BEDEN EĞİTİMİ VE SPOR YÜKSEKOKULU ÖĞRENCİLERİNİN TÜRK DİLİ DERSİNE KARŞI TUTUMLARININ DEMOGRAFİK DEĞİŞKENLER AÇISINDAN İNCELENMESİ
Öz
Bu çalışmanın temel amacı,
Balıkesir Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu öğrencilerinin
anadil olmakla birlikte alan dersi olmamasından ötürü Türk Dili dersine karşı
tutumlarının belirlenmesidir. Öğrencilerin Türk Dili dersine karşı tutumlarının
demografik değişkenler açısından anlamlı bir farklılık taşıyıp taşımadığını
ortaya koymak da araştırmanın bir diğer amacını oluşturmaktadır.
Araştırmanın
evrenini Balıkesir Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu’nda eğitim
gören ve zorunlu Türk Dili dersini alan 1. sınıf öğrencileri oluşturmaktadır.
Araştırmada birincil veri toplama yöntemi olan anket yöntemi kullanılmıştır.
Türk
Dili Tutum Ölçeğinin kullanıldığı anket verileri değerlendirilirken tanımlayıcı
istatistiksel metotlardan (sayı, yüzde, ortalama, standart sapma)
yararlanılmıştır. Niceliksel verilerin karşılaştırılmasında ise iki grup arasındaki
farkı t-testi, ikiden fazla grup durumunda parametrelerin gruplar arası
karşılaştırılmalarında tek yönlü Anova testi kullanılmıştır.
186
öğrenci üzerinde yürütülen araştırma sonuçları tartışılmıştır. Araştırma
bulgularına göre; Türk Dili Tutum Ölçeğinde yer alan ifadelere yönelik öğrenci
yanıtları cinsiyet değişkeni açısından değerlendirildiğinde, 29 ifadenin 17
tanesinde anlamlı farklılık tespit edilmiştir (p<0,05 ve p<0,01). Ayrıca
diğer demografik değişkenlerden; yaş ve anne eğitim durumu değişkenine göre
anlamlı bir fark bulunamamış, okudukları
bölüm değişkenine göre 29 ifadenin 2 tanesinde, baba eğitim durumu değişkenine
göre 29 ifadenin 1 tanesinde, anne meslek durumu değişkenine göre 29 ifadenin 4
tanesinde, baba meslek durumu değişkenine göre 29 ifadenin 4 tanesinde ve
ailenin Türk Dili dersini önemli bir ders olarak görme değişkenine göre ise 29
ifadenin 6 tanesinde anlamlı farklılıklar bulunmuştur (p<0,05).
Kaynakça
- ARSLAN, Akif (2012), “Yükseköğretimde Türk Dili Dersine Karşı Tutum Ölçeği Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması”, Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, S: 1/3, ss. 187-202.
- ARSLAN, Yunus, Zekeriya ÇELİK ve Eylem ÇELİK (2009), “Üniversite Öğrencilerinin Okuma Alışkanlığına Yönelik Tutumlarının Belirlenmesi”, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, S: 26, ss. 113-124.
- KEKLİK Sadettin ve Celal Can ÇAKMAKÇI (2013), “Bülent Ecevit Üniversitesi Örnekleminde Meslek Yüksekokulu Birinci Sınıf Öğrencilerinin Okuma Düzeylerinin Belirlenmesi”, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, C: 33, S: 2, ss. 245-268.
- ODABAŞ, Hüseyin, Z.Yonca ODABAŞ ve Coşkun POLAT (2008), “Üniversite Öğrencilerinin Okuma Alışkanlığı: Ankara Üniversitesi Örneği”, Bilgi Dünyası Dergisi, C:9, S:2, ss. 431-465.
- TAŞ, Hüseyin ve Alpaslan OKUR (2015), “Yükseköğretim Düzeyinde Ana Dili Öğretimi Üzerine Bir Değerlendirme”, Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, S: 13, ss. 80-96.
- ÜNAL, TOPÇUOĞLU Fulya ve Mustafa KÖSE (2014), “Türkçe Dersine Yönelik Tutum Ölçeği Geliştirilmesi: Bir Geçerlilik ve Güvenirlik Çalışması”, Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, C: 3, S: 2, ss. 233-249.
Ayrıntılar
| Bölüm | Beşeri Bilimler Sayısı |
|---|---|
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Mart 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 15 Sayı: 1 |
