Analysis of Postgraduate Theses on Attachment in Children

Yıl 2024, Cilt: 7 Sayı: 14, 1 - 10, 31.12.2024

Betül Yağbasan , Ender Durualp , Mine Duman , Büşra İçelli Saçın

https://doi.org/10.36731/cg.1393565

Öz

In this research, between 2013 and 2022 in Turkey, the postgraduate thesis made about connecting children is intended to be examined according to different variables. Theses about attachment in children; It has been evaluated according to years, universities, branches of animation, types, purpose of research, subject, research pattern, sample group and recommendations. The study group of this research was created out of 141 theses, including 123 masters, 11 doctoral and 7 medical specialities, that are registered in YÖK National Thesis Center, open to access and electronically available, and focused on the children's attachment. Document analysis method was used in the collection of research data. Analysis of the data was resolved by the method of descriptive analysis. As a result, it has been determined that the most of thesis in the last decade was made in 2019, within the University of Üsküdar, in the branch of psychology, and was a master's study. Most of the research concentrated on adolescence, a sample of the research consisting of adolescents between the ages of 13-18, 300 and more participants included, research done in the relational screening model, and the relationship of attachment with parent and social skills examined. It is noteworthy that the necessity of seminar-education and awareness studies emphasized. It has been observed that the most preferred method was scale usage as a data collection tool, and the most descriptive methods were selected as the data analysis techniques.

Anahtar Kelimeler

Attachment, Child Attachment, Attachment Styles

Çocuklarda Bağlanma ile İlgili Yapılan Lisansüstü Tezlerin İncelenmesi

Öz

Bu araştırmada, Türkiye’de 2013-2022 yılları arasında çocuklarda bağlanma ile ilgili yapılan lisansüstü tezlerin farklı değişkenlere göre incelenmesi amaçlanmıştır. Çocuklarda bağlanma ile ilgili yapılan tezler; yıllara, üniversitelere, anabilim dallarına, türlerine, araştırmanın amacına, konusuna, araştırma desenine, örneklem grubuna ve önerilere göre değerlendirilmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu 2013-2022 yılları arasında çocuklarda bağlanma üzerine hazırlanan, YÖK Ulusal Tez Merkezine kayıtlı, erişime açık, elektronik olarak ulaşılabilen 123 yüksek lisans, 11 doktora ve 7 tıpta uzmanlık tezi olmak üzere toplam 141 tez oluşturmuştur. Araştırma verilerinin toplanmasında doküman analizi yöntemi kullanılmıştır. Verilerin analizi betimsel analiz yöntemiyle çözümlenmiştir. Sonuç olarak; son on yılda en fazla tezin 2019 yılında, Üsküdar Üniversite bünyesinde, psikoloji anabilim dalında yapıldığı ve yüksek lisans çalışması olduğu belirlenmiştir. Araştırmaların çoğunlukla ergenlik döneminde yoğunlaştığı, örneklemin 13-18 yaş arasındaki ergenlerden oluştuğu, 300 ve üzerinde katılımcının dâhil edildiği, ilişkisel tarama modelinde araştırmalar yapıldığı, bağlanmanın ebeveyn ve sosyal becerilerle ilişkisinin incelendiği, seminer-eğitim ve farkındalık çalışmalarının gerekliliğinin vurgulandığı dikkat çekmektedir. Veri toplama aracı olarak en çok ölçek kullanımının tercih edildiği ve veri analiz tekniği olarak da en çok tanımlayıcı yöntemlerin seçildiği görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Bağlanma, Çocuklarda Bağlanma, Bağlanma Stilleri

Kaynakça

• Ainsworth, M. D. (1985). Attachments across the life span. Bulletin of the New York Academy of medicine, 61(9), 792.
• Akburak, M. (2017). Okul öncesi dönem çocuklarının akran ve öğretmen etkileşimlerinin bağlanma stilleri açısından değerlendirilmesi (Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
• Akdağ, T.S. (2011). Ergenlerin bağlanma stilleri ile ebeveynlerinin bağlanma stilleri arasındaki ilişki (Tıpta Uzmanlık Tezi). Akdeniz Üniversitesi, Antalya.
• Akdemir D ve Çetin, F.Ç (2008). Çocuk ve Ergen Psikiyatrisi Bölümüne Başvuran Ergenlerin Klinik Özellikleri, Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 15(1), s.5-13.
• Akdeniz, B. (2018). 14 – 16 yaş aralığındaki ergenlerin bağlanma stilleri, gözlerden zihin okuma becerileri ve ruhsal sorunları ile internet bağımlılığı düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi: İstanbul ili örneği (Yüksek Lisans Tezi). Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Çanakkale.
• Akdeniz, C. (2020). Ergenlerde yeme tutumunun bağlanma stili, beden algısı ve öz-şefkat açısından incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Maltepe Üniversitesi, İstanbul.
