Civil Society Platforms as a Civil Initiative: The Case of Biga Civil Society Platform

Yıl 2015, Cilt: 13 Sayı: 26, 261 - 283, 01.12.2015

Ali Şahin Örnek

Öz

Non-governmental organizations (NGO) have become one of the indispensable actors of society nowadays. These organizations growing in number each day are creating alliances in order to be effective. Thus, Civil Society Platforms (CSP) appeared. With a general overview, Civil Society Platforms’ performance is determined with its relations with local and central decision makers. In this context Biga Civil Society Platform is studied as a civil initiative. With this study the stake holders of Biga Civil Society Platform are tried to be detected and analyzed. Interview and questionnaire technique is used together in the study. The secondary data, especially the minutes of the meeting of Biga Civil Society Platform are examined. The importance of Civil Society Platforms are tried to be exposed with the evaluation of findings obtained from Biga Civil Society Platform case

Anahtar Kelimeler

Civil Society Platforms (CSP), non-governmental organizations (NGO), Biga civil society platform (Biga CSP), Biga

Sivil Girişimler Kapsamında Sivil Toplum Platformları Ve Biga Sivil Toplum Platformu Örneği

Öz

Sivil toplum kuruluşları (STK) günümüz toplumlarının vazgeçilmez aktörlerinden biri haline gelmiştir. Sayıları gün geçtikçe artan bu örgütler daha etkin olabilmek amacıyla birliktelikler oluşturmaya başlamışlardır. Böylece sivil toplum platformları (STP) ortaya çıkmıştır. Genel olarak değerlendirildiğinde sivil toplum platformlarının performansını yerel ve merkezi karar alıcılarla olan ilişkileri belirlemektedir. Bu çalışmada, Biga Sivil Toplum Platformu bir sivil inisiyatif olarak araştırma konusu yapılmıştır. Biga STP’nin paydaşları belirlenmeye ve analiz edilmeye çalışılmıştır. Çalışmada mülakat ve anket tekniği bir arada kullanılmıştır. Biga STP’nin yaptığı toplantı tutanakları başta olma üzere yazılı ikincil veriler incelenmiştir. Elde edilen bulgular değerlendirilerek sivil toplum platformlarının yeri ve önemi; Biga STP örneği ile ortaya konulmaya çalışılmıştır

Anahtar Kelimeler

Sivil toplum platformları (STP), sivil toplum kuruluşları (STK), Biga sivil toplum platformu (Biga STP), Biga

Kaynakça

• Akatay, A. & Yelkikalan, N. (2007). Sivil Toplum Kuruluşlarında Gönüllülük ve İnsan Kay- naklarının Yönetimi, Bursa: Ekin Yayınevi.
• Akdemir, A. (2006). Sivil Toplum Kuruluşları Ve İnsan Hakları: Antakya’daki Sivil Toplum Kuruluşu Yöneticilerinin Sivil Toplum Ve İnsan Hakları Tartışmalarına İlişkin Görüş- ler Üzerine Bir Alan Çalışması (Yüksek Lisans Tezi). Mustafa Kemal Üniversitesi, Ha- tay.
• Atkins, L. (2011). The Voluntary Sector and Goverment: Perspectives from the UK. İçinde Li, Y. (Edi.) NGOs in China and Europe: Comparisons and Contrasts. (ss.167-180). Net- herlands: Ashgate.
• Avrupa Toplulukları Komisyonu. (2005). Komisyondan Konseye, Avrupa Parlamentosu- na Ekonomik ve Sosyal Komiteye ve Bölgeler Komitesine Bildirim: AB ve Aday Ülke- ler Arasında Sivil Toplum Diyaloğu, SEC (2005): 891, Brüksel, www.kalkinma.gov.tr/ DocObjects/Download/2948/diyalog.pdfχ Erişim Tarihi: 11.09.2014.
• Barr, A., Fafchamps, M., Owens, T. (2005). The Governance of Non-Govermental Organiza- tions in Uganda, World Development, 33(4), 657-679.
• Chandhoke, N. (2002). The Limits Of Global Civil Society. İçinde H. Anheier, M. Glasius and M. Kaldor (Edi.), LSE Global Civil Society Yearbook 2002 (ss.35-53). London: Ox- ford University Press.
• Çoban, B. (2007). “Küreselleşme Sürecinde Demokrasi Mücadelesi: Sivil Toplum Kuruluşları ve yeni Toplumsal Hareketler”, IV. Uluslararası Sivil Toplum Kuruluşları Kongresi Bildiri- ler Kitabı, 159-166, Çanakkale.
• Çopur, H. Teoriden Pratiğe Sivil Toplum, http://www.ekopolitik.org/images/ cust_fi- les/070522142001.pdf Erişim Tarihi: 11.09.2014.
• Demir, Ö. & Acar, M. (2002). Sosyal Bilimler Sözlüğü, (3. Baskı), Ankara: Vadi Yayınları.
• Dekker, P. (2011). Socially Responsible NGO’s A European Perspective. İçinde Li, Y. (Edi.) NGOs in China and Europe: Comparisons and Contrasts. (ss.203-212). Netherlands: Ashgate.
• Dernekler Kanunu. http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5253.pdf Erişim Ta- rihi: 10.09.2013. Dernekler Yönetmeliği.
• http://mevzuat.basbakanlik.gov.tr/Metin.
• Aspx?MevzuatKod=7.5. 8038&sourceXmlSearch=dernek&MevzuatIliski=0 Erişim Tarihi: 10.09.2014.
• Gellert, G. A. (1996). Non Governmental Organizations in International Health: Past Suc- cesses, Future Challenges, International Journal of Health Planning and Management, 11, 19-31.
• Göktürk, A. (2008). Bugün Gelinen Yerde Kent Konseyleri ve Yerel Gündem 21, Dosya-08: Yerel Yönetimlere Katılım, Bülten:64 (Aralık 2008), Mimarlar Odası Ankara Şubesi Yayı- nı, 6-16.
• Gündüz, A. Y. & Kaya, M. (2014). Küresel Dünyada Sivil Toplum Kuruluşlarının Ekono- mik Kalkınmadaki Rolleri Üzerine Bir Değerlendirme, Akademik Araştırmalar ve Çalış- malar Dergisi, Yıl:6, Sayı:10, 130-169.
• Güneş, İ. & Bugay Tekgil, Y. (2005). Sivil Toplum Kuruluşları ve Yerel Yönetimler. II. Ulu- sal Sivil Tolum Kuruluşları Kongresi Bildiriler Kitabı (s.325-343). Çanakkale: Çanakka- le Onsekiz Mart Üniversitesi.
• http://www.dernekler.gov.tr/index.php?option=com_content&view=article&id=46 Eri- şim Tarihi: 17.06.2014.
• İçduygu, A., Meydanoğlu, Z., Sert, D. (2011). Türkiye’de Sivil Toplum: Bir Dönüm Noktası CIVICUS Uluslararası Sivil Toplum Endeksi Projesi (STEP) Türkiye Ülke Raporu II”, TÜSEV Yayınları No:51.
• Karakurt, R. (2011). Avrupa Birliği’ne Uyum Sürecinde Türkiye’de Derneklere Yönelik Başlıca Düzenlemeler, İdarecinin Sesi Dergisi, Kasım-Aralık Sayısı. http://www.tid. web.tr/ortak_icerik/tid.web/148/17- %20Resul%20karakurt.pdf Erişim Tarihi:08.09.2014.
• Karakuş, O. (2006), Avrupa Birliği Uyum Sürecinde Türkiye’deki Sivil Toplum ruluşları, (Yüksek Lisans Tezi). Süleyman Demirel Üniversitesi, Isparta. K u
• Keyman, F. (2004). Sivil Toplum, Sivil Toplum Kuruluşları ve Türkiye, Sivil Toplum ve Demokrasi Konferens Yazıları No: 4, İstanbul Bilgi Üniversitesi, Sivil Toplum K u - ruluşları Eğitim ve Araştırma Birimi.
• Lewis, D. (2003). Theorizing The Organization and Mangement of Non-Governmental De- velopment Organizations: Towards a Composite Approach, Public Management Revi- ew, 5(3), 325-344.
• Li, Y. (2011). Introduction: Challenges and Opportunities for NGO’s in Different Parts of The World. İçinde Li, Y. (Edi.) NGOs in China and Europe: Comparisons and Con- trasts. (ss.1-22). Netherlands: Ashgate.
• Minc, A. (2000). Türkiye’de Sivil Toplum Örgütleri ve Marmara Depreminden Sosyal Hiz- met Düşüncesine Bir Bakış”, http://www.sosyalhizmetuzmani.org/deprem2.htm. Erişim Tarihi: 15.04.2015.
• Özdaşlı, K. & Arslan, E. (2009). Paralel Kariyer Arayışının Nedenleri: Isparta’da Faaliyet Gösteren STK’larda Bir Araştırma, Yönetim Bilimleri Dergisi, 7(2), 151-164.
• Özdemir, E. (2009). Bir Sivil Toplum Kuruluşu (STK) Örgütlenme Modeli: Amargi Kadın Kooperatifi, (Yüksek Lisans Tezi) Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Çanakkale.
• Özer, M. H. (2008). Günümüz İtibariyle Sivil Toplum Kuruluşlarının İktisadi ve Sosyal Fonksiyonları, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 7(26), 86-97.
• Püsküllüoğlu, A. (2006). Türkçe Sözlük, İstanbul: Can Yayınları.
• Rudasill, L. M. (2006). The Warning Voice-NGOs and Information, (edi. Steve W. Witt), Changing Roles of NGO’s in The Creation, Storage and Dissemination of Information in Deve- loping Countries, IFLA Publisher, Glasgow, UK.
• Rugman, A. (2000). Globalleşmenin Sonu, (çev. Sedat Eroğlu), Ankara: Media Cat Yayınları.
• Ryfman, P. (2006). Sivil Toplum Kuruluşları, (çev. İsmail Yerguz), İstanbul: İletişim Yayınları.
• Sarıbay, A. Y. (1998). Siyaset, Demokrasi ve Kimlik, Bursa: Asa Kitapevi.
• Şahin, Z. (2004). Sivil Toplum Oluşumunda Sivil Platformların Rolü: Biga Sivil Toplum Platformu Örneği. I. Uluslararası Sivil Toplum Kuruluşları Kongresi Bildiriler Kitabı, Çanakkale: Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi.
• Talas, M. (2011). “Sivil Toplum Kuruluşları ve Türkiye Perspektifi”, http://www.tubar. com.tr/TUBAR%20DOSYA/talas_mustafa%20387_401.pdf Erişim Tarihi: 09.09.2014.
• T.C. Başbakanlık ve Devlet Planlama Teşkilatı. (2007). Dokuzuncu Kalkınma Planı (2007- 2013): Kamuda iyi Yönetişim”, Özel İhtisas Komisyonu Raporu. Yayın No: DPT: 2721- ÖİK:674, Ankara.
• Uluslararası Sivil Toplum Endeksi Projesi. Türkiye’de Sivil Toplum Bir Dönüm Noktası, Türki- ye Ülke Raporu II, http://www.step.org.tr/images/UserFiles/File/step2011_ web%20 SON.pdf Erişim Tarihi: 09.09.2014.
• Yalçın, A. & Öz, Y. (2011). Sivil Toplum Örgütleri için Hukuk Rehberi, (2. Baskı), Ankara: Odak Ofset Matbaacılık.