Famine is the dearth of food such that the needs of the people are unmet. Famine has been a constant of different regions of the world from drought, irregular rainfall, epidemic diseases, wars, rebellions etc. Cyprus has experienced famine several times. In the period studied famine occurred due to drought and irregular rainfall. In 1869, annual rainfall decreased by 1/3rd when compared to the previous year and a great drought occurred on the island. This drought resulted in a famine; people sold their furniture and farm animals. People even tried to survive through eating the roots of plants. The famine caused uprisings and lawlessness, the rate of burglary and of disease increased. As prices soared, the public became indebted to brokers with high rates of interest and their crops, houses and animals were seized. The Ottoman State devised short, middle and long term solutions, as required by the Ottoman social state. Amongst these responses were the import of grain and straw to the island from different regions, public campaigns, financial support, a delay in tax payments, the abolition of the tax on grain etc. Attempts were made to protect the farmers from the loan-sharks through various measures. Bread and seeds was distributed free to the indigent. These responses by the Ottoman State served as a model for the next administrators when a famine occurred on colonial Cyprus during British rule.
Cyprus • Ottoman Administration • Famine Drought • Social State • Grain
Kıtlık, ihtiyaçlara yetmeyecek seviyede azlık veya yiyecek maddelerinde görülen darlıktır. Dünyanın farklı bölgelerinde kuraklık, yağış düzensizliği, salgın hastalıklar, savaşlar, isyanlar vb. sebeplerle kıtlıklar yaşanmıştır. Kıbrıs’ta tarihsel süreç içerisinde birçok defa kıtlığa maruz kalmıştır. İncelenen dönemde yaşanan kıtlık hadisesi kuraklık ve yağış düzensizliğine bağlı olarak meydana gelmiştir. 1869 yılında yağış miktarı önceki yıla göre 1/3’e kadar düşmüş ve adada büyük bir kuraklık yaşanmıştır. 1869’da başlayan kuraklığa bağlı kıtlık meydana gelmiş; insanlar, ev eşyalarını, çiftlik hayvanlarını satmış, hatta bitki köklerini yiyerek hayatta kalmaya çalışmışlardır. Adada kıtlık yüzünden yer yer karışıklıklar çıkmış, hırsızlık olaylarında ve hastalıklarda artış görülmüştür. Fiyatlarda artış yaşanmış, ahali tefecilere yüksek faiz oranlarıyla borçlanmıştır. Köylülerin mahsullerine, evlerine ve hayvanlarına el konulmuştur. Osmanlı Devleti ise sosyal devlet anlayışının gereği olarak kısa, orta ve uzun vadeli çözüm yolları üretmiştir. Adaya değişik bölgelerden hububat ve saman ithali yapılmış, ahaliye yardım için kampanya düzenlenmiş, para yardımı yapılmış, vergi ertelemesine gidilmiş ve hububattan vergi alınmayarak fiyatların yükselmesi engellenmeye çalışılmıştır. Çiftçileri tefecilerin elinden kurtarmak için çeşitli çözüm yolları üretilmiştir. Ayrıca fakir halka bedava ekmek ve tohum dağıtımı yapılmıştır. Daha sonraki dönemlerde Osmanlı Devleti’nin bu uygulamaları İngiliz yöneticilere örnek olarak gösterilmiştir.
Kıbrıs • Osmanlı Yönetimi • Kıtlık • Kuraklık • Sosyal Devlet • Hububa
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Research Article |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2014 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2014 |
İlgili yılın sayısında en fazla 25 makale yayımlanır ve makale kabul tarihleri 15 Ekim ile 1 Mayıs arasındadır. 2024 yılı Ekim ayı itibariyle Cedrus sadece yabancı dilde makale kabul edecektir.