Hemşire ve Ebelerin Bebeğin Gelişimini Desteklemeye Yönelik Davranışlarının Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi

Yıl 2019, Cilt: 2 Sayı: 3, 14 - 23, 25.06.2019

Şehnaz Ceylan , Özlem Gözün Kahraman , Nida Kılınç

https://doi.org/10.36731/cg.492848

Öz

Bu çalışmanın amacı, aile hekimliğinde
çalışan hemşire ve ebelerin bebeğin gelişimini desteklemeye yönelik davranışını
belirlemede kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı
geliştirmektir. Aynı zamanda, hemşire ve ebelerin bebeğin gelişimini destekleme
davranışını yaş, eğitim durumu, çalışma yılı ve ilgilenilen çocuk sayısı değişkenlerine
göre incelemektir. Araştırmanın çalışma grubunu, aile sağlığı merkezlerinde
çalışan 185 hemşire ve ebe oluşturmuştur. Ölçeğin faktör analizine uygunluğunu
belirlemek için öncelikle “Kaiser-Meyer-Olkin (KMO) katsayısı” ve
“BarlettSphericity Testi” yapıldı ve ölçeğin faktör analizi için uygun olduğu
tespit edildi. Ölçeğin yapı geçerliliğini belirleyebilmek için faktör analizi
yöntemi kullanılmıştır. Ölçeğin güvenirliğini tespit etmek amacıyla Cronbach
Alfa güvenirlik katsayısı hesaplanmıştır. Hemşire ve ebelerin bebeğin
gelişimini destekleme davranışı yaş, eğitim durumu, çalışma yılı ve ilgilenilen
çocuk sayısı değişkenlerine göre Kruskal Wallis Testi
kullanılarak incelenmiştir. Analizler sonucunda yapılan faktör analizi
çalışması, ölçeğin tek faktörlü olduğunu ve 11 maddeden oluştuğu
göstermektedir. Ölçekte bulunan maddelerin faktör yükleri 0,41 ile 0,72 arasında
değişmektedir. Açıklanan varyans madde toplamında %38’dir. Ölçeğin Cronbach
Alpha iç tutarlılık katsayı değeri 0,82’dir. Tüm bu sonuçlar, geliştirilen “Hemşire ve Ebelerin Bebeğin Gelişimini
Desteklemeye Yönelik Davranışını Belirleme Ölçeği (HEBGDÖ)”nin,
sağlık personelinin bebeğin gelişimini desteklemeye yönelik davranışını
belirlemede kullanılabileceğini göstermektedir. Hemşire ve ebelerin bebeğin
gelişimini destekleme davranışı yaş, eğitim durumu, ilgilenilen çocuk sayısı
değişkenlerine göre farklılık göstermezken, aile hekimliğinde çalışma süresine
göre farklılık göstermiştir.

Anahtar Kelimeler

Sağlık personeli, bebeğin gelişimi

Kaynakça

• Alan, H. (2011). Doğum Sonrası Dönemde Sosyal Desteğin Anne Bebek Bağlılığına Etkisi (Yüksek Lisans Tezi), Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Konya.Atasoy, I. ve Ermin, C. (2016). Hemşirelik ve Ebelik Öğrencilerinin Mesleklerine Bakış Açısının İncelenmesi, Düzce Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi,6(2): 83-91.Arslan, F., Uzun, Ş. (2008). Hemşirenin postnatal eğitim ve danışmanlık hizmetlerinin incelenmesi. Türkiye Klinikleri J Med Sci, 28:736-742.Beydağ, K. D. (2007). Doğum sonu dönemde anneliğe uyum ve hemşirenin rolü. TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni, 6(6), 479-484.Berk, L. E. (2013). Bebekler ve çocuklar. N. Işıkoğlu Erdoğan, Çev.). Ankara: Nobel Yayıncılık.Büyüköztürk, Ş. (2002). Sosyal bilimler için veri analizi elkitabı (İstatistik, araştırma deseni, SPSS uygulamaları ve yorum). Ankara: Pegem Yayıncılık.Crawford, M. J. and Weber, B. (2014). Early Intervention Every Day! EmbeddingActivities in Daily Routines for Young Children and Their Familie. USA: Paul H. Brookes Publishing Co.Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G., ve Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve Lisrel uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.Güleşen, A.,& Yıldız, D. (2013). Erken postpartum dönemde anne bebek bağlanmasının kanıta dayalı uygulamalar ile incelenmesi. TAF Preventive Medicine Bulletin, 12(2), 177-82.Gözün Kahraman, Ö. ve Çetin, A. (2014, Nisan). Gelişimsel geriliği olan bebeğe sahip annelerin yaşadıkları sürece ilişkin görüşlerinin ve gereksinimlerinin belirlenmesi. Sözel bildiri, ICECI 2014 Uluslararası Erken Çocuklukta Müdahale Kongresi, Antalya.Field, A. P. (2009). Discovering statistics using SPSS: and sex and drugs and rock 'n' roll (third edition). London: Sage.Fraenkel, J. R. ve Wallen, N. E. (2006). How to Design and Evaluate Research in Education, 6th Ed., McGraw-Hill, New York.Karasar, N. (1999). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Nobel, Ankara.Karadağ, M., Oğuz, I. Ş. I. K., CANKUL, İ. H., & ABUHANOĞLU, H. (2015). Hekim ve hemşirelerin iletişim becerilerinin değerlendirilmesi. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 17(1), 160-179.Ülker, P., Kahraman, Ö. G., ve Ceylan, Ş. (2015). Sağlık Personelinin Erken Müdahale Konusunda Annelerle Yaptıkları Çalışmalara İlişkin Değerlendirmeleri. Hacettepe UniversityFaculty of HealthSciencesJournal, 1.Park, J. R., Chapple, M., Wharrad, H., Bradley, S. (2007). Early nursing career experience for 1994-2000 graduates from the University of Nottingham. Journal of Nursing Management, 15(4): 414-23.Sabancıoğulları, S., ve Doğan, S. (2011). Bir Entegre Eğitim Programından Yeni Mezun Olan Hemşirelerin Meslek ve Okul Eğitimine İlişkin Düşünceleri ve Profesyonel Kimlik Düzeyleri., İ.Ü.F.N. Hem. Derg, 20(3): 184-192.Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenirlik ve geçerlilik. Ankara: Seçkin Yayıncılık.Taştepe,T. ve Akyol, A. K. (2014). Hastanelerde görev yapan çocuk gelişimcilerin çalışma ortamları ile mesleklerine ilişkin görüşlerinin incelenmesi. Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi,3 (1-2-3), 29-54.Tavşancıl, E. (2014). Tutumların Ölçülmesi ve SPSS ile Veri Analizi. Ankara. Nobel Yayıncılık.Yaşar, M. (2014). İstatistiğe yönelik tutum ölçeği: Geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi, 36, 59-75.
• Atasoy, I. ve Ermin, C. (2016). Hemşirelik ve Ebelik Öğrencilerinin Mesleklerine Bakış Açısının İncelenmesi, Düzce Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi,6(2): 83-91.
• Crawford, M. J. and Weber, B. (2014). Early Intervention Every Day! EmbeddingActivities in Daily Routines for Young Children and Their Familie. USA: Paul H. Brookes Publishing Co.