Astım, çocukların günlük yaşamları üzerine
belirgin etki yapabilen çocukluk çağı hastalıklarından biridir. Yüksek görülme
sıklığına sahip astım hastalık grubu doğaldır ki, çocuğun, ailesinin ve
toplumsal anlamda yaşam kalitesinin de bozulmasına neden olacaktır. Astım sürecinin hasta ve ailesine sunduğu
eşitsizliklerin altında çok fazla neden vardır. Kronik hastalığı bulunan
çocukla birlikte yaşamaya her ailenin vereceği tepki ve bu tepkinin şiddeti
farklılık gösterir. Aile çocuğun hastalığına karşı yapılandığı zaman hastalığın
şiddetinin ortaya koyduğu zorluklar, karmaşık tıbbi ve sosyal rutinler ile daha
kolay yüzleşebilir. Diğer taraftan astımlı çocuklarına bakım vermeye
başladıkları ilk andan itibaren anneler bir takım sorunlar yaşarlar. Kronik bir
hastanın bakım vereni olmak ya da hem bakım vereni hem akrabası hem annesi
olmak oldukça zor ve karmaşık bir durumdur ancak astımın kişisel bir trajedi
meselesi olmadığı da anlaşılmalıdır. Bu nedenle biyopsikososyal bileşenlere
sahip nitelikli bir disiplinlerarası astım yönetim modeli oluşturmaya ihtiyaç
vardır. Bilindiği üzere önceden kronik hastalıklar konusunda tek gerçek “hastanın
nasıl tedavi edileceği” iken, günümüzde yaşam süresinin uzaması, tekrarlanan
hastane ve acil servis ziyaretleri nedeniyle tedavide ilgi psikososyal konulara
yönelmiştir. Dolayısıyla astımlı çocuk olma deneyimini biyolojik, psikolojik ve
sosyal açılardan betimleyerek astımlı çocuklara bakım veren annelerin
psikososyal özellikleri ile karşılaştıkları güçlükleri biyopsikososyal bağlam
bütünlüğü ile sosyal hizmet perspektifinden gözden geçirmek bu çalışmanın ana
amacıdır.
Astım astımlı çocuk bakım veren anneler psikososyal özellikler biyopsikososyal bağlam sosyal hizmet
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Klinik Tıp Bilimleri |
Bölüm | Derleme |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 29 Mart 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 6 Sayı: 1 |