Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Investigation of The Relationship Between Alexithymia, Anxiety Levels and Humor Styles

Yıl 2024, Cilt: 4 Sayı: 2, 145 - 163, 31.12.2024

Öz

Objective: The objective of this study was to investigate the relationships between alexithymia, humor styles and anxiety levels and the nature of these relationships.
Method: The sample of the study consisted of 254 students from ….. University. In the context of the research, ‘’Toronto Alexithymia Scale’’ (TAS-26) was used to measure alexithymia levels, ‘’Humor Styles Questionnaire” (HSQ) was used to measure humor styles, ‘’State and Trait Anxiety Inventory’’ (STAI) was USED to measure anxiety levels. In addition, the Sociodemographic Data Form, which was prepared by the researchers and included various sociodemographic variables assumed to be associated with these variables, was used.
Results: Research findings indicate that different dimensions of alexithymia are associated with both state and trait anxiety. Alexithymic features are negatively associated with the positive use of humor and positively associated with negative use. On the other hand, positive use of humor is negatively correlated with anxiety levels. In addition, alexithymia, humor styles and anxiety levels seem to be related to sociodemographic variables such as age, gender, education levels of parents, parental working status, psychiatric diagnosis in the participant and his/her caregiver, and history of physical illness in the participant. Alexithymia, different dimensions of alexithymia and anxiety levels predict humor.
Conclusion: The results of this study indicate that the variables of alexithymia, anxiety levels and humor styles are correlated with each other and with various sociodemographic variables in different dimensions. Since the sample of the study consists of students from a private university, it is not possible to generalize the results to the student population representing this age group.

Kaynakça

  • Akdur, S. ve Batıgün, A. D. (2017). Mizah tarzları ile kişilik özellikleri, kişilerarası ilişki tarzları ve psikolojik sağlık arasındaki ilişkiler. Türk Psikoloji Yazıları, 20(39), 1-10.
  • Allport, G. V. (1961). Pattern and growth in personality. Holt, Reinhart & Winston.
  • Altınkurt, Y. ve Yılmaz, K. (2011). İlköğretim okulu öğretmenlerinin mizah tarzları. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 1(2), 1-8.
  • Apfel, R. J. ve Sifneos, P. (1979). Alexithymia: Concept and measurement. Psychotherapy and Psychosomatics, 32(1-4), 180-191. https://doi.org/10.1159/000287386
  • Ariety, S. (1976). Creativity. Basic Books.
  • Atkinson, B. E., Lipton, D., Baughman, H. M., Schermer, J. A., Harris, J. ve Vernon, P. A. (2015). How do emotional restrictions affect the use of humor? A behavior genetic analysis of alexithymia and humor styles. Twin Research and Human Genetics, 18(2), 138-141. https://doi.org/10.1017/thg.2014.89
  • Atkinson, R. F. (1993). Humour and history. K. Cameron (Ed.), Humour in philosophy içinde (s. 10-20). Intellect Books.
  • Avcı, N. (2012). Eğitimde psikolojik hizmetler bilim dalı üniversite öğrencilerinin mizah tarzlarının, psikolojik belirtiler ve ölüm kaygısı ile ilişkisi [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi)]. Sakarya Üniversitesi.
  • Ay, Ö., Gökler, R. ve Koçak, R. (2013). Mizah tarzları, yaratıcılık ve yaşam doyumu: Ortaöğretim öğrencileri üzerinde bir inceleme. International Journal of Social Science, 6(6), 739-767.
  • Aydın, A. (2014). An investigation of the relationship between self-compassion, humor and alexithymic characteristics of parents with autistic children. International Journal on New Trends in Education and Their Implications, 5(2), 145-159.
  • Aydın, A. (2015). Identifying the relationship of teacher candidates’ humor styles with anxiety and self-compassion levels. Eurasian Journal of Educational Research, 59, 1-16. http://dx.doi.org/10.14689/ejer.2015.59.1
  • Aydın, İ. S. (2006). Türkçe derslerinde mizah kullanımının öğrenci tutum ve başarısına etkisi [Yayımlanmamış doktora tezi]. Dokuz Eylül Üniversitesi.