• Aközlü, Z. (2021). Yenidoğana Dinletilen Anne Sesi ve Beyaz Gürültünün Apgar Skoruna ve Bağlanma Sürecine Olan Etkisinin İncelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Karabük Üniversitesi.
• Akyol, E. (2017). İlkokul Çağı Çocuklarda Bağlanmanın Ebeveyn Dürtüselliği ile İlişkisi (Yüksek Lisans Tezi). Üsküdar Üniversitesi, İstanbul.
• Alagöz, P. (2019). 14-18 yaş arasındaki ergenlerin bağlanma stilleri ile sosyal anksiyete düzeyleri arasındaki ilişki (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Gelişim Üniversitesi, İstanbul.
• Aluç, A. (2014). 7 Cinsel İstismar Mağduru Çocuklarda Ebeveyn Bağlanma Stilleri ve Stresle Başaçıkma Yolları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Haliç Üniversitesi. İstanbul.
• Andıç, S. (2013). Ergenlik Döneminde Zihni Meşgul Eden Konularla İlişkili Değişkenler: Bağlanma Tarzları, Öz-Şefkat ve Psikolojik Belirtiler. (Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi. Ankara.
• Atalay, D. (2018). Ergenlerin anne-baba tutum algısı ve arkadaşlık ilişkileri ile duygu düzenlemelerinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Karabük Üniversitesi, Karabük.
• Atış Akyol, N. (2020). Okul öncesi dönem çocuklarda bağlanma ile sosyal yetkinlik, kaygı, öfke ve öz-kontrol değişkenlerinde akran ilişkilerinin aracı rolü (Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Atik, E.L. (2013). Liseli Ergenlerde Bağlanma Stilleri ve Psikolojik Sağlamlık Düzeyleri Arasındaki İlişkide Öz-Yansıtma ve İçgörünün Rolü. (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Bilim Üniversitesi. İstanbul.
• Atlay, E. (2019). İlkokul 4. sınıf Öğrencilerinin Anne Babaya Güvenli Bağlanma ve Öz Saygı Düzeylerinin İncelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Aydoğan, E. (2015). Annesi Çalışan 8-11 Yaş Arası Çocuklarda Benlik Saygısı ve Bağlanma Bağlanmasının Araştırılması (Yüksek Lisans Tez). Üsküdar Üniversitesi. İstanbul.
• Aydoğdu H. (2013). Madde Kullanım Bozukluğu Olan ve Olmayan Ergenlerin Bağlanma Stilleri Yönünden Karşılaştırılması. (Yüksek Lisans Tezi). Ege Üniversitesi. İzmir.
• Aydemir, M. (2020). Ergenlerin bağlanma stilleri ve duygu düzenleme becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi, İstanbul.
• Aydın, B.N. (2020). 9-12 Yaş Çocuklar ve Ebeveynleri Arasındaki Bağlanma Durumlarının Çocuklarda Sosyal Anksiyete Üzerinde Etkisi (Kurtköy Özel Okul Örneği). (Yüksek Lisans Tezi). Üsküdar Üniversitesi. İstanbul.
• Aytin, N. (2014). Ergenlerde Yeme Tutumları ile Sorun Çözme Eğilimleri ve Ebeveyne Bağlanma Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Adnan Menderes Üniversitesi. Aydın.
• Balşık Kaya, N. (2019). Liseli ergenlerin ebeveyne bağlanma stilleri, empati düzeyleri ve saldırgan davranışları arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Baltacı, A. (2019). Nitel araştırma süreci: Nitel bir araştırma nasıl yapılır? Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(2), 368-388. doi: 10.31592/aeusbed.598299.
• Bayındır, D. (2016). 48-72 Aylık Çocuklar İçin Öz Düzenleme Becerileri Ölçeği’nin Geliştirilmesi ve Çocukların Öz Düzenleme Beceri Düzeyleri ile Annelerine Bağlanma Biçimleri, Annelerin Ebeveyn Davranışları ve Psikolojik Sağlıkları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. (Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi. İstanbul.
• Baytemir, K. (2014). Ergenlikte Ebeveyn ve Akrana Bağlanma ile Öznel İyi Oluş Arasındaki İlişkide Kişilerarası Yeterliğin Aracılığı. (Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi. Ankara
• Benoit, D. (2004). Infant-parent attachment: Definition, types, antecedents, measurement and outcome. Pediatr Child Health. 9(8), 541-545. doi: 10.1093/pch/9.8.541.
• Berk, L. E. (2020) Bebekler ve Çocuklar. 7. Basımdan Çeviri. Çev. Işıkoğlu Erdoğan, N. Nobel Yayıncılık. S:264-273.
• Bindal, G. (2018). Ergenlerin Psikolojik Sağlamlığın (Resilience), Çocukluk Çağındaki Travma ve Bağlanma Stilleri ile İlişkisinin İncelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Hasan Kalyoncu Üniversitesi. Gaziantep.
