Alternatif Eğitim Modeli Olarak Ev Okulu Modelinin İncelenmesi

Yıl 2021, Cilt: 4 Sayı: 7, 57 - 65, 27.06.2021

Berire Sena Çivici , Hatice Özaslan

Öz

Ev okulu, çok eski dönemlerden beri var olan çeşitli ülkelerde uygulanmış ve hala uygulanmakta olan bir alternatif eğitim modelidir. Ev okulu modelinin tanımlarına bakıldığında birbirinden farklı tanımlar olduğu görülmektedir. Kimi araştırmacı ev okulunu ev ortamında okuldaki eğitimin verilmesi olarak değerlendirirken kimisi de eğitim fırsatının okul dışına taşındığı bir model olarak ifade etmiştir. Ayrıca çocukların okul ortamındaki çatışmalardan, şiddetten çocukları kurtarmak için ailelerin başvurduğu bir yöntem olarak da söylenmektedir. Ev okulunun tarihçesine bakıldığında Amerika Birleşik Devletleri ve Norveç’te ilk örnekleri görmek mümkündür. Ülkelerde ev okulu süreci değişim göstererek ilerlemiştir. Bu model ile yetişen ünlü devlet adamları da bulunmaktadır. Ev okulu modeli aileler tarafından tercih edilmesinde birçok neden bulunmaktadır. Ebeveynlerin çocukları için daha güvenli bir ortam kurmak istemeleri, kardeş ilişkileri için iyi olacağı düşüncesi, tipik pedagojik eğitimden çocuklarını uzak tutmak istemeleri, çocukların akademik başarılarının ev okulu ile daha yüksek olacağı düşüncesi, okuldaki şiddet ortamından çocuklarını uzaklaştırma düşüncesi gibi nedenler bunlardan bazılarıdır. Ailelerin bu düşünceleri bazı eğitimci yazarlar tarafından da desteklenmektedir. Ancak her aile ev okulunu uygulayamamaktadır. Ev okulu uygulamaları bazı ülkelerde resmi okul statüsünde ele alınmaktadır. Uygulama açısından bir ülkenin başka bölgelerinde de farklılıklar bulunmaktadır. Uygulanacak program aileler için bazı bölgelerde temin edilirken bazı bölgelerde aileler kendi imkânlarıyla uygulama yapmaktadır. Uygulamalarda normal okullardan daha fazla yöntem, teknik, materyal kullanma imkânı bulunduğu için çocuklar açısından daha farklı deneyimler elde etme fırsatı doğurmaktadır. Bunun yanında ev okulu ile eğitim gören çocukların diğer çocuklara göre akademik açıdan bir farklarının olup olmadığı kesin değildir. Tüm bu durumlar karşısında ev okuluna yönelik olarak toplumsallığı zedelediği, vatandaşlık bilincinin yetersiz kalacağı, çocukları sosyalleşmesine çok imkan tanınamayacağı gibi eleştiriler de mevcuttur. Bu çalışma da alternatif bir eğitim modeli olan ev okulu modeli incelenmiş ve gelecek araştırmalar için önemli bir literatür kaynağı elde edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Ev okulu, alternatif eğitim modeli, okul öncesi

Kaynakça

• Aydın, İ.P. ve Pehlivan, Z. (2000). Ev Okulu Uygulaması: Amerika Birleşik Devletleri Örneği. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 33(1), 91-97.
• Aydoğan, İ. (2007). Ev Okulları. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 2, 72-85.
• Aymen Peker, E. ve Taş, E. (2017). Evde Eğitim Uygulaması Üzerine Bir Durum Çalışması: Evde Fen Eğitimi. Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 9(2), 139-173.
• Bauman, K.J. (2001). Home Schooling in the United States: Trends and Characteristics. Education Policy Analysis Archives, 10(26), 1-21.
• Gaither, M. (2017). Homeschooling in the United States: A review of select research topics. 28(2). https://www.scielo.br/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S0103-73072017000200213&lng=en&tlng=en, Erişim Tarihi: 20.10.2019.
• Gatto, J.T. (2018). Aptallaştıran Eğitim: Zorunlu Eğitimin Örtük Programı. S. Behçet (Çev.). İstanbul: Pedagoji.
• Gutfeld, A. ve Rabin, Y. (2017). Homeschoolıng In The Unıted States And Its Lessons For Israel. İsrail İnsan Hakları Yıllığı. 175-220. https://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=2977059, Erişim Tarihi: 20.10.2019.
• Hendek, A. (2019). İngiltere’de Müslüman Ailelerin Ev Okulu Tecrübeleri ve Türkiye’de Ev Okulunun İmkânı. Değerler Eğitimi Dergisi, 17(38), 71-104.
• Holt, J. (1999). Çocuklar Neden Başarısız olur? G. Koca (Çev.). Ankara: Beyaz Yayınları.
• Kartal, H. (2016). Ev Okulu. Erken Çocukluk Eğitiminde Yaklaşımlar ve Programlar içinde (s.271-291). F. Temel (Ed.), Ankara: Vize Yayıncılık.
• Kartal, S.E. (2014). Eğitim Paydaşlarının Görüşlerine Göre Alternatif Bir Okul: Ev Okulları. Doktora tezi, Fırat Üniversitesi, Elazığ.
• Kaya, T. (2015). ABD’de Ev Okulu Uygulamasının Tarihsel Gelişimi ve Bugünkü Durumu Üzerine Bir Değerlendirme. Sosyoloji Dergisi, 30(3), 79-98.
• Lines, M.P. (2001). Homeschooling. ERİC No: EA 031 239. https://scholarsbank.uoregon.edu/xmlui/bitstream/handle/1794/3374/digest151.pdf?sequence=1 Erişim Tarihi: 20.10.2019.
• MEB (2010). “Millî Eğitim Bakanlığı evde ve hastanede eğitim hizmetleri yönergesi”. Tebliğler Dergisi, 73(2629), Şubat, 2010. https://kms.kaysis.gov.tr/(X(1)S(zqyy10ylfrgw4lhztlidj1ul))/Home/Goster/106197?AspxAutoDetectCookieSupport=1, Erişim Tarihi: 21.10.2019.
• Memduhoğlu, H.B., Mazlum, M.M. ve Alav, Ö. (2015). Türkiye'de Alternatif Eğitim Uygulamalarına ilişkin Öğretmenlerin ve Öğretim Üyelerinin Görüşleri. Eğitim ve Bilim Dergisi, 40(179), 69-87.
• Ray, B.D. (2015). Research Facts On Homeschooling. https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED556234.pdf, Erişim Tarihi: 20.10.2019.
• Taşdan, M. Ve Demir, Ö. (2010). Alternatif Bir Eğitim Modeli Olarak Ev Okulu. Kafakas Üniversitesi. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 9(18), 81-99.
• Taşdemir, M. ve Bulut, A. S. (2015). Ev Okulu Uygulaması Üzerine Bir Durum Çalışması: Kuram ve Özel Eğitimde Uygulama, International Journal Of Eurasia Social Sciences, 6(19), 138-157.
• Tösten, R. ve Elçiçek, Z. (2013). Alternatif Okullar Kapsamında Ev Okullarının Durumu. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 20, 37-49.