Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Education Institutions from the Perspective of Graduates

Yıl 2020, Cilt: 18 Sayı: 1, 147 - 154, 24.03.2020
https://doi.org/10.18026/cbayarsos.628294

Öz

The purpose of this research is to provide the perceptions and evaluations of primary school teachers who studied in two-year educational institutes between the 1974-1975 and 1981-1982 academic years. This research is based on a screening model in which an existing situation is described as it is. The semi-structured “Interview Form for Primary School Teacher Training Institutions” form developed by the researchers was used to obtain the data of the research conducted by qualitative research method. The study group of the research was composed of primary school teachers who graduated from educational institutes living in Izmir. According to the results, the graduates of the educational institutes generally evaluated the teaching staff in the institutes they graduated positively, but they also stated that these schools were very negatively affected by the political developments of the period. Schools were found to be more positive in terms of building and equipment compared to other schools. Students were found to have lower income levels and found to be children from rural families in general.

Kaynakça

  • Akyüz, Y. (1978). Türkiye'de öğretmenlerin toplumsal değişmeye etkileri. Ankara: Doğan Basımevi.
  • Akyüz, Y. (2012). Türk eğitim tarihi. Ankara: PegemA Akademi.
  • Ataünal, A. (1994). Türkiye’de ilkokul öğretmeni yetiştirme sorunu (1923-1994). Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
  • Baykan, D. (2004). Niğde öğretmen okulları. (Yüksek Lisans Tezi, Niğde Üniversitesi, Niğde). Erişim adresi: https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
  • Büyükkaragöz, S. (1998). Öğretmenlik mesleğine giriş. Konya: Mikro Yayınları.
  • Dilaver, H. H. (1994). Türkiye’de öğretmen yetiştirme ve istihdam şartları. İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
  • Dursunoğlu, H. (2003). Cumhuriyet döneminde ilköğretime öğretmen yetiştirmenin tarihi gelişimi, Erişim Adresi: https://dhgm.meb.gov.tr/yayimlar/dergiler/Milli_Egitim_Dergisi/160/dursunoglu.htm
  • Erdem, A. R. (2015). Türkiye’deki öğretmen yetiştirmenin A, B, C’si. Journal of Teacher Education and Educators, 4 (1), 16-38.
  • Eşme, İ. (2001). Yüksek öğretmen okulları. İstanbul: Bilgi-Başarı Yayınevi.
  • Kaya, Y. K. (2015). İnsan yetiştirme düzenimiz. Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Küçükoğlu, A. (2004). Türkiye’nin öğretmen yetiştirme serüveninde eğitim enstitüleri ve bir model olarak Kâzım Karabekir Eğitim Enstitüsü. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı bildirileri içinde. Malatya: İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayını.
  • Miles, M. B. & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Sağlam, A. (2007). Gaziantep öğretmen okulları. (Yüksek Lisans Tezi, Niğde Üniversitesi, Niğde). Erişim adresi: https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
  • Şahin, M. (2011). Öğretmen yetiştirmede Buca Eğitim Fakültesi uygulaması (1959-2009)”. Cemil Öztürk & İlhami Fındıkçı (Ed.), Prof. Dr. Yahya Akyüz’e armağan kitabı içinde (ss. 1119-1133). İstanbul: Pegem Akademi.
  • Ünal, U. & Birbudak, T. S. (2013). İstanbul Darülmuallimini (1848-1924). Ankara: Atatürk Araştırma Merkezi Yayını.
  • Varış, F. (1985). Eğitim bilimine giriş. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayını.

