Bu makale, güvenlik kavramını ele alan uluslararası ilişkiler teorilerinden demokratik barış teorisine dayalı biçimde, AB'nin güvenliğini sağlamak amacıyla Cezayir'de demokrasiyi teşvik etmek amacıyla ortaya koyduğu politikaları analiz etmektedir. Cezayir’deki demokratikleşme konusunda sorun yaratan siyasi istikrarsızlıklara ek olarak küresel sistemde güvenlik ortamının Arap Baharı, Covid-19 salgını ve Rusya-Ukrayna Savaşı’yla değişmesi, Cezayir’in siyasi, ekonomik ve güvenlik algısını değiştirmiştir. AB de bu farklı dönemlerde ortaya çıkan güvenlik ihtiyaçlarını karşılamak üzere strateji ve politikalarını değiştirmiş ve geliştirmiştir. Bu çalışmada ileri sürülen temel argüman, AB’nin küresel düzeyde güvenlik kaygılarının yeniden tanımlanması ve Cezayir'deki otoriter elitlerin güçlendirilmesi gibi eş zamanlı süreçlerin, AB'nin demokratikleşme koşulluluğundaki eksikliklere yol açtığıdır. Cezayir, güvenliğini sağlamak için Rusya ile savunma yatırımlarını yüzde dört yüz artırmış ve ekonomik geri kalmışlığın ortaya çıkardığı sorunları çözmek için BRICS gibi yeni ittifak arayışlarına girmiştir. Tüm bunlar, AB’nin güvenliği için tehdit oluşturarak strateji ve politikalarının etkinliğinin azalmasına neden olmaktadır.
Cezayir-AB Güvenlik İlişkisi Cezayir Avrupa İlişkileri Demokratik Barış Teorisi Komşuluk Politikası
Bu çalışma, sosyal bilimler alanında yürütülmüş olup bilimsel araştırma ve yayın etiğine uygun şekilde hazırlanmıştır. Çalışma sürecinde herhangi bir çıkar çatışması söz konusu değildir. Kullanılan tüm kaynaklara usulüne uygun biçimde atıf yapılmış ve intihalden kaçınılmıştır. Araştırma kapsamında insan katılımcılardan veri toplanmamış olup etik kurul izni gerektiren bir durum bulunmamaktadır.
This article analyzes the European Union’s policies aimed at promoting democracy in Algeria as part of its broader strategy to ensure security, drawing on democratic peace theory within the framework of international relations theories that address the concept of security. In addition to the political instability that poses a challenge to democratization in Algeria, the transformation of the global security environment due to the Arab Spring, the COVID-19 pandemic, and the Russia-Ukraine War has significantly reshaped Algeria’s political, economic, and security perceptions. In response to the evolving security demands of these distinct periods, the EU has revised and adapted its strategies and policies. The main argument of this study is that the simultaneous processes of the EU’s redefinition of its global security concerns and the empowerment of authoritarian elites in Algeria have undermined the consistency of the EU’s democracy-promotion conditionality. In seeking to ensure its security, Algeria has increased its defense investments with Russia by 400% and has pursued new alliances such as BRICS to address challenges arising from economic underdevelopment. These developments have posed a threat to EU security and consequently diminished the effectiveness of its strategies and policies.
Algeria-EU Security Relationship Algerian Avrupa Relations Democratic Peace Theory Neighborhood Policy
This study was conducted in the field of social sciences and prepared in accordance with scientific research and publication ethics. There was no conflict of interest during the study process. All sources used were referenced appropriately and plagiarism was avoided. No data was collected from human participants in the study, and no ethical committee approval was required.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | AB Bölge Politikaları |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2025 |
Gönderilme Tarihi | 22 Mart 2024 |
Kabul Tarihi | 26 Eylül 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 15 Sayı: 2 |