Şehir
ve şehir hayatının edebiyat eserlerinde işlenmesi daha çok 19. yüzyıl
yazarlarıyladır. 20. yüzyılın Marcel Proust, James Joyce, Henry Miller,
Lawrence Durrell gibi modernist yazarları roman-şehir veya roman-kent şeklinde
tanımlanabilecek eserler yazarak üzerinde durdukları şehirleri anlatılarının
merkezine taşımışlar, romanın ana karakterine dönüştürmüşlerdir. Şehir
anlatıları aynı zamanda kendine özgü bir dili de beraberinde getirmiştir. Bu
dilin en önemli özelliklerinden biri şehirler için kullanılan dişil ve eril
ifadelerdir. Türk edebiyatında Ahmet Hamdi Tanpınar, eserlerinin merkezine taşıdığı
şehirlere cinsiyet atfeden, şehirleri ideal olan anima ile ilişkilendiren
yazarlardandır. Anima, yani ideal ilahi kadın, sanatın ve tabiatın anlatımında
Tanpınar’ın sürekli başvurduğu arketiplerdendir. Öyle ki dinî yapıları, sokak
aralarındaki çeşmeleri, tabiat güzellikleri, mazi yadigârlarıyla Tanpınar’ın
şehirleri daima, eski bir aynaya eğilmiş güzel bir kadın hayalini peşinden
sürükler gibidir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Beşeri Bilimler Sayısı |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 27 Eylül 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 17 Sayı: 3 |