Mezunlarının Perspektifinden Eğitim Enstitüleri

Yıl 2020, Cilt: 18 Sayı: 1, 147 - 154, 24.03.2020
https://doi.org/10.18026/cbayarsos.628294

Öz

Bu araştırmanın amacı, 1974-1975 öğretim yılı ile 1981-1982 öğretim yılları arasında iki yıllık eğitim enstitülerinde öğrenim gören ilkokul öğretmenlerinin kendilerini yetiştiren kurumlara ilişkin görüş ve değerlendirmelerine yer vermektir. Bu araştırma, mevcut bir durumun olduğu şekliyle betimlendiği tarama modelindedir. Nitel araştırma yöntemiyle yapılan araştırmanın verilerinin elde edilmesinde araştırmacılar tarafından geliştirilen yarı yapılandırılmış “İlkokul Öğretmeni Yetiştiren Kurumlara İlişkin Görüşme Formu” adlı form kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, İzmir’de yaşamakta olan eğitim enstitülerinden mezun ilkokul öğretmenleri oluşturmuştur. Araştırma sonuçlarına göre, eğitim enstitüleri mezunları mezun oldukları enstitülerdeki öğretim elemanlarını genel olarak olumlu değerlendirmişler fakat bu okulların dönemin siyasi gelişmelerinden oldukça olumsuz etkilenmiş olduğunu da ifade etmişlerdir. Okullar bina ve donanımları bakımından diğer okullara göre daha olumlu bulunmuştur. Öğrencilerinin ise gelir durumları bakımından daha alt seviyede ve genelde kırsal kesimde yaşayan ailelerin çocukları olduğu görülmüştür.

Kaynakça

  • Akyüz, Y. (1978). Türkiye'de öğretmenlerin toplumsal değişmeye etkileri. Ankara: Doğan Basımevi.
  • Akyüz, Y. (2012). Türk eğitim tarihi. Ankara: PegemA Akademi.
  • Ataünal, A. (1994). Türkiye’de ilkokul öğretmeni yetiştirme sorunu (1923-1994). Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
  • Baykan, D. (2004). Niğde öğretmen okulları. (Yüksek Lisans Tezi, Niğde Üniversitesi, Niğde). Erişim adresi: https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
  • Büyükkaragöz, S. (1998). Öğretmenlik mesleğine giriş. Konya: Mikro Yayınları.
  • Dilaver, H. H. (1994). Türkiye’de öğretmen yetiştirme ve istihdam şartları. İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
  • Dursunoğlu, H. (2003). Cumhuriyet döneminde ilköğretime öğretmen yetiştirmenin tarihi gelişimi, Erişim Adresi: https://dhgm.meb.gov.tr/yayimlar/dergiler/Milli_Egitim_Dergisi/160/dursunoglu.htm
  • Erdem, A. R. (2015). Türkiye’deki öğretmen yetiştirmenin A, B, C’si. Journal of Teacher Education and Educators, 4 (1), 16-38.
  • Eşme, İ. (2001). Yüksek öğretmen okulları. İstanbul: Bilgi-Başarı Yayınevi.
  • Kaya, Y. K. (2015). İnsan yetiştirme düzenimiz. Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Küçükoğlu, A. (2004). Türkiye’nin öğretmen yetiştirme serüveninde eğitim enstitüleri ve bir model olarak Kâzım Karabekir Eğitim Enstitüsü. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı bildirileri içinde. Malatya: İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayını.
  • Miles, M. B. & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Sağlam, A. (2007). Gaziantep öğretmen okulları. (Yüksek Lisans Tezi, Niğde Üniversitesi, Niğde). Erişim adresi: https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
  • Şahin, M. (2011). Öğretmen yetiştirmede Buca Eğitim Fakültesi uygulaması (1959-2009)”. Cemil Öztürk & İlhami Fındıkçı (Ed.), Prof. Dr. Yahya Akyüz’e armağan kitabı içinde (ss. 1119-1133). İstanbul: Pegem Akademi.
  • Ünal, U. & Birbudak, T. S. (2013). İstanbul Darülmuallimini (1848-1924). Ankara: Atatürk Araştırma Merkezi Yayını.
  • Varış, F. (1985). Eğitim bilimine giriş. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayını.
Toplam 16 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Beşeri Bilimler Sayısı
Yazarlar

Mustafa Şahin 0000-0001-8789-514X

Semiha Şahin 0000-0002-1135-0327

Yayımlanma Tarihi 24 Mart 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 18 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Şahin, M., & Şahin, S. (2020). Mezunlarının Perspektifinden Eğitim Enstitüleri. Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(1), 147-154. https://doi.org/10.18026/cbayarsos.628294