Öz
Bu
araştırmanın odaklandığı temel konu, Türkiye’deki siyasi partilerin, 24 Haziran
2018 Milletvekili Genel Seçimi için hazırladıkları seçim beyannamelerinde çevre
konusuna ne kadar yer verdiklerini, çevre başlığı altında hangi kodları/temaları
kullandıklarını ve ilgili kod/temaların beyannamelerde yer alan hem çevre
bölümlerinin hem de genel metnin içerisindeki kullanım oranlarını tespit
etmektir. Araştırmada yararlanılan veriler doküman incelemesi yöntemiyle elde
edilmiş ve içerik analizi kullanılarak irdelenmiştir. Verilerin analizi
sonucunda AK Parti’nin seçim beyannamesinde çevreyle ilgili en çok su kodunu,
CHP, MHP ve İYİ Parti’nin enerji kodunu, HDP’nin ise doğa kodunu kullandıkları
ortaya çıkmaktadır. Beş siyasi partinin seçim beyannameleri incelendiği zaman,
AK Parti, CHP, HDP ve İYİ Parti’nin seçim beyannamelerinde en çok geçen temanın
ekosistem olduğu anlaşılmaktadır. Çevre kodlarının en fazla kullanıldığı
beyanname, 1159 ile AK Parti’nin seçim beyannamesidir. Araştırma sonucunda
partilerin ekonomi, iç ve dış siyaset gibi konulara kıyasla hem sayfa sayısı,
hem başlığın bulunma sırası hem de görsel kullanım tercihleri anlamında çevre
başlığını beyannamelerinde arka planda tuttukları belirlenmiştir. Beyannamelerdeki
kodlar incelendiğinde, hiçbir partinin biyogüvenlik, ekosistem yönetimi, çevre
hukuku ve habitat kodlarını kullanmadığı görülmektedir. Benzer bir şekilde
çevre konusunu doğrudan ilgilendiren başlıklar olan
su/hava/toprak/görüntü/gürültü kirliliği kodlarının beyannamelerde yeterince
kullanılmadığı tespit edilmiştir. Bu nedenle söz konusu siyasi partilerin çevre
konusuna yaklaşımlarında bazı sorunların olduğu söylenebilir.
Anahtar Kelimeler
24 Haziran 2018 Milletvekili Genel Seçimi Çevre İçerik Analizi Siyasi Partiler Seçim Beyannameleri
Kaynakça
- AKÇAY, E. Y. (2018). 24 Haziran Seçimleri sürecinde siyasi partilerin seçim beyannamelerinde Avrupa Birliği ile ilişkiler. Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 8(15).
- ATMIŞ, E. (2008). 2007 Genel Seçim bildirgeleri çerçevesinde siyasi partiler ve ormancılık ilişkileri. Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 10(14), 33-42.
- ATMIŞ, E., & GÜNŞEN, H. B. (2011). 2011 Genel Seçimlerinde siyasi partiler ve ormancılık ilişkileri. Kastamonu Üni., Orman Fakültesi Dergisi, 11(2), 191-204.
- ATMIŞ, E., & GÜNŞEN, H. B. (2016). Türkiye’de 2015 yılı genel seçimlerinde siyasal partiler ve ormancılık ilişkileri. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 66(2), 587-599.
- AYMANKUY, Y., DEMİRBULAT, Ö., & AYMANKUY, Ş. (2016). Türkiye'de siyasi partilerin seçim beyannamelerinde turizmin yeri-Haziran 2015 genel seçimleri örneği. Mehmet Akif Ersoy Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(16), 292-302.
- COHEN, L., MANION, L., & MORRISON, K. (2007). Content analysis and grounded theory. L. COHEN, L. MANION, & K. MORRISON (Dü) içinde, Research methods in education. New York: Routledge.
- COŞKUN, A. K. (2013). Ülkemiz tek parti iktidarlarında ormancılıkla ilgili hükümet vaat ve icraatlarının orman kaynakları yönetimi ve işletmeciliği açısından değerlendirilmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Artvin Çoruh Üniversitesi Fen bilimleri Enstitüsü, Artvin.
- HASPOLAT, E. (2015). ‘Kadın, anne, yurttaş’ Ana akım siyasal partilerin seçim bildirgelerinde kadın algısı: 1 Kasım 2015 Genel Seçimleri örneği. Toplum ve Demokrasi, 9(19-20), 73-107.
- HATİPOĞLU, E., & LUETGERT, B. (2013). Türk siyasi partileri, seçim bildirgeleri ve Ortadoğu. Ortadoğu Analiz, 5(50), 41-54.
- KAVAS, A. (2018). 24 Haziran Seçimlerine doğru siyasi partilerin seçim beyannamelerinde; “yerel yönetimler”. Ankara: Türkiye Ekonomi Politikaları Araştırma Vakfı.
- KAVAS, A. & TAŞÖZ DÜŞÜNDERE, A. (2019). Yerel yönetimler için siyasi partilerin seçim beyannameleri neler vaat ediyor. Ankara: Türkiye Ekonomi Politikaları Araştırma Vakfı.
- ÖZENÇ, M., & ÖZENÇ, E. G. (2013). Türkiye'de üstün yetenekli öğrencilerle ilgili yapılan lisansüstü eğitim tezlerinin çok boyutlu olarak incelenmesi. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 171(171), 13-28.
- ÖZKAYNAR, K. (2015). Siyasi partilerin 2011 ve 2015 yılı seçim beyannamelerine bakış: Bir doküman incelemesi ve içerik analizi çalışması. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(17), 439-452.
- POLAT, C., AKKAYA, M. A., & Binici, K. (2016). 1 Kasım 2015 Genel Seçimleri parti bildirgelerinde eğitim. Karatekin Edebiyat Fakültesi Dergisi, 4(1), 1-20.
- ŞAHİN, G. (2016). 1983 Seçimlerine katılan siyasi partilerin askeri yönetim sonrası Türkiyesi'ne ilişkin söylemleri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (33), 283-307.
- ŞEŞEN, E., & ÖZKAN ERTÜRK, K. (2017). Türkiye’de 1990 sonrası çevre politikalarının seçim beyannamelerine yansımaları. Selçuk İletişim, 10 (1), 188-215.
- TİYEK, R. (2015). Sosyal politika kapsamında seçim bildirgelerinin değerlendirilmesi. HAK-İŞ Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi, 4(9), 36-63.
- VRİES, M. (1999). Computer based content analysis on the party manifestos of the 1998 Dutch Elections. Workshop on Estimating the Policy Positions of Political Actors (s. 1-19). Mannheim: ECPR Joint Sessions, University of Mannheim.
- YILDIRIM, U., & BUDAK, S. (2010). AB tam üyelik sürecinde Türkiye’nin çevre politikasındaki değişimler. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7 (13), 173-191.
- YILDIRIM, A., & ŞİMŞEK, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- YILDIRIM, M., DEMİRKOL, Ö., YILDIRIM, L., & SOLMAZ, C. (2016). Tourism in the electoral programs Of Turkish political parties: An analysis of the 2015 general elections in Turkey. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 12(30), 81-96.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Beşeri Bilimler Sayısı |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 27 Eylül 2019 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 17 Sayı: 3 |
