Öz
Klasik Türk edebiyatının yaygın nazım şekillerinden biri olan mesnevî, dahaçok uzun soluklu ve tahkiyevî konuları işlemede kullanıldığı gibi, kimi zaman kısa,yerel konuları anlatmada da kullanılmıştır. Bu yazıda üzerinde durulacak olan Sefernâme, bahsedilen ikinci gruba dâhil edilebilecek bir metindir. Sefer-nâme, mesnevînazım şekli ile yazılmış, 87 beyitten meydana gelen, nasihat-nâme türüne örnekolabilecek bir eserdir. Manzûmede, gaza amacıyla evinden çıkan/çıkacak olan birOsmanlı insanına öğütler ve tavsiyeler yer almaktadır. Eser bir yönüyle edebî ve dinîiken, diğer bir açıdan da sosyal hayatla alakalıdır. Çünkü eserde o devrin halk inanç veâdetleri, günlük hayatta kullanılan aletler gibi doğrudan halkın hayatıyla ilgili pek çokunsur bulunmaktadır. Dolayısıyla eser kısmen sıradan bir Osmanlı insanının hayatınaışık tutmaktadır. Telif tarihi belli olmayan Sefer-nâme’nin şairi olan Hasretî Beghakkındaki bilgiler net değildir. Eser, XVIII. yüzyılın sonu ile XIX. yüzyılın başındayaşayan Diyarbakırlı Hasretî’ye ait olabileceği gibi, aynı mahlası kullanan başka birşaire de ait olabilir. Yazıda, önce Hasretî’nin kimliği üzerinde durulmuş, daha sonraSefer-nâme hakkında bilgi verilmiş, en son da eserin çevriyazılı metni istifadeyesunulmuştur
Anahtar Kelimeler
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2011 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2011 Cilt: 9 Sayı: 2 |