Hollywood sinemasında siyahi kadın temsilleri D.W Griffith’in Bir Ulusun Doğuşu filminden buyana, kölelik ve iç savaş dönemine ait stereotipleri sürdürmekte ve meşrulaştırmaktadır. Siyahi erkek karakterlerin özdeşleşme imkânı sunan özne konumunda yer almasına karşın; kadın karakterler; genellikle çeşitlilikten yoksun, tekrar eden klişelerle temsil edilirler. Çalışma kapsamında Gizli Sayılar (Theodore Melfi 2016), Harriet (Kasi Lemmons 2019) ve Düşmanların En İyisi (Robin Bissel 2019) adlı filmler temsil sorunsalı bağlamında; siyahi kadın karakterlere dair yerleşik stereotiplerin devamlılığının ve kadın karakterlerin özne konumunun sorgulanması amacıyla incelenmiştir. 2010 sonrası ana akım Hollywood sinemasına ait, siyahi kadınların hakları için mücadele veren siyahi kadın figürlerin hayatlarını konu edinen ve yaşanmış deneyimlerine, gerçek olaylara yer veren adı geçen filmlerin incelenmesinde, Bell Hooks’un Karşıt Bakış: Siyahi Kadın İzleyiciler adlı çalışmasında söz ettiği, sinemada arzulayan, aktif bakışa sahip siyahi kadının özne olarak yokluğuna dair görüşleriyle birlikte Stuart Hall’un farkın inşası ve klişeleştirme kavramlarıyla oluşturduğu temsil yaklaşımı kullanılmıştır. Filmlerin siyahi kadın karakter temsillerinde farkı doğallaştırmak ve sabitlemek için klişeleştirmeye başvurup vurmadıkları tartışılmıştır. Filmlerin üçünün ırksal farklılığın inşa edilen ve sabit olmayan bir içerik olduğunu ortaya koyduklarını, Düşmanların En İyisi dışındaki filmlerin siyahi kadınlara dair stereotipleri sorguladıklarını ve kadın karakterle özdeşleşmeye olanak sağlayan bir bakış ve özdeşleşme mekanizması kurduklarını söylemek mümkündür. .
Siyahi kadın karakterler temsil ırksal fark bakış özdeşleşme
YOK
YOK
YOK
Starting with D.W. Griffith’s film The Birth of a Nation (1915), black women representations in Hollywood films have been confined to the stereotypes of slavery and that of the Civil War period. While black male characters’ subject position allows identification, their female counterparts are often represented by repetitive stereotypes that lack variety. The study analyzed the films Hidden Figures (Theodore Melfi, 2016), Harriet (Kasi Lemmons, 2019), and The Best of Enemies (Robin Bissel, 2019) to understand such representative problems and question the continuity of established stereotypes in relation to black female characters and their subject position. The aforementioned films of the post-2010 mainstream Hollywood cinema depict the lives of black female figures fighting for black women’s rights, along with their experiences and real events. They were examined using the representational approach that Stuart Hall established through the concepts of “construction of difference” and “stereotyping,” as well as Bell Hooks’ views in The Oppositional Gaze: Black Female Spectators about the absence of black women who have a desire and an active mind as a subject in cinema. The paper also discusses whether the films resort to stereotyping in order to naturalize and maintain the difference in these representations and argues that all three films suggest that racial difference is a constructed and unfixed content, and that the films, except The Best of Enemies, question black women stereotypes, establishing a perspective and mechanism, that allows the audience to identify with these female characters.
Black female characters representation racial differences gaze identification
YOK
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | İletişim ve Medya Çalışmaları |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Proje Numarası | YOK |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2021 |
Gönderilme Tarihi | 2 Ekim 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Sayı: 61 |