Bu çalışma, Birinci Dünya Savaşı’nın bitimini müteakip -eski- Osmanlı coğrafyasının bir bölümünde meydana gelen etnopolitik hareketliliği ve bunun XX. yüzyılın en büyük olgularından birisi olarak takdim edilen ulus-devlet formasyonlarının oluşumuna etkisini incelemek istemiştir. İfade edilen kapsamda, Anadolu’nun güneyinde yer alan Urfa, Ayntab ve Halep’i merkeze alarak buralarda yerleşik Türk ve Arap topluluklarına mensup grupların devletleşme sürecinde olan Türk ve Arap milliyetçi hareketlerin gelişimine ve genişlemesine nasıl katkı sağladıklarının ortaya çıkarılması hedeflenmiştir. Urfa, Ayntab ve Halep’in haricinde Şam, Beyrut, Adana, Musul, İskenderun ve Diyarbakır gibi yerlerdeki etnopolitik hareketlilik ise daha alt düzeyde ve merkez-çevre ilişkileri kapsamında yoğunlaşılan üç nokta ekseninde analiz edilerek meseleye farklı bir boyut kazandırılması amaçlanmıştır. Buna bağlı olarak ağırlık merkezi addedilen üç nokta ile merkez-çevre ilişkileri kapsamında buralara bağıntılı hale getirilen yerlerdeki Türk ve Arap etnisitelerinden bağımsız Kürt, Çerkes, Ermeni vb. etnik ve birtakım dinî oluşumlara da bu alanda bir parantez açılarak bölgesel dinamizmin etnopolitik hareketliliği nasıl bir boyuta taşıdığı anlamlandırılmaya çalışılmıştır. Bu şekilde etnopolitik hareketlilik, zaman zaman müstakil bazen birbiri ile iç içe geçmiş olaylar kümesi şeklinde addedilmiş ve onun Birinci Dünya Savaşı’nın ardından Ortadoğu’da askerî, siyasî vb. açılardan konuşlanan İngiltere-Fransa gibi emperyal güçler üzerinden okunması arzu edilmiştir.
This study devotes itself to studying the ethnopolitical mobility that occurred in a part of the old Ottoman geography after the end of the First World War and its impact on the formation of nation-state formations, which are presented as the hallmark of the twenty centuries. Within the scope stated, the work focuses on Ourfa, Aintab and Aleppo, which are located in the south of Anatolia in a basic sense, and tries to reveal how groups belonging to the Turkish and Arab ethnicities residing here contribute to the development and expansion of Turkish and Arab nationalist movements that are in the process of nationalization. Apart from Ourfa, Aintab and Aleppo, the study aimed to give a different dimension to the issue by analyzing the ethnopolitical mobility in places such as Damascus, Beirut, Adana, Mosul, Alexandretta and Diyarbakir at a lower level and on the axis of three points, which are mainly concentrated within the scope of center-periphery relations. In addition, this study examined the ethnic formations such as Kurds, Circassians and Armenians in the three points considered to be the center of gravity and in the places linked to these within the scope of center-periphery relations. In addition to all these, the study ultimately examines ethnopolitical mobility, sometimes independently and sometimes in relation to each other, but also does not neglect to read it through imperial powers such as England and France, which were deployed to the Middle East in military and political terms after the First World War.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Yakınçağ Ortadoğu Tarihi |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 26 Temmuz 2025 |
Gönderilme Tarihi | 15 Mart 2025 |
Kabul Tarihi | 5 Mayıs 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 11 Sayı: 1 |