• Bowlby, J. (1958). The nature of the child's tie to his mother. International Journal of Psycho- Analysis, 39, 350-373.
• Can Öztürk, E. (2018). Okul öncesi dönem çocuklarının aile işlevleri ile duygu düzenleme becerileri ve bağlanma stilleri arasındaki ilişki (Yüksek Lisans Tezi). Sabahattin Zaim Üniversitesi, İstanbul.
• Canatan, Ç. (2018). Evli veya Boşanmış Ebeveyne Sahip Olan, 11-14 Yaş Arasındaki Çocukların Bağlanma Stilleri ve Sosyal Fobi Düzeyleri Arasındaki İlişki. (Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi. Ankara.
• Cassidy, J., Shaver P.R. (2018). Handbook of attachment: Theory, research, and clinical applications. Rough Guides.
• Ceritli, U. (2016). Lise öğrencilerinde bağlanma stillerinin problemli internet kullanımına etkisi (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
• Cooke, J. E., Racine, N., Plamondon, A., Tough, S., Madigan, S. (2019). Maternal adverse childhood experiences, attachment style, and mental health: pathways of transmission to child behavior problems. Child abuse & neglect, 93, 27-37. doi: 10.1016/j.chiabu.2019.04.011.
• Çakır, N. (2017). Lise öğrencilerinde akran zorbalığı ve bağlanma stilleri arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Çetin, A. (2015). 12-14 Yaş Arası Ergenlerin Sosyal Beceri Düzeyi ile Ebeveynlerine Bağlanma Güvenliği Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi. Ankara.
• Çetinkaya, E. (2022). Parçalanmış ve parçalanmamış aileye sahip ergenlerin bağlanma stilleri ve psikolojik sağlamlıklarının bazı değişkenlerle incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Çağ Üniversitesi, Mersin.
• Çubuk, Y. (2011). Madde kullanımı deneyimi yaşamış kişilerde benlik saygısı ve bağlanma stilleri arasındaki ilişkilerin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
• Dağlar, K. (2016). Okul öncesi çocuklarda anksiyete belirtileri ile annelerin bağlanma biçimleri ve ayrılık anksiyeteleri arasındaki ilişki (Yüksek Lisans Tezi). Arel Üniversitesi, İstanbul.
• Dağlıkan, S. (2015). Ortaokul Çağı Çocuklarında Bağlanma Stilleri ve Benlik Saygısı. (Yüksek Lisans Tezi). Beykent Üniversitesi.İstanbul.
• Dede, F. (2015). Lise Öğrencilerinin Çatışma Çözme Yaklaşımlarının Bağlanma Stilleri ve Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Çukurova Üniversitesi.
• Demir, B. N. (2021). Lise öğrencilerinin bağlanma stilleri ile sınav kaygısı arasındaki ilişkide duygu yönetiminin aracı rolü (Yüksek Lisans Tezi). Sütçü İmam Üniversitesi, Kahramanmaraş. Dilsiz, N.B. (2019). Lise öğrencilerinde sosyal medya bağımlılığının bağlanma stilleri ve yaşam doyumu ile ilişkisinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Kırıkkale Üniversitesi, Kırıkkale.
• Dinç, J. (2019). Lise döneminde benlik saygısı ve bağlanma türleri (Yüksek Lisans). Üsküdar Üniversitesi, İstanbul.
• Dixon, W. E. (2015). Twenty studies that revolutionized child psychology. Pearson.
• Doğan, H. (2013). Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu Olan Çocuk ve Ergenlerin Anne-Babaya ve Akranlarına Bağlanması. (Tıpta Uzmanlık Tezi). Erciyes Üniversitesi. Erzincan.
• Doğanay Koç, E. (2017). Okul öncesi eğitime devam eden 60 ay ve üzeri çocukların anne bağlanma stillerinin; empatik, duygusal ve sosyal beceri düzeylerinin etkisinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Dursun, Y. (2019). Suça sürüklenen çocukların bağlanma stilleri ve aile aidiyetleri: Marmara Bölgesi Örneği (Doktora Tezi). Yalova Üniversitesi, Yalova.
• Erarslan, Ş. (2020). 3-6 Yaş Çocuklarının Ebeveynlerı̇ne Bağlanma Stı̇llerı̇: Tek ve Evlı̇ Ebeveynlerı̇n Karşılaştırılması. (Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi. Ankara.
• Ersan, E. E (2018). Ergenlerde yılmazlığın akran ilişkisi ve bağlanma stilleri açısından incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Necmettin Erbakan Üniversitesi, Konya.
• Evirgen Geniş, N. (2017). Okul öncesi dönem çocuklarında bağlanma ve benlik algısı arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Karabük Üniversitesi, Karabük.
