As a social democratic project active labour market policies developed to increase the employment opportunities and to keep inflation rate stable after WW II have transformed substantially as a result of the policies and the projects developed by World Bank and OECD after 1980, and it became a functionalist tool of neoliberal transformation of labour market. Active labour market policies have also been imported into Turkey and used as a main instrument against labour market failure and to create new employment opportunities for a long time. Traditional labour market regime has been restructured in this process step by step. The new labour market policies labelled ‘active’ such lead to atypical forms of employment contracts and jobs without social protection.This study evaluates critically active labour market policies viewed as magic solution for unemployment and argues that active policies based on a paradigm consistent with market economy cause deregulation. It focuses on a case of on-the- job training program by using the findings gathered in fieldwork. It can be claimed that on-the job training program financed by unemployment insurance fund is used as a way in which employers can easily avoid to pay social expenditures such as social security premiums and severance pay.
Neo liberalism active labour market employment job creation job training
İkinci Paylaşım Savaşı’nı izleyen yıllarda tam istihdamı sağlamak ve enflasyonu kontrol altında tutmak amacıyla ‘sosyal demokrat’ nitelikli bir dizi programa dayanılarak geliştirilen aktif işgücü piyasası politikaları, 1980’lerden itibaren başta Dünya Bankası ve OECD gibi kuruluşların geliştirdiği projelere bağlı olarak büyük oranda değişime uğramış; emek piyasası düzenlemeleri bağlamında neoliberal evrenin tamamlayıcı bir unsuruna dönüştürülmüştür. Bugün Türkiye’de aktif işgücü piyasası politikaları bahsiyle –‘dışarıdan müdahalelerle’- bir taraftan piyasaların iş yaratamadığı koşullarda piyasaları işler hale getirmeyi hedefleyen piyasacı formüller üretilirken; diğer taraftan yerleşik emek rejimi anlayışının tedricen dönüştürüldüğü görülmektedir. Zira aktif işgücü piyasası politikalarının önemli bileşenlerinden olan ‘İş-istihdam yaratma’ ve ‘işveren teşvik programları’, tipik olmayan sözleşme türlerini yaygınlaştıran ve sigortasız çalışmayı yerleştiren bir eğilimi geliştirmektedir.‘İşsizlik sorununa çözüm’ retoriği ile gündemde tutulan aktif işgücü piyasası politikalarının piyasa yönelimli bir paradigmaya dayandığını ve emek rejimini kuralsızlaştırmaya çalıştığını gösterme amacınıtaşıyan bu çalışma, işverene sübvansiyon sağlayan ‘işbaşı eğitim’ programını örnek alarak; çalışmayı, alan çalışması verileriyle derinleştirmektedir. Görüleceği gibi, maliyetleri işsizlik sigortası fonundan karşılanan işbaşı eğitim programı; sigortasız, güvencesiz ve kıdem tazminatsız çalıştırmanın yolunu ‘eğitim’ vurgusuyla bulmuş durumdadır.
Neoliberalizm aktif işgücü piyasası istihdam iş yaratma işbaşı eğitim
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Ekonomi |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Mart 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 8 Sayı: 1 |
Çalışma İlişkileri Dergisi, Ocak ve Temmuz aylarında olmak üzere yılda iki defa çıkarılan ulusal ve uluslararası hakemli bilimsel bir dergidir.