In Pakistan three different constitutions were put into effect in 1956, 1962 and 1973. These constitutions repealed by the military interventions repeatedly and military law was applied in this process. Finally during Ziya'ül Haq era (1977-1988) Sharia Law was declared as the top source of law within the scope of Islamization of the country with all its institutions. All of these constitutions and laws encouraged Muslim people to live according to Islamic ideology and defended the principle of freedom of sectarian religious education, but were been applied in different ways. In this study, laws, decrees and regulations which constitute legal basis of the religious education in Pakistan and their implementations have been investigated.
Pakistan’da 1956, 1962 ve 1973 yıllarında üç farklı anayasa yürürlüğe girmiştir. Bu anayasalar yapılan askerî müdahalelerle defalarca yürürlükten kaldırılmış ve bu süreçte askerî yasalar uygulanmıştır. Son olarak Ziya’ül Hak döneminde (1977-1988) ülkenin tüm kurumlarıyla İslâmîleştirilmesi kapsamında Şeriat Kanunu üst hukuk kaynağı olarak deklare edilmiştir. Tüm bu anayasa ve kanunlar Müslüman halkı İslâm ideolojisine uygun yaşama konusunda teşvik etmiş ve mezheplere göre din eğitimöğretiminin özgürlüğü ilkesini savunmuş, ancak farklı biçimlerde uygulanmıştır. Bu çalışmada, Pakistan din eğitiminin ulusal hukuk açısından yasal dayanaklarını oluşturan kanun, kararname ve yönetmelikler ile bunların uygulamaya yansıma biçimleri incelenmiştir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 3 Ağustos 2014 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2014 Cilt: 12 Sayı: 1 |