Insurance companies need a strong financial structure in order to fulfill their liabilities. Ratios related to
solvency, asset quality, liquidity activity and profitability are evaluated on behalf of measuring the
capital adequacy. Financial ratio analysis is a widely used analytical tool which evaluates the relative
effectiveness of companies. While carrying out financial ratio analysis in order to measure relative
efficiency the ratio of output to input ratio of companies be used. A single measure can be taken as the
calculated weighted sum of a number of rates. At this point, necessity of determining the weights of the
different rates exists. Pakkar (2014a) proposed a method for determining the weights by means of Data
Envelopment Analysis and Analytic Hierarchy Process. The aim of this study is ranking of 8 non-life
insurance companies with the help of financial ratios of year 2014 in Turkey by utilizing the approach
of Pakkar. Two different results which based on expert opinion compared in order to see how the
findings are affected by different expert opinions in this applied method. Consequently, Liberty and
Ziraat Insurance are found as the most effective companies, whereas Sompo Japan and Güneş Insurance
are found as the least effective insurance companies. In addition according to the value of the parameter
which is in the determined minimum efficiency loss intervals various rankings of insurance companies
has been observed.
Sigorta şirketlerinin yükümlülüklerini yerine getirebilmek için güçlü bir finansal yapıya ihtiyaçları vardır. Finansal yeterliliğin ölçülmesinde sermaye yeterliliğine ilişkin oranlar, aktif kalitesi ve likiditeye ilişkin oranlar, faaliyet oranları, karlılık oranları değerlendirilmektedir. Finansal oran analizi şirketlerin göreli etkinliklerinin değerlendirilmesi için çok yaygın kullanılan bir analitik araçtır. Finansal oran analizinde şirketlerin bir çıktısının bir girdisine oranı alınarak göreli etkinlik ölçümü yapılırken, hesaplanan çok sayıda oranın ağırlıklı toplamı olarak alınabilecek tek bir ölçü belirlemek gerekmektedir. Bu noktada farklı oranların ağırlıklarının belirlenmesi ihtiyacı doğmaktadır. Pakkar (2014a), Veri Zarflama Analizi (VZA) ve Analitik Hiyerarşi Süreci (AHS) yardımıyla bu ağırlıkların belirlenmesine ilişkin bir yöntem önermiştir. Bu yöntemde değerlendirmeye alınan finansal oranlar normalleştirilerek girdisi olmayan VZA modelinde çıktı olarak kullanılmıştır. Orana dayalı bu VZA modelinden her bir şirketin etkinliği hesaplandıktan sonra her bir karar verme birimi için minimum etkinlik kaybı ile çıktı oranlarının ağırlıkları elde edilmiştir. Daha sonra AHS ile uzman görüşü yardımıyla belirlenen oranlar ve oranların kategorilerine ilişkin öncelikli ağırlıklar, maksimum etkinlik kaybının ve çıktı oranlarının ağırlıklarının bulunması için modelde (ağırlıkların sınırlandırılmasında) kullanılmıştır. Son olarak, her bir şirketin performansı, çıktı oranlarının öncelikli ağırlıklarına göreli yakınlığı açısından değerlendirilmiştir. Bu amaçla geliştirilen parametrik hedef programlama modeli ile tanımlanmış etkinlik kaybı aralığında parametre değeri arttırılarak karar vericinin istediği hedefe ne kadar ulaşabileceği belirlenmiştir. Bu çalışmada ise Pakkar (2014a)’ın yaklaşımından faydalanılarak Türkiye’de faaliyet göstermekte olan hayat dışı sigorta şirketleri incelenmiştir. Verisine ulaşılabilen 8 adet hayat dışı sigorta şirketi 4 kategorideki 14 finansal orana ilişkin değerlendirilmiştir. Yöntemin farklı uzman görüşlerinden nasıl etkilendiğini görebilmek amacıyla iki uzmandan faydalanılmıştır. İki farklı uzmanın finansal oranlara dayalı oluşturdukları karşılaştırma matrisleriyle yapılan analizlerde finansal oranlar açısından Ziraat Sigorta ve Liberty Sigorta en etkin iki şirket olarak bulunmuştur. Etkinlik sıralamasında son iki sırayı ise Sompo Japan Sigorta ve Güneş Sigorta almıştır. Böylece iki uzman görüşüne göre en etkin ilk iki şirket aynı kalırken sadece sırası değişmiştir. Etkinlik sıralamasında son iki sırada yer alan şirketler ve sıraları değişmemiştir. Ayrıca tanımlanmış etkinlik kaybı (?) değerleri değiştirilerek şirketlerin sıralamalarının nasıl değişeceği de gözlenmiştir.
Diğer ID | JA25BS44TD |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Eylül 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 6 Sayı: 2 |