A VIEW TO THE WESTERN FROM JAPAN: SUKIYAKI WESTERN DJANGO

Yıl 2025, Sayı: 29, 1 - 11, 13.03.2025

Volkan Çelik

https://doi.org/10.32952/communicata.1512581

Öz

The Hollywood industry has both established its own production standards and influenced the world cinema with its stereotypical narrative methods such as classical narrative and genre cinema. One of the striking examples of this influence is Western films, which are actually a local narrative. Based on the myth of the Wild West and cowboys, this genre has been reproduced and reproduced all over the world beyond the borders of the USA. Especially Italian cinema came to the spotlight with its films known as Spaghetti Westerns. However, examples of Westerns can also be seen in many other countries from England to France, Spain to Australia and Turkey. This article analyzes an example of a Western from Japanese cinema; Sukiyaki Western Django (2007). In fact, this movie can be called a "Western upon Western upon Western" because it is a reproduction of the Spaghetti Western Django (1966), which was produced with Hollywood Western codes. Sukiyaki Western Django (2007) has been subjected to a film criticism by both comparing it with Django (1966) and analyzing it with Hollywood Western narrative elements (such as theme, character and iconography). As a result, it has been revealed that the film that is the subject of the article is both an example of a film that is adapted by interpretation and a film that fits the Western narrative but adapts its own culture to the genre as an example from Japan. Director Takashi Miike, while successfully using the codes of the genre and remaining faithful to the structure of the original film he adapted, has also created an original Western film, a Sukiyaki Western film, by feeding on his own history and culture.

Anahtar Kelimeler

Western, Spaghetti Western, Sukiyaki Western, genre cinema, adaptation, Hollywood, Italian cinema, Japanese cinema, Django, Takashi Miike.

WESTERN’E JAPONYA’DAN BİR BAKIŞ: SUKIYAKI WESTERN DJANGO

Öz

Hollywood endüstrisi, klasik anlatı ve tür sineması gibi kalıplaşmış anlatı yöntemleri ile hem kendi üretim standardını oluşturup hem de dünya sinemasını etkilemiştir. Bu etkinin çarpıcı örneklerinden birisini ise aslında yerel bir anlatı olan Western filmleri oluşturur. Vahşi Batı ve kovboy miti üzerine kurulan bu tür, ABD sınırlarını aşarak tüm dünyada yeniden ve yeniden üretilmiştir. Özellikle İtalyan sineması, Spagetti Western olarak anılan filmleri ile ön plana çıkmıştır. Ancak İngiltere’den Fransa’ya, İspanya’dan Avustralya’ya ve Türkiye’ye kadar başka birçok ülkede de Western örnekleri görülmektedir. Bu makale ise Japon sinemasından verilen bir Western örneğini inceleme konusu yapmıştır; Sukiyaki Western Django (2007). Aslında bu film, bir “Western üzerine Western üzerine Western” olarak da adlandırılabilir çünkü Hollywood Western kodları ile üretilmiş Django (1966) adlı Spagetti Western filminin bir yeniden üretimidir. Sukiyaki Western Django (2007), hem Django (1966) ile karşılaştırmalı bir şekilde değerlendirilerek hem de Hollywood Western anlatı öğeleri (tema, karakter ve ikonografi gibi) ile incelenerek bir film eleştirisine tabi tutulmuştur. Sonuç olarak makaleye konu olan filmin hem bir yorumlayarak uyarlama film örneği hem de Western anlatısına uyan ancak Japonya’dan gelen bir örnek olarak da kendi kültürünü türe adapte eden bir film olduğu ortaya koyulmuştur. Yönetmen Takashi Miike, türün kodlarını başarılı bir şekilde kullanıp uyarlama yaptığı orijinal filmin iskeletine sadık kalırken kendi tarih ve kültüründen beslenerek de özgün bir Western filmi, bir Sukiyaki Western filmi yaratmıştır.

Anahtar Kelimeler

Western, Spagetti Western, Sukiyaki Western, tür sineması, uyarlama, Hollywood, İtalyan sineması, Japon sineması, Django, Takashi Miike.

Kaynakça

• Abisel, N. (2016). Popüler sinema ve film türleri. De Ki Basım Yayım.
• Ashkenazi, M. (2018). Japon mitolojisi (Ö. Özarpacı, Çev.). Say Yayınları.
• Atayman, V., & Çetinkaya, T. (2016). Popüler sinemanın mitolojisi komedi, Western, melodram ve korku. Ayrıntı Yayınları.
• Bordwell, D., & Thompson, K. (2012). Film sanatı (E. Yılmaz ve E. S. Onat, Çev.). De Ki Basım Yayım.
• Buckland, W. (2018). Sinemayı anlamak (T. Göbekçin, Çev.). Hayalperest Yayınevi.
• Çetin, Z. (1999). Bir anlatı formu olan romanın sinemaya uyarlanması [Yayımlanmamış doktora tezi]. Marmara Üniversitesi.
• Huffman, J. L. (2020). Japonya tarihi (C. Yücel, Çev.). İnkılap Kitabevi.
• Karasoy, O. (2016). Japon korku sineması ve anime dünyasına bakış.
• G. Kuloğlu (Edt.), Başlangıcından günümüze Japon sineması. Japon Yayınları, 134-163.
• Meyer, M. W. (2019). Japonya tarihi-hanedanlık döneminden günümüz Japonyası’na (L. Deadato, Çev.). İnkılap Kitabevi.
• Miike, T. (2007). Sukiyaki western django. Dentsu-Geneon Entertainment.
• Ono, S. (2004). Şinto-Kamilerin yolu (S. Ertüzün, Çev.). Okyanus Yayıncılık.
• Türk Dil Kurumu Sözlükleri. (2020, Aralık 12). İkona ve ikonografi. https://sozluk.gov.tr/