• Geçin, G. (2016). 5-6 Yaş Çocukların Bağlanma Durumları ile Okul Uyum Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Çukurova Üniversitesi. Adana.
• George, C. ve Solomon, J. (2011). Disorganization of maternal caregiving across two generations. Disorganized attachment and caregiving, 25-51.
• Giray Sözen, F. S. (2016). Suça sürüklenmiş çocukların çocukluk çağı ruhsal travmaları ve anne-babaya bağlanma düzeylerinin incelenmesi (Doktora Tezi). İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
• Girgin, M. (2021). 9-12 Yaş Grubundaki Kekemelik Tanısı Almış Çocukların Güvenli Bağlanma ve Kaygı Düzeylerinin İncelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi. Ankara.
• Greig, A. & Howe, D. (2001). Social Understanding, Attachment Security Of Preschool Children And Maternal Mental Health. British Journal Of Developmental Psychology, 19(3): 381-393.
• Gökdemir, Z. (2019). 10-14 Yaş Grubu Çocuklarda Saldırganlık Düzeyinin Belirlenmesi ve Bağlanma Biçiminin Araştırılması. (Yüksek Lisans Tezi). Üsküdar Üniversitesi. İstanbul.
• Göktepe, G. (2015). Liseli Ergenlerde Bağlanma Stilleri, Kendilik Algısı ve Kişilerarası İlişkilerin İncelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Haliç Üniversitesi. İstanbul.
• Görür, B. (2019). Ergenlerin bağlanma stilleri ve sosyal kaygıları ile akıllı telefon bağımlılığı arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Hasan Kalyoncu Üniversitesi, Gaziantep.
• Gözübüyük, A. (2020). Okul öncesi dönem çocuklarının motivasyon düzeyleri ile baba-çocuk ilişkisi ve bağlanma biçimleri arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Gül, U. (2020). Preterm Doğmuş bebeklerin baba-bebek bağlanmasının incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon.
• Gülbeyaz, E. (2021). Orta çocukluk dönemi çocukların bağlanma stilleri ile bilgisayar oyunu bağımlılığı arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Haliç Üniversitesi, İstanbul.
• Gümüş, G. (2020). Ortaokul öğrencilerinin anneye bağlanma stilleri ile beslenme alışkanlıkları arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yüksek lisans Tezi). Sabahattin Zaim Üniversitesi, İstanbul.
• Gündüz Çıtır, B. (2019). Otizm spektrum bozukluğu olan çocukların kardeşlerinde uyku bozukluğu bağlanma stili ve ebeveyn yaşam kalitesi arasındaki ilişki (Tıpta Uzmanlık Tezi). Adnan Menderes Üniversitesi, Aydın.
• Güneş, Ö. (2015). 5395 Sayılı Çocuk Koruma Kanunu Kapsamında Danışmanlık Tedbiri Uygulanan Adölesanların Depresyon Düzeyleriyle Ana Baba Tutumları ve Bağlanma Stilleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Arel Üniversitesi. İstanbul.
• Güngör, D., Sümer N. (1999). Çocuk yetiştirme stillerinin, bağlanma stilleri, benlik değerlendirmeleri ve yakın ilişkiler üzerindeki etkisi. Türk Psikoloji Dergisi, 44, 35-58. chrome-extension://efaidnbmnnnibpcajpcglclefindmkaj/https://psikolog.org.tr/tr/yayinlar/dergiler/1031828/tpd1300443319990000m000237.pdf adresinden erişilmiştir.
• Güngör, D. (2000). Bağlanma stillerinin ve zihinsel modellerin kuşaklararası aktarımında ana babalık stillerinin rolü (Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
• Hayta, B. (2021). Ortaokul öğrencilerinin bağlanma stilleri ile yaşam kalitesi arasındaki ilişkiler (Yüksek Lisans Tezi). Nişantaşı Üniversitesi, İstanbul.
• Işık, B. (2020). Altı yaş çocuklarının doğum şekillerine ve bedensel temas düzeylerine göre bağlanma durumlarının incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Fatih Sultan Mehmet Vakıf Üniversitesi, İstanbul.
• Işık, İ. (2019). 6 yaşında bağlanma durumları güvenli ve güvensiz olarak tespit edilen çocukların 19 yaşında sosyal durumlarının incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Fatih Sultan Mehmet Vakıf Üniversitesi, İstanbul.
• Işıkoğlu, R.B. (2016). 9-11 Yaşları Arasındaki Çocukların Güvenli Bağlanma Düzeyi ve Annelerini Ödül Ceza Yöntemini Kullanma Düzeyi ile Aynı Çocukların Olumsuz Davranışları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Üsküdar Üniversitesi. İstanbul.
