Kahramanmaraş İlinin (Türkiye) Bazı Doğal ve Kültürel Sit Alanları Florası Üzerine Bir Çalışma

Yıl 2018, Cilt: 2 Sayı: 2, 43 - 47, 28.12.2018

Ahmet Zafer Tel , İshak Ortaç , Ahmet İlçim

https://doi.org/10.31594/commagene.489406

Cited By: 1

Öz

Çalışma alanımız, Kahramanmaraş ilinde (Türkiye) bulunan
Döngel ve Savruk Mağaraları ile Bağlama Gölüdür. Bu araştırma 2015-2016 yılları
arasında yapılmıştır. Araştırma sonucunda 41 familyaya ait, 77 cins, 63 tür, 18
alttür ve 5 varyete olmak üzere, toplam 86 takson tespit edilmiştir. Tespit
edilen taksonlardan16 tanesi endemik olup, endemizm oranı % 18.6'dır. Çalışma
alanında taksonların fitocoğrafik bölgelere dağılımı şöyledir; Akdeniz (Doğu
Akdeniz provensi dâhil) 20 takson (% 23.2), İran-Turan 9 takson (% 10.5),
Avrupa-Sibirya 6 takson (% 6.9), geniş dağılımlı 24 takson (% 27.9) ve
bilinmeyen 27 taksondur (% 31.4). Çalışma alanında takson sayısı bakımından en
büyük familyalar Asteraceae (13), Rosaceae (6), Fabaceae (5) ve Liliaceae
(5)’dir. Çalışma alanında takson sayısı bakımından en büyük cinsler Centaurea (4), Juniperus (3), Muscari (2),
Quercus (2), Astragalus (2) ve Arenaria
(2)’dır.    

Anahtar Kelimeler

Döngel Mağarası, Savruk Mağarası, Bağlama Gölü, Kahramanmaraş, Türkiye, flora

A Study on the Flora of Some Natural and Cultural Sites of Kahramanmaraş Province (Turkey)

Öz

The study areas include
Döngel Cave, Savruk Cave and Bağlama Lake in Kahramanmaraş (Turkey). This
research was conducted between 2015 and 2016. As a result of the study, 86 taxa
of 41 families, 77 genera, 63 species, 18 subspecies and 5 varieties were determined.
16 of the identified taxa are endemic and the rate of endemism is 18.6%. In the
study area, the distribution of taxa to phytogeographical regions is as
follows; Mediterranean (include East Mediterranean province) 20 taxa (23.2%),
Irano-Turanian 9 taxa (10.5%), Euro-Siberian 6 taxa (6.9%), widespread 24 taxa
(27.9%) and unknown 27 taxa (31.4%). The largest families in terms of the
number of taxa in the study area are Asteraceae (13), Rosaceae (6), Fabaceae
(5), and Liliaceae (5) respectively. The largest genera in terms of the number
of taxa in the study area are Centaurea
(4), Juniperus (3), Muscari (2), Quercus (2), Astragalus
(2) and Arenaria (2) respectively.    

Anahtar Kelimeler

Döngel Cave, Savruk Cave, Bağlama Lake, Kahramanmaraş, Turkey, flora

Kaynakça

• Adızel, Ö., Yıldız, M.Z., Ünal, M., Azizoğlu, E., Öztürk, F., & Akman, B. (2017). Van Sazlığı’nın Biyoçeşitliliği. Commagene Journal of Biology, 1(1), 31-41.
• Akkaya, B.O. (2007). Narlı (Kahramanmaraş)-Aşağımülk (Gaziantep) Arasında Kalan Bölgenin Floristik Yönden İncelenmesi (Yüksek Lisans Tezi), Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Kahramanmaraş, Türkiye.
• Akman, Y. (1990). İklim ve Biyoiklim, Ankara, Türkiye, Palme Yayın Dağıtım., 320 pp. Aytaç, Z., & Duman, H. (2005). The steppic flora of high Mounts Ahir, Öksüs and Binboğa (Kahramanmaras - Kayseri, Turkey). Fl. Medit., 15, 121-178.
• Başaran, H. (2006). Sekeroba-Türkoğlu Arasında Kalan Bölgenin Floristik Yönden İncelenmesi (Yüksek Lisans Tezi), Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Kahramanmaraş, Türkiye.
• Çenet, M. Aydoğdu, M., İlçim, A., & Toroğlu, S., (2006). İmalı Deresi ve Çevresindeki Tepelerin Florası (Türkoğlu-Kahramanmaraş), KSÜ Fen ve Mühendislik Dergisi, 9(1),1-11.
• Davis, P. H., (1965-1985). Flora of Turkey and the East Aegean Islands. Vol. 1-9, Edinburgh, Edinburgh Univ. Press.
• Davis, P.H., Mill, R.R., & Tan, K., (1988). “Flora of Turkey and the East AegeanIslands. Vol.10, Edinburgh, Edinburgh Univ. Press., 590 pp.
• Güner A., Özhatay N., Ekim T., & Başer K.H.C. (2000). Flora of Turkey and the East Aegean Islands, Vol. 11, Edinburgh, Edinburgh Univ. Press., 656 pp.
• IUCN, (2001). Red List Categories: Version 3.1. Preparedby the IUCN Species Survival Commission. Gland, Switzerlandand, Cambridge.
• Kısakürek, Ş., Doygun, H., & Gözcü, M. (2014). Kahramanmaraş–Ahir Dağı Bitki Örtüsünün Biyoiklim Katları Doğrultusunda İncelenmesi, II. Ulusal Akdeniz Orman ve Çevre Sempozyumu, Isparta, Türkiye.
• Ortaç, İ. (2017). Doğu Akdeniz Bölgesinde Bulunan Bazı Doğal ve Kültürel Sit Alanlarının Bitki Örtüsü Üzerine Araştırmalar (Yüksek Lisans Tezi), Adıyaman Üniversitesi, Adıyaman, Türkiye.
• T.C. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı (2016). Adana, Hatay, Mersin, Kahramanmaraş, Osmaniye, Gaziantep ve Kilis İlleri Doğal Sit Alanlarının Ekolojik Temelli Bilimsel Araştırma Projesi (BAP), Yayınlanmamış Rapor (Proje No: 2014/151078), Ankara, Türkiye.
• Tel, A.Z., & Egilmez, Ç. (2015) Gölbaşı Gölleri (Adıyaman/Türkiye) Havzası Vejetasyon Tiplerinin Floristik Kompozisyonu ve Ekolojik özellikleri Üzerine Bir Araştırma. Adyutayam, 3(1), 1-28.
• Uygun, C. (2014). Sarımsak, Tırıl ve Kayranlı Dağlarının (Andırın–Kahramanmaraş) Florası (Doktora Tezi), Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Kahramanmaraş, Türkiye.
• Varol, Ö. & Tatlı, A., (2003). Çimen Dağı (Kahramanmaraş)'nın Floristik Özellikleri, Ekoloji Çevre Dergisi, 12(46), 17-28.
• Vural M. (2006) Türkiye'nin Kırmızı Liste Taslağı, http://portal.milliparklar.gov.tr
• Yıldız, B. (2014). Floristical Characteristics of Berit Dağı (Kahramanmaraş). Turkish Journal of Botany, 25(2), 63-102.