Reklam ve Tüketim Kültürü İlişkisi Üzerine Teorik Bir İnceleme

Yıl 2024, , 41 - 46, 29.03.2024

Nihal Özkan , Mehmet Serdar Erciş

https://doi.org/10.32952/communicata.1451852

Cited By: 1

Öz

İnsanlığın varoluşundan beridir tüketim olmuştur ve geçen yüzyıllarda bu tüketim olgusu farklılaşmıştır. Yaygınlaşan kitle iletişim araçları sayesinde reklamın ortaya çıkmasıyla beraber, tüketim artık ihtiyaçtan ziyade haz ve gereksiz isteklere inmiştir. Reklamlar, toplumları tüketime iterek onlarda alma ve sahip olma isteğini yaratmaktadır. Bu araştırma tüketim kültürü ve reklam hakkında literatür üzerine yapılmış detaylı bir incelemeyi içermektedir. Çalışmada; kültür, tüketim kültürü, reklam ve tüketim ilişkisi konuları hakkında bilgi verilmiştir. Bu doğrultuda reklamın tüketim kültürünün oluşmasındaki rolünü açıklama amacıyla yapılan incelemede reklamın algı oluşturarak insanların satın alma davranışları üzerinde belirleyici olabildiği anlaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Reklam, Tüketim, Kültür

A Theoretical Examination on the Relationship Between Advertising and Consumption Culture

Öz

Consumption has existed since the existence of humanity, and this consumption phenomenon has become different in the past centuries. With the emergence of advertising thanks to the widespread mass media, consumption has now reduced to pleasure and unnecessary desires rather than needs. Advertisements push societies towards consumption and create the desire to buy and own. This research includes a detailed examination of consumer culture and advertising. Information was given about the study culture, consumer culture, advertising and consumption relationship. In this regard, in the examination carried out to explain the role of advertising in the formation of consumption culture, it was understood that advertising can be a determinant on people's purchasing behavior by creating perception.

Anahtar Kelimeler

Advertising, Consumption, Culture

Kaynakça

• Acar, S. (2018). “Tüketim Toplumu Üzerine Eleştirel Bir Değerlendirme”, Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 5 (7), 75 – 90.
• Altay, A. (2000). “Reklam Çevirisi”, Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 17 (1), 33-41.
• Aydoğan, F. (2005). Medya ve Tüketim Kültürü Üzerine Eleştirel Bir Analiz. İstanbul: Türkmen Kitabevi.
• Baudrıllard, J. (2010). Tüketim Toplumu (H. Deliçaylı ve F. Keskin, Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Baudrillard, J. (2013). Tüketim Toplumu. çev. Hazal Deliçaylı ve Ferda Keskin. İstanbul, Ayrıntı Yayınları,
• Becan, C. (2015). Reklamı Ters Yüz Etmek. Konya: Eğitim Kitabevi
• Bolat, N. (2021). “Reklam Film (Advermovie): Uzun Metraj Film Olarak Reklam”, Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (AEÜSBED), 8 (2), 651-670.
• Chaney, D. (1999). Yaşam Tarzları, (İrem Kutluk, çev.). Ankara: Dost Kitabevi Yayınları.
• Demir, F. (2011). “Bürokratik Kültür”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16 (2), 153-178.
• Demirzen, İ. (2010). “Tüketim Toplumunun Oluşumu ve Din ile Etkileşimi”, Dinbilimleri Akademik Araştırma Dergisi, 10 (3), 97 ‐109.
• Dur, U. ve İnanç, B. (2015). “Türk Görsel İletişim Tasarımı ve Kültürel Değerlerle Bağları”, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8 (37), 443-443.
• Elden, M. ve Batı, U. (2010). Reklam Çekicilikleri (Cinsellik, Mizah, Korku), İstanbul: İletişim Yayınları.
• Erdoğan, İ. ve Alemdar, K. (2011). Kültür ve İletişim. Ankara: Erk Yayınları.
• Ertike, A. S. (2009). Reklam (Temel Kavramlar, Teknik Bilgiler, Örnekler). Ankara: Detay Yayıncılık.
• Featherstone, M. (2013). Postmodernizm ve Tüketim Kültürü. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Güz, H. (2001). “Reklam Stratejisi ve Reklam Stratejisini Etkileyen Unsurlar”, Selçuk İletişim Dergisi, 1 (4), 20 – 28.
• Hämäläinen, T. & Moisander, J. (2008). Consumer Culture. In S. R. Glegg & J. R. Bailey (Eds.), International Encyclopedia of Organization Studies Thousand Oaks, CA: Sage
• Hatipler, M. (2017). “Postmodernizm, Tüketim, Popüler Kültür ve Medya”, Bilgi Sosyal Bilimler Dergisi, (1), 32-50.
• İslamoğlu, A. H. (2002). Pazarlama İlkeleri. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.
• Kızılçelik, S. (2013). Frankfurt Okulu. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Köksalan, N. (2021). “Tüketim Kültürünün Yaygınlaşmasında Sosyal Onayın Rolü: Kavramsal Bir İnceleme”, Meriç Uluslararası Sosyal ve Stratejik Araştırmalar Dergisi, 5 (12), 27-39.
• Marshall, G. (1999). Sosyoloji Sözlüğü. (O. Akınhay, & D. Kömürcü, Çev.) Ankara: Bilim ve Sanat.
• Orçan, M. (2008). Osmanlıdan Günümüze Modern Türk Tüketim Kültürü. Ankara: Harf Eğitim Yayıncılığı.
• Peltekoğlu, F. B. (2010). Kavram ve Kuramlarıyla Reklam. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.
• Roman, K. & Jane, M. (1992). The New How To Advertise.Londra: Kogan Page.
• Smith, P. (2008). Kültürel Kuram. İstanbul: Babil Yayınları.
• Sombart, W. (2008). Burjuva Modern Ekonomi Dönemine Ait İnsanın Ahlaki ve Entellektüel Tarihine Katkı. (O. Adanır, Çev.) İstanbul: Doğu Batı Yayınları.
• Tan, M. (2013). “Tüketim Kültürü Bağlamında İstek ve İhtiyaçların Oluşumu: Kavramsal Bir Analiz”, Fırat Üniversitesi İİBF Uluslararası İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 3 (2), 193-218.
• Tunç, M. (2017). “Diyarbakır’da Gösterişçi Tüketim Davranış Kalıpları ve Eğilimleri”, E-Şarkiyat İlmi Araştırmalar Dergisi, 9 (1), 412 – 432.
• Varol, M. Ç. Ve Varol, E. (2020). “Postmodern Tüketime Postmodern Bir Yanıt: Paylaşım Ekonomisi”, Asya Studies, 4(12), 128-141.
• Yıldız, N. H. (2022). “Kültür ve Reklam İlişkisi”, Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11 (1), 293-308.
• Yılmaz, R. ve Çakın, Ö. (2017). “Reklamda Süblatif Kodlama Üzerine Bir İnceleme”. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6(4), 531- 539.