• İlhan Ildız, G. (2022). 60-72 aylık çocuklara uygulanan duygu düzenleme destek programının çocukların bağlanma stillerine göre duygu düzenleme becerilerine ve öğretmenleriyle olan güven temelli ilişkilerine etkisinin incelenmesi (Doktora Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
• İlhan Ildız, G. (2016). Okul Öncesi Dönem Çocuklarının Bağlanma Durumlarının İncelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Trakya Üniversitesi.
• İmrek, Y. (2021). Suça sürüklenen ve mağdur çocukların ebeveyne bağlanma, duygu düzenleme ve zihin kuramı becerilerinin değerlendirilmesi (Tıpta Uzmanlık Tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
• İşbilen, H. (2019). Yeme reddi olan çocukların annelerinin bağlanma stilleri, kişilik özellikleri ve anksiyete düzeylerinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Beykent Üniversitesi, Ankara.
• Kalender, B. (2021). 15-18 Yaş ergenlerde anne babaya bağlanmanın akıllı telefon bağımlılığı üzerindeki etkisinin ve duygu düzenlemenin aracı rolünün incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Arel Üniversitesi, İstanbul.
• Karaer, Z. (2018). 8-10 Yaş Çocuklarında Uyku Sorunları ile Bağlanma Stillerinin İncelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Haliç Üniversitesi. İstanbul.
• Karakuş, E. (2020). Ergenlerin duygusal özerkliklerini yordamada öznel iyi oluş ve ebeveyne bağlanmanın rolü (Yüksek Lisans Tezi). Hasan Kalyoncu Üniversitesi, Gaziantep.
• Kartel, O. (2019). Üstün yetenekli ve normal öğrencilerin benlik saygısı ve bağlanma düzeylerinin karşılaştırılması (Yüksek Lisans Tezi). Aydın Üniversitesi, İstanbul.
• Kavi, P. (2019). Orta ve geç çocukluk döneminde çocukların bağlanma düzeyleri ile olumlu sosyal arkadaşlık ve psikolojik kontrol düzeylerinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Ufuk Üniversitesi, Ankara.
• Kayhan, B. (2019). Lise 9. ve 10. sınıf Öğrencilerinin Bağlanma Stilleri, Akran İlişkileri ve Öznel İyi Oluş Düzeyleri Arasındaki İlişkinin Bazı Demografik Değişkenler Açısından İncelenmesi (Mersin İli Örneği) (Yüksek Lisans Tezi). Toros Üniversitesi, Mersin.
• Kaymak, p. (2015). Bağlanma Stillerinin Okul Öncesi Dönem Sosyal Davranışlara Etkisinin İncelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Nişantaşı Üniversitesi. İstanbul.
• Kesebir, S. Özdoğan Kavzaoğlu, S., Üstündağ M. F. (2011). Bağlanma ve Psikopatoloji. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar. 3(2): 321-342. chrome-extension://efaidnbmnnnibpcajpcglclefindmkaj/https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/115119 adresinden erişilmiştir.
• Kır, Ö. (2021). Ortaokul öğrencilerinin psikolojik sağlamlık düzeylerinin bağlanma stilleri ve duygu düzenleme becerileri açısından incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Necmettin Erbakan Üniversitesi, Konya.
• Kıral, B. (2020). Nitel Bir Veri Analizi Yöntemi Olarak Doküman Analizi. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 15, 170-189. chrome-extension://efaidnbmnnnibpcajpcglclefindmkaj/https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/1156348 adresinden erişilmiştir.
• Kınık, M.F. (2015). Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu Tanısı Olan Ergenlerin ve Annelerinin Bağlanma Stilleri Arasındaki İlişki. (Tıpta Uzmanlık Tezi). Kocaeli Üniversitesi. Kocaeli.
• Koç, F. C. (2019). Ergenlerin ebeveynlerine bağlanma düzeyi ile mental iyi oluş, benlik saygısı ve akran ilişkilerinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Üsküdar Üniversitesi, İstanbul.
• Koru, N. B., Gündüz, M. (2022). Pedagojik bir araştırma olgusu olarak çocukluk. Alanyazın Eğitim Bilimleri Eleştirel İnceleme Dergisi. 3(1), 189-199. doi:10.22596/ cresjournal.0301.189.199.
• Kubar, M. (2017). Lise örnekleminde bağlanma stili ve benlik saygısının duygusal yeme ile ilişkisi (Yüksek Lisans Tezi). Gelişim Üniversitesi, İstanbul.
• Kurt, B. (2017). Ortaokul öğrencilerinin anneye bağlanma stilleri ile kardeş kıskançlıkları arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• Küçüködük, C. (2015). 3-5 Yaş Arasında ve Anaokuluna Giden Çocuk Annelerinin Ayrılma Kaygısı ve Bağlanma Biçimleri ile Çocuğun Davranışları ve Ayrılma Kaygısı Arasındaki İlişki: Bilişsel Esnekliğin Aracı Rolü. (Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi. Ankara.
• Küçükturan, A. G, Keleş, S. (2021). Sosyal Duygusal Gelişim. Erken Çocukluk Döneminde Gelişim I. Ed. Köksal Akyol, A. Anı Yayıncılık. s: 326-330.
• Kümüş, S. (2021). Kız Ergenlerde Ebeveynlere Bağlanma Düzeyi ile Çatışma Çözme Davranışları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Karatay Üniversitesi, Konya.
• La Guardia, R., Couchman, C., & Deci, E. (2000). Within-person variation a security of attachment: A self–determination theory perspective on attachment, need fullfillment and well–being. Journal of Personality and Social Psychology, 79(3), 367-384. doi: 10.1037/0022-3514.79.3.367.
• Lee, E.J. (2003) The Attachment System Throughout the Life Course: Review and Criticisms of Attachment Theory, http://www.personalityresearch.org/papers/lee.html adresinden erişilmiştir.
• Madigan, S. (2019). Maternal adverse childhood experiences, attachment style, and mental health: Pathways of transmission to child behavior problems. Child and Abuse Neglect. 93. 27-37. doi:10.1016/j.chiabu.2019.04.011.
• Mamiyev, D. (2018). Ergenlerin bağlanma durumlarıyla umutsuzluk ve şiddet eğilimleri arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi) Karabük Üniversitesi, Karabük.
• Marganska, A., Gallagher, M., Miranda, R. (2013). Adult attachment, emotion dysregulation and symptoms of depression and generalized anxiety disorders. American Journal of Orthopsychiatry, 1: 131-141. doi:10.1111/ajop.12001.
• MC Cormick, M. P., O’Connor, E. E., Barnes S. P. (2016). Mother–child attachment styles and math and reading skills in middle childhood: The mediating role of children’s exploration and engagement. Early Childhood Research Quarterly. 36, 295-306. doi:10.1016/j.ecresq.2016.01.011.
• Morsümbül, Ü. (2005). Ergenlikte kimlik statülerinin bağlanma stilleri, cinsiyet ve eğitim düzeyi açısından incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
• Murdock, T.B., & Love, K.M. (2004). Attachment to parents and psychological well-being: An examination of young adult college students in intact families and stepfamilies. Journal of Family Psychology, 18(4), 600-608. doi:10.1037/0893-3200.18.4.600.
• Musluoğlu, M. (2016). 15-19 Yaş Arası Öğrencilerden Oluşan Bir Lise Örnekleminde Bağlanma Stilleri ile İnternet Ve Dijital Oyun Bağımlılığının İlişkisinin İncelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Beykent Üniversitesi.
• Mutlu, S. (2020). Parçalanmış ve tam ailelerde yaşayan 60-72 aylık çocukların bağlanma biçimleri ve bakış açısı alma becerilerinin incelenmesi: Çankırı Örneği (Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
• Nagle, R., Nickerson, A. (2005). Parent and peer attachment in late childhood and early adolescence. Journal of Early Adolescent, 25, 223-249. doi:10.1177/02724316042741.
• Nalbantoğlu, G. (2016). 6 İle 11 Yaş Arasında Çocuklarda Görülen Ruhsal Sorunların Annelerin Bağlanma Düzeyi, Çocuk Yetiştirme Tutumu ve Aile İşlevleri ile Olan İlişkisi. (Yüksek Lisans Tezi). Arel Üniversitesi. İstanbul.
• Onuk, T. (2017). Ergenlerde Kişilik Özelliklerinin Sınav Kaygısı ve Okula Bağlanma Stilleri Üzerinde Etkisi. (Yüksek Lisans Tezi). Işık Üniversitesi. İstanbul.
• Önder, S. (2016). 5 – 6 Yaş Çocukların Bağlanma Stillerinin Akran İlişkilerine Etkisi. (Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi. Ankara.
• Özbek, V. (2021). Lise Öğrencilerinde, Farklı Bağlanma Stilleri ve Yetiştirilme Tutumlarının Nomofobi Düzeyleri ile İlişkileri ve Duygu Düzenleme Becerilerinin Bu Değişkenler Arasındaki Biçimlendirici Rolü. (Yüksek Lisans Tezi). Ayvansaray Üniversitesi. İstanbul.
• Özdemir, M. (2016). Ergenlik Döneminde Bağlanma, Özerklik ve Öznel İyi Oluş Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
• Özkan, K. (2019). Okul Öncesi Eğitimine Devam Eden 5-6 Yaş Grubu Çocuklarda Bağlanma ve Anne-Baba-Çocuk İlişkisi. (Yüksek Lisans Tezi). Dumlupınar Üniversitesi. Kütahya.
• Öztürk, F.D. (2019). Okul Öncesi 4-6 Yaş Grubu Çocukların Bağlanma Stilleri ile Sosyal Beceri Düzeyi ve Oyun Davranışı Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Aydın Üniversitesi. İstanbul.
• Özgür, H. (2014). Lise Öğrencilerinin Bağlanma Stilleri ve Flört Davranışları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi (Mardin Örneği). (Yüksek Lisans Tezi). Çukurova Üniversitesi. Adana.
• Pak, M, (2018). Erken Gelişim Döneminde Korunmaya Muhtaç Çocuklarda Bağlanma Örüntüleri: Bakım Koşulları ve Bakım Elemanları Beyanlarından Bir Değerlendirme (Yüksek Lisans Tezi). Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
• Pündük Yılmaz, M., Ören, B., Kösegil, P. (2021). 0-2 Yaş Bebeğe Sahip Babaların, Baba-Bebek Bağlanması ve İlişkili Faktörlerin İncelenmesi. Ordu Hemşirelik Çalışmaları Dergisi. 4(3). 306-315. doi: 10.38108/ouhcd.894434.
• Rodop, A. (2021). 4-6 Yaş Aralığındaki Çocukların Duygusal ve Davranışsal Problemleri ile Ebeveynlerinin Bağlanma Örüntüleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Aydın Üniversitesi. İstanbul.
• Nacar, E., Gökkaya F. (2019). Bağlanma ve Maternal Bağlanma Konusunda Bir Derleme. Kıbrıs Türk Psikiyatri ve Psikoloji Dergisi.1 (1),49-55.
• Santrock, J. W. (2011). Yaşam Boyu Gelişim. 13. Basımdan Çeviri. Çev. Yüksel, G. Nobel Yayıncılık. s: 191-195.
• Sevingel, F.N. (2018). 7-12 Yaş Çocuklarının Bağlanma Stilleri ile Okul Başarıları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi: Tarsus İlçesi Uygulaması. (Yüksek Lisans Tezi). Çağ Üniversitesi. İstanbul.
• Simonelli, L.E., Ray, W.J., Pincus, A.L., (2004). Attachment Models and Their Relationships with Anxiety, Worry, and Depression. Counseling &Clinical Psychology Journal, 3, 107-118. https://openurl.ebsco.com/EPDB%3Agcd%3A8%3A17988056/detailv2?sid=ebsco%3Aplink%3Ascholar&id=ebsco%3Agcd%3A14742120&crl=c adresinden erişilmiştir.
• Solmaz, R. (2021). 14-18 yaş arası ergenlerde sosyal medya bağımlılığı, bağlanma stilleri ve özdenetim arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Arel Üniversitesi, İstanbul.
• Soysal, A. Ş., Bodur, Ş., İşeri, E. ve Şenol, S. (2005). Bebeklik Dönemindeki Bağlanma Sürecine Genel Bakış. Klinik Psikiyatri Dergisi, 8, 88-99.
• Subaşı, H. (2015). Kurumda Kalan Ergenlerin Bağlanma İlişkileri ve Öğrenilmiş Güçlülük Düzeyi (Yüksek Lisans Tezi). Üsküdar Üniversitesi. İstanbul. Şahin H.G. (2019). 60-72 aylık çocukların bağlanma durumları ile yalnızlık ve memnuniyetsizlik duyguları arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Fatih Sultan Mehmet Vakıf Üniversitesi, İstanbul.
• Şahin, S. (2016). Özgül öğrenme güçlüğü tanısı almış çocukların bağlanma stilleri ve okul bağlılığı arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Beykent Üniversitesi, Ankara.
• Şahin, G. (2015). Okul Öncesi Çocukların Yürütücü İşlevlerinin ve Duygu Düzenleme Becerilerinin Bağlanma Örüntüleri Açısından İncelenmesi. (Doktora Tezi). Selçuk Üniversitesi. Konya.
• Şensoy, P. (2022). Okul öncesi dönemdeki çocukların bağlanma biçimlerinin duygu düzenleme ve kişilerarası problem çözme becerisi üzerindeki etkisi (Yüksek Lisans Tezi). Aydın Üniversitesi, İstanbul.
• Taş Zulaloğlu, B. (2015). 4-6 Yaş Aralığındaki Okul Öncesi Çocukların ve Annelerinin Bağlanma Örüntüleri ile Annelerin Ebeveyn Tutumlarını ve Stresle Başa Çıkma Yaklaşımlarının İncelenmesi: Çocuk Psikiyatri Polikliniğine Başvuran ve Başvurmamış Olan Çocukların Karşılaştırılması. (Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi. Ankara.
• Teze, S. (2016). Annesi Çalışan 6 Yaş Çocukların Ayrılık Kaygısının Bağlanma Stilleri Açısından İncelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Selçuk Üniversitesi. Konya.
• Tok, C. (2019). Ortaokul öğrencilerinin ebeveyn bağlanma stilleri ile sosyal kaygı düzeylerinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Tulpar, L.B. (2019). 4–6 Yaş Aralığındaki Çocukların Bağlanma Stillerinin ve Duygu Düzenleme Becerilerinin İncelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Işık Üniversitesi. İstanbul.
• Tuna, C. (2015). Ortaokul Öğrencilerinin Ebeveynleriyle Olan Bağlanma İlişkisinin İnternet Bağımlılığına Etkisi. [Yüksek Lisans Tezi). Nişantaşı Üniversitesi. İstanbul.
• Turan, F. A. (2017). 6. sınıf öğrencilerinde bağlanma stilleri ve algılanan anne baba tutumları (Yüksek Lisans Tezi). Nişantaşı Üniversitesi, İstanbul.
• Tüzün, O., Sayar, K. (2006). Bağlanma Kuramı ve Psikopatoloji. Düşünen Adam, 19(1), 24-39.
• Ural, O., Güven, G., Sezer, T., Azkeskin, K., YILMAZ, E. (2015). Okul öncesi dönemdeki çocukların bağlanma biçimleri ile sosyal yetkinlik ve duygu düzenleme becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Hacettepe University Faculty of Health Sciences Journal.
• Ünsal Lüleci, E. (2021). 10-14 Yaşları Arasındaki Öğrencilerde Ebeveynlere Bağlanma, Tanrı’ya Güven ve İyi Oluş İlişkisi. (Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi. Ankara.
• Verhage, M. L., Schuengel, C., Madigan, S., Fearon, R. M., Oosterman, M., Cassibba, R., Van IJzendoorn, M. H. (2016). Narrowing the transmission gap: A synthesis of three decades of research on intergenerational transmission of attachment. Psychological bulletin, 142(4), 337. doi: 10.1037/bul0000038.
• Yaşar, Z.N. (2019). 6-12 Yaş Arası Çocukların Ebeveynlerine Bağlanma Düzeyleri ile Ebeveynlerin Kaygı Düzeyleri Arasındaki İlişkinin Belirlenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Kırklareli Üniversitesi. Kırklareli.
• Yaşar, V. (2016). Çocuklarda Depresyon Düzeyi ve Bağlanma Stilleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Beykent Üniversitesi. İstanbul.
• Yavuzaslan, R. (2019). Prematüre bebeklere uygulanan kanguru bakımı ile anne bebek bağlanması arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Harran Üniversitesi, Şanlıurfa.
• Yerli, E. (2021). Ebeveynler Arası Yetişkin Bağlanma Stilleri ve Evlilik Uyumunun Çocuğun Benlik Saygısı Üzerindeki Rolü. (Yüksek Lisans Tezi). Gedik Üniversitesi. İstanbul.
• Yeşim, Y. (2020). Lise öğrencilerinde bağlanma stilleri ile öz-yeterlik arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Maltepe Üniversitesi, İstanbul.
• Yiğit, E. (2015). Okul Öncesi Dönemdeki Çocukların Bağlanma Örüntüsünün Davranış Problemleri ve Ebeveyndeki Psikopatolojik Belirtiler Açısından İncelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Beykent Üniversitesi.
• Yiri, P. (2020). Okul çağı çocuklarında aile stilleri ve bağlanmanın dikkat eksikliği ve hiperaktivite üzerine etkisi (Yüksek Lisans Tezi). Üsküdar Üniversitesi, İstanbul.
• Yıldırım, K. (2019). Ön ergenlerde akran zorbalığının bağlanma stilleri ve sosyal duygusal öğrenme becerisi açısından incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Selçuk Üniversitesi, Konya.
• Yıldız, T. (2021). Yeme Reddi Olan Okul Öncesi Dönem Çocuklarda Anne Kişilik Özellikleri ve Bağlanma Stillerinin İncelenmesi. (Tıpta Uzmanlık Tezi). Namık Kemal Üniversitesi. Tekirdağ.
• Yıldız, M.A. (2014). Ergenlerde Anne-Babaya Bağlanma ile Öznel İyi Oluş Arasındaki İlişkide Duygu Düzenleme ve Baş Etme Yöntemlerinin Çoklu Aracılık Rolü. (Doktora Tezi). Mersin Üniversitesi. Mersin.
• Yıldızhan, E. (2017). Bağlanma Teorisi ve Bağlanma Bozukluklarına Genel Bir Bakış. Anadolu Kliniği. 22 (1). doi: 10.21673/anadoluklin.237462.
• Yılmaz, İ. (2018). Okul öncesi dönemde çocukların bağlanma biçimi ile sosyal beceri ve problem davranışları arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Üsküdar Üniversitesi, İstanbul.
• Yolalan, H. (2013). Ergenlerde Depresyon ve Bağ Stilleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Arel Üniversitesi. İstanbul.
• Yurtseven, B. (2017). Okul öncesi çocuklarda bağlanma ve saldırganlık davranışları arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Üsküdar Üniversitesi, İstanbul.