare üzerine olan
teorisini incelerken, ikinci yarısı Joyce’un roman türünün imkanlarını test
ettiği çeşitli örnekleri tartışır. Makalenin amacı, bir yandan içinde dialoji,
karnaval, çokseslilik, heteroglosia gibi kavramların olduğu Bahtin
terminolojisini incelemek, bir yandan da Bahtin’in roman teorisinin hangi
şekillerde bir edebi metne uygulanabilir olduğunu incelemektir. Her iki amaç
için de Joyce’un Ulysses adlı romanı
bir uygulama metni olarak kullanılır.
Bölüm | Beşeri Bilimler Sayısı |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Mart 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 15 Sayı: 1 |