Aim: This study aimed to evaluate the relationship between postural control and quality of life in stroke patients. Materials and Methods: This cross-sectional study included 90 patients who had a stroke and were continuing to participate in a physiotherapy program. Demographic information and the duration of the stroke were recorded. Postural control and balance were measured with the Postural Assessment Scale (PASS-Turk) and quality of life was assessed with the Stroke Specific Quality of Life Scale (SS-QOL). Results: Of the 90 stroke patients included in the study, 53.3% were women (n=48) and 46.7% were men (n=42). The mean age of the participants was 51.96 ± 14.64 years. The mean body mass index of the patients in the overweight group was 26.07 ± 4.27 kg/m². The mean score of the PASS-Turk scale was 20.97 ± 8.87 and the mean score of the SS-QOL scale was 131.77 ± 41.76. A moderately significant correlation was found between the scores of the stroke patients on the PASS-Turk scale and the SS-QOL scale (r= 0.65, p<0.001). A significant negative correlation was found between age and the PASS-Turk score and between age and the SS-QOL score (r=-0.35, p=0.001; r=-0.38, p<0.001). There was a relationship between gender and quality of life ((r= 0.40, p<0.001). A negative relationship was found between the duration after stroke and postural control (r=-0.40, p<0.001). Conclusion: In stroke patients, there was a relationship between age and postural control and age and quality of life. There was also a positive correlation between postural control and quality of life. The results suggest that regular assessments of postural control may positively affect patients' quality of life. Therefore, the importance of postural control should be emphasized in rehabilitation programs after stroke.
Amaç: Bu çalışmada inme geçiren hastalarda postüral kontrol ile yaşam kalitesi arasındaki ilişkinin
değerlendirilmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Bu kesitsel çalışmaya inme geçirmiş ve fizyoterapi
programına devam eden 90 hasta dahil edildi. Katılımcıların demografik bilgileri ve inme geçirme
zamanı kaydedildi. Ayrıca postüral kontrol ve denge düzeyi Postüral Değerlendirme Ölçeği (PASSTurk) ile ölçülürken; yaşam kalitesi ise İnmeye Özgü Yaşam Kalitesi Ölçeği (SS-QOL) ile değerlendirildi.
Bulgular: Çalışmaya dahil edilen 90 inmeli hastanın %53.3’ünü kadınlar (n=48), %46.7’sini erkekler (n=42)
oluşturmaktaydı. Katılımcıların yaş ortalaması 51.96 ± 14.64 yıldı. Hastaların vücut kitle indeksi ortalaması
26.07 ± 4.27 kg/m² ile fazla kilolu kategorisindeydi. PASS-Turk ölçeğinin skor ortalaması 20.97 ± 8.87
iken SS-QOL ölçeğinin skor ortalaması ise 131.77± 41.76 idi. İnmeli hastaların PASS-Turk ile SS-QOL
ölçekleri arasında orta düzeyde negatif yönlü ilişki bulundu (r=0.65; p<0.001). Yaş ile Pass-Turk ve yaş
ile SS-QOL arasında negatif yönlü ilişki bulundu (r=-0.35, p=0.001; r=-0.38, p<0.001). Cinsiyet ile yaşam
kalitesi arasında ilişki bulundu (r= 0.40, p<0.001). İnme sonrası geçen süre ile postüral kontrol arası
negatif yönlü ilişki bulundu (r=-0.40, p<0.001). Sonuç: İnme geçirmiş hastalarda yaş ile postüral kontrol
ve yaş ile yaşam kalitesi arasında ilişki bulundu. Ayrıca postüral kontrol ile yaşam kalitesi arasında pozitif
yönlü ilişki bulunmaktadır. Sonuçlar, postüral kontrolün düzenli olarak değerlendirilmesi ve izlenmesinin,
hastaların yaşam kalitesi üzerine olumlu etkiler yaratabileceğini göstermektedir. Bu nedenle inme sonrası
rehabilitasyon programlarında postüral kontrolün önemi vurgulanmalıdır.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon, Fizyoterapi, Sağlık Hizmetleri ve Sistemleri (Diğer) |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Eylül 2024 |
Gönderilme Tarihi | 5 Haziran 2024 |
Kabul Tarihi | 12 Eylül 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 |