  • Bagby, R. M., Parker, J. D. A. ve Taylor, G. J. (1994a) The twenty-item toronto alexithymia scale-I. item selection and cross-validation of the factor structure. Journal of Psychosomatic Research, 38(1), 23-32. https://doi.org/10.1016/0022-3999(94)90005-1
  • Bagby, R. M., Taylor, G. J. ve Parker, J. D. A. (1994b) The twenty-item Toronto alexithymia scale-II. convergent, discriminant, and concurrent validity. Journal of Psychosomatic Research, 38(1),33-40. https://doi.org/10.1016/0022-3999(94)90006-X
  • Bagby, R. M., Taylor, G. J. ve Ryan, D. (1986). Toronto alexithymia scale: Relationship with personality and psychopathology measures. Psychotherapy and Psychosomatics, 45(4), 207-215. https://doi.org/10.1159/000287950
  • Bapli, İ. (2021). Cerrahi kliniklerde çalışan hemşirelerin covid-19 pandemi dönemindeki depresyon düzeyleri ile mizah tarzları arasındaki ilişki [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. İnönü Üniversitesi.
  • Beck, A. T. (2005). Bilişsel terapi ve duygusal bozukluklar. Şahin, T (Ed.), (A. Türkcan, Çev.). Litera Yayıncılık. Benson, H., Frankel, F. H., Apfel, R., Daniels, M. D., Schniewind, H. E., … Rosner, B. (1978). Treatment of anxiety: A comparison of the usefulness of self-hypnosis and a meditational relaxation technique. Psychotherapy and Psychosomatics, 30(3-4), 229-242. https://doi.org/10.1159/000287304
  • Bergson, H. (2014). Gülme-gülüncün anlamı üzerine deneme (D. Çetinkasap, Çev.). Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
  • Berthoz, S., Consoli, S., Perez-Diaz, F. ve Jouvent, R. (1999). Alexithymia and anxiety: Compounded relationships? A psychometric study. European Psychiatry, 14(7), 372-378. https://doi.org/10.1016/S0924-9338(99)00233-3
  • Bilge, F. ve Saltuk, S. (2007). Humour styles, subjective well-being, trait anger and anxiety among university students in Turkey. World Applied Science Journal, 2(5), 464-469.
  • Budak, S. (2005). Psikoloji sözlüğü. Bilim ve Sanat Yayınları.
  • Cairncross, M., Veselka, L., Schermer, J. A. ve Vernon, P. A. (2013). A behavioral genetic analysis of alexithymia and the dark triad traits of personality. Twin Research and Human Genetics, 16(3), 690-697. https://doi.org/10.1017/thg.2013.19
  • Chang, Y. L., Chang, Y. C., Chan, J. H., Chen, H. C. ve Hsu, C. C. (2015). Flexible humor styles and the creative mind: Using a typological approach to investigate the relationship between humor styles and creativity. Psychology of Aesthetics, Creativity, and the Arts, 9(3), 306-312. https://doi.org/10.1037/a0039527
  • Çakmak, S., Karakuş, G., Tamam, L., Taşdemir, A. ve Karaytuğ, M., Ç.Ü Tıp Fakültesi 2. Sınıf Öğrenci Grubu (2015). Tıp fakültesi dönem 1 öğrencilerinde mizah tarzları ve benlik saygısı ilişkisi: Kesitsel Bir Çalışma. Çukurova Medical Journal, 40(4), 782-793. https://doi.org/10.17826/cutf.37206
  • Dereboy, I. F. (1990a). Aleksitimi öz-bildirim ölçeklerinin psikometrik özellikleri üzerine bir çalışma [Tıpta uzmanlık tezi]. Hacettepe Üniversitesi.
  • Dereboy, I. F. (1990b). Aleksitimi: Bir gözden geçirme. Türk Psikiyatri Dergisi, 1(3), 157-165.
  • Devine, H., Stewart, S. H. ve Watt, M. C. (1999). Relations between anxiety sensitivity and dimensions of alexithymia in young adult sample. Journal of Psychosomatic Research, 47(2), 145-158. https://doi.org/10.1016/S0022-3999(99)00033-1
  • Erözkan, A (2009). Üniversite öğrencilerinin kişiler arası ilişki tarzları ve mizah tarzları Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 26, 56-66.
  • Ford, T. E., Lappi, S. K. O’Connor, E. C. ve Banos, N. C. Manipulating humor styles: Engaging in self-enhancing humor reduces state anxiety. Humor: International Journal of Humor Research, 30(2), 169-191. https://doi.org/10.1515/humor-2016-0113
  • Frankl, V. E. (1995) İnsanın anlam arayışı (S. Budak Çev). Ayrıntı Matbaası.
  • Freud, S. (1993). Psikanalize giriş-genel nevroz öğretisi (G.K. İlal. Çev.). Star Yaprak Yayıncılık.
  • Freud, S. (1996). Espriler ve bilinçdışı ile ilişkileri (E. Kapkın Çev.). Payel Yayınevi.
  • Frewen, P., Brinker, J., Martin, R. A. ve Dozoıs, D. J. A. (2008). Humor styles and personality vulnerability to depression. Humor, 21(2),179-195. https://doi.org/10.1515/HUMOR.2008.009
  • Geçtan, E. (1993). Psikanaliz ve sonrası. Remzi Kitabevi.
  • Goldsmith, L. A. (1979). Adaptive regression, humor, and suicide. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 47(3), 628-630. https://doi.org/10.1037/0022-006X.47.3.628
  • Grynberg, D., Luminet, O., Corneille, O., Grezes, J. ve Berthoz, S. (2010). Alexithymia in the interpersonal domain: A general deficit of empathy. Personality and Individual Differences, 49(8), 845-850. https://doi.org/10.1016/j.paid.2010.07.013
  • Guttman, H. ve Laporte, L. (2002). Alexithymia, empathy, and psychological symptoms in a family context. Comprehensive Psychiatry, 43(6), 448-455. https://doi.org/10.1053/comp.2002.35905
  • Güven, S. (2013). Cerrahi kliniklerde çalışan hemşirelerin mizah tarzları ile tükenmişlik düzeyleri arasındaki ilişkinin saptanması [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Başkent Üniversitesi.
  • Hall, T., Higson, A., Pierce, B., Price, K. ve Skousen, C. (2013). Haphazard sampling: Selection biases and the estimation consequences of these biases. Current Issues in Auditing, 7(2), 16-22. https://doi.org/10.2308/ciia-50568
  • Hampes, W.P. (2010). The relation between humor styles and empathy. Europe’s Journal of Psychology, 6(3), 34-45. https://doi.org/10.5964/ejop.v6i3.207
  • Haviland, M. G., Shaw, D. G., MacMurray, J. P. ve Cummings, M. A. (1988) Validation of the Toronto Alexithymia Scale with substance abusers. Psychotherapy and Psychosomatics, 50(2), 81-87. https://doi.org/10.1159/000288104
  • Honkalampi, K., Hintikka, J., Laukkannen, E., Lehtonen, J. ve Viinamäki, H. (2001). Alexithymia and depression: A prospective study of patients with major depressive disorder. Psychosomatics: Journal of Consultation and Liaison Psychiatry, 42(3), 229-234. https://doi.org/10.1176/appi.psy.42.3.229
  • Isık, U., Aceta, M., Cengiz, R. ve Kucuk, V. (2017). Investigation of the relationship between the humour styles and trait anxiety levels of students attending schools of physical education and sports. Sport in Society, 20(11), 1-9. https://doi.org/10.1080/17430437.2017.1329823
  • Kara, H. (2014). Yöneticilerin mizah tarzlarının uygulamadaki durumunun kuramsal ve uygulamalı olarak açıklanması. Tarih Okulu Dergisi (TOD), 2014(17), 701-724. https://doi.org/10.14225/Joh365
  • Karamustafaoğlu, O., Özçelik, B., Bakım, B., Ceylan, Y. C., Yavuz, B. G., Güven, T. ve Gönenli, S. (2010). İntiharı öngörebilecek bir araç: Anksiyete ve depresyon ölçeği. Düşünen Adam ve Nörolojik Bilimler Dergisi, 23(3), 151-157.
  • Karasar, N. (2011). Bilimsel araştırma yöntemleri. Nobel Yayınları.
  • Kırkbir, F., Altınışık, Ü., Zengin, S. ve Çelik, A. (2021). Üniversite öğrencilerinin mizah tarzlarının incelenmesi. Atatürk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 23(1). https://doi.org/10.1501/Egifak_0000000056
  • Kohut, H. (1998). Kendiliğin çözümlenmesi (C. Atbaşoğlu, B. Büyükkal, C. İşcan. Çev.). Metis Yayınları.
  • Kring, A. M., Johnson, S. L., Davison, G. ve Neale, J. (2017). Anormal Psikolojisi (M. Şahin, Çev. Ed.). Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Krystal, H. (1988). Integration and self-healing-affect, trauma, alexithymia. The Analytic Press Inc. Kuiper, N. A., Martin, R. A. ve Olinger, L. J. (1993). Coping Humour, Stress, and Cognitive Appraisals. Canadian Journal of Behavioural Science, 25(1), 81-96. https://doi.org/10.1037/h0078791
  • Kuiper, N. A., Martin, R. A., Olinger, L. J., Kazarian, S. S. ve Jette, J. L. (1998). Sense of humor, self-concept, and psychological well-being in psychiatric inpatients. Humor-International Journal of Humor Research, 11(4), 357-382. https://doi.org/10.1515/humr.1993.6.1.89
  • Kuipier, N. A. ve Nicholl, S. (2004). Thoughts of feeling better? Sense of humor and physical health. Humor: International Journal of Humor Research, 17(1-2) 37-66. https://doi.org/10.1515/humr.2004.007
  • Martin, R. A (2004). Sense of humor and physical health: Theoretical issues, recent findings, and future directions. Humor: International Journal of Humor Research, 17(1-2), 1-19. https://doi.org/10.1515/humr.2004.005
  • Martin, R. A. (1998). Approaches to the sense of humor: A historical review. W. Ruch (Ed.), The sense of humor: Explorations of a personality characteristic içinde (s. 15-60). Walter de Gruyter & Co. https://doi.org/10.1515/9783110804607.15
  • Martin, R. A. (2001). Humor, laughter, and physical health: Methodological issues and research findings. Psychological Bulletin, 127(4), 504-519. https://doi.org/10.1037/0033-2909.127.4.504
  • Martin, R. A. (2006). The psychology of humor: An integrative approach. Academic Press.
  • Martin, R. A. ve Lefcourt, H. M. (1983). Sense of humor as a moderator of the relation between stressors and moods. Journal of Personality and Social Psychology, 45(6), 1313-1324. https://doi.org/10.1037/0022-3514.45.6.1313
  • Martin, R. A., Kuiper, N. A., Olinger, L. J. ve Dance, K. A. (1993). Humor, coping with stress, self-concept, and psychological well-being. Humor: International Journal of Humor Research, 6(1), 89-104. https://doi.org/10.1515/humr.1993.6.1.89
  • Martin, R. A., Puhlik-Doris, P., Larsen, G., Gray, J. ve Weir, K. (2003). Individual differences in uses of humor and their relation to psychological well-being: Development of the Humor Styles Questionnaire. Journal of Research in Personality, 37(1), 48-75. https://doi.org/10.1016/S0092-6566(02)00534-2
  • Marty, P., M’Uzan, M. ve David, C. (2017). Psikosomatik soruşturma: Yedi klinik gözlem (P. Akgün, E. İlem, A. E. Y. Sever Çev.). Bağlam Yayıncılık.
  • Maslow, A. (1954). Motivation and personality. Harper & Row.
  • Maslow, A. (1971). The farther reaches of human nature. Penguin Books.
  • Motan, İ. ve Gençöz, T. (2007). Aleksitimi boyutlarının depresyon ve anksiyete belirtileri ile ilişkileri. Türk Psikiyatri Dergisi, 18(4), 333-343.
  • Nemiah, J. C. (1977). Alexithymia: Theoretical Considerations. Psychotherapy and Psychosomatics, 28(1-4), 199-206. https://doi.org/10.1159/000287064
  • Noyes, R. Jr. ve Hoehn-Saric, R. (1998). The anxiety disorders. Cambridge University Press.
  • Öner, N. ve Le Compte, A. (1985). (Süreksiz) durumluk-sürekli kaygı envanteri el kitabı. Boğaziçi Üniversitesi Yayınları.
  • Öner. N. (2008). Türkiye’de kullanılan psikolojik testlerden örnekler: Bir başvuru kaynağı. Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi.
  • Öztürk, M. O. (1989). Psikanaliz ve psikoterapi. Evrim Kitabevi.
  • Öztürk, M. O. (1995). Ruh sağlığı ve bozuklukları. Hekimler Yayın Birliği.
  • Parker, J. D. A., Bagby, R. M., Taylor, G. J., Endler, N. S. ve Schmitz, P. (1993). Factorial validity of the 20-item Toronto Alexithymia Scale. European Journal of Personality, 7, 221-232.
  • Parman, T. (2005). Psikosomatik tarihi ve çocuk psikosomatiği. Psikanaliz Yazıları (Psikosomatik), 11, 13-31.
  • Raskin, V. (1998). The sense of humor and the truth. R. Willibald (Ed.), The sense of humor: Explorations of personality characteristic. Mouton De Gruyter.
  • Rogers, C. R. (1961). On becoming a person. Houghton Mifflin.
  • Rogers, C. R. (1975). Empathy: An unappreciated way of being. Counseling Psychologist, 5(2), 2-10. https://doi.org/10.1177/001100007500500202
  • Salminen, J. K., Saarijarvi, S., Aarela, E., Toikka, T. ve Kauhanen, J. (1999). Prevalence of alexithymia and its association with sociodemographic variables in the general population of Finland. Journal of Psychosomatic Research, 46(1), 75-82. https://doi.org/10.1016/S0022-3999(98)00053-1
  • San, İ. (1977). Sanatsal yaratma ve çocukta yaratıcılık. Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
  • Sifneos, P. E. (1972/73). Is dynamic psychotherapy contraindicated for a large number of patients with psychosomatics disease? Psychotherapy and Psychosomatics, 21(1-6), 133-136. https://doi.org/10.1159/000287665
  • Sifneos, P. E. (1975). Problems of psychotherapy of patients with alexithymic characteristic and physical disease. Psychoter, 26, 65-70. https://doi.org/10.1159/000286912
  • Sifneos, P. E. (1988). Alexithymia and its relationship to hemispheric specialization, affect, and creativity. Psychiatric Clinics of North America, 11(3), 286-292. https://doi.org/10.1016/s0193-953x(18)30480-5
  • Spielberger, C. D. (1966). Anxiety and behavior. Theory and research on anxiety içinde (s. 3-20). Academic Press.
  • Spielberger, C. D., Gorsuch, R. L. ve Lushene, R. E. (1970). STAI. manual for the state-trait anxiety inventory (self-evaluation questionnaire). Palo Alto California: Consulting Psychologist, 22, 1-24.
  • Spitzer, C., Vogel, M., Barnow, S., Freyberger, H. J. ve Grabe H. J. (2007). Psychopathology and alexithymia in severe mental illness: The impact of trauma and posttraumatic stress symptoms. European Archives of Psychiatry and Clinical Neuroscience, 257,191-196.
  • Şaşıoğlu, M., Gülol, Ç. ve Tosun, A. (2013). Aleksitimi kavramı. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 5(4), 507-527. https://doi.org/10.5455/cap.20130531
  • Taş, İ. ve Sevinç, H. (2019). Çocuklarda aleksitimi, bilgisayar oyun bağımlılığı ve empatik eğilim arasındaki ilişki: Bir yapısal eşitlik modellemesi. Ayna Klinik Psikoloji Dergisi, 6(3), 271-288. https://doi.org/10.31682/ayna.518450
  • Taylor, G. J., Bagby, R. M. ve Parker, J. D. (1991). The alexithymia construct: A potential paradigm for psychosomatic medicine. Psychosomatics: Journal of Consultation and Liaison Psychiatry, 32(2), 153-164. https://doi.org/10.1016/S0033-3182(91)72086-0
  • Taylor, G. J., Ryan, D. ve Bagby, M. (1985). Toward the development of a new self-report alexithymia scale. Psychother Psychosom, 44(4), 191-199. https://doi.org/10.1159/000287912
  • Tucker, R. P., Judah, M. R., O’Keefe, V. M., Mills, A. C., Lechner, W. V., … Wingate, L. R. (2013). Humor styles impact the relationship between symptoms of social anxiety and depression. Personality and Individual differences, 55(7), 823-827. https://doi.org/10.1016/j.paid.2013.07.008
  • Tümkaya, S. (2011). Türk üniversite öğrencilerinde öznel iyi oluşu yordayan sosyodemografik değişkenler ve mizah tarzları. Eğitim ve Bilim, 36(160), 158-170.
  • Wu, C. L., Lin, H. Y. ve Chen, H. C. (2016). Gender differences in humor styles of young adolescents: Empathy as a mediator. Personality and Individual Differences, 99, 139-143. https://doi.org/10.1016/j.paid.2016.05.018
  • Yalug, I., Selekler, M., Erdogan, A., Kutlu, A., Dundar, G., Ankaralı, H. ve Aker, T. (2010). Correlations between alexithymia and pain severity, depression, and anxiety among patients with chronic and episodic migraine. Psychiatry and Clinical Neurosciences, 64(3), 231-238. https://doi.org/10.1111/j.1440-1819.2010.02093.x
  • Yardımcı, İ. (2010). Mizah kavramı ve sanattaki yeri. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3(2), 1-41.
  • Yerlikaya, E. (2003). Mizah Tarzları Ölçeği’nin uyarlama çalışması [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Çukurova Üniversitesi.
  • Yerlikaya, E. (2009). Üniversite öğrencilerinin mizah tarzları ile algılanan stres, kaygı ve depresyon düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi [Yayımlanmamış doktora tezi]. Çukurova Üniversitesi.
  • Yerlikaya, N. (2007). Lise öğrencilerinin mizah tarzları ile stresle başa çıkma tarzları arasındaki ilişkinin incelenmesi [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Çukurova Üniversitesi.
  • Yıldırım, A., Aşılar, R. H., Camcıoğlