Ortaçağ ve Yeniçağ’da Yunanca felsefî metinleri Latinceye çeviren mütercimler, kaynaklarda bulunan manzum sözleri tercüme etmek gibi güç bir işle karşı karşıya kalmıştır. Söz konusu mütercimlerin yaklaşımı, her zaman kullandıkları çeviri yönteminin, istemeseler de üstlenmek zorunda kaldıkları bu zorluğu aşmaya uygun olmadığını açıkça göstermektedir. Bu makalede Ortaçağ’daki mütercimlerin uyguladığı çeşitli yöntemleri örneklendiren bir tercüme seçkisi sunulmaktadır. Buradan elde edilen sonuçlar, hem kaynak hem hedef dillere daha fazla hâkim olduklarını iddia eden hümanist mütercimlerin eserleriyle karşılaştırılmaktadır. Son olarak makale, modern çeviri çalışmalarından alınan bakış açısını kullanmak suretiyle, bu mütercimlerin eserlerine yönelik kuramsal bir çerçeve çizmeye çalışmaktadır.
In the medieval and early modern periods, Latin translators of Greek philosophical texts were faced with the difficult task of providing renderings of the poetic quotations that their sources contained. Their approaches clearly show that their usual translation method was not adapted to the challenge that they – unwillingly – had to take on. In this article, I present a selection of illustrative samples of various methodologies applied by medieval translators. I compare the results with the efforts produced by their humanist counterparts, who typically claimed to have had a greater mastery of both source and target languages. Finally, I attempt to sketch a theoretical framework for the translators’ endeavours using insights borrowed from modern translation studies
Medieval philosophy history of translation translation studies.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Ortaçağ Avrupa Tarihi |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2024 |
Gönderilme Tarihi | 1 Ağustos 2024 |
Kabul Tarihi | 11 Ağustos 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 10 Sayı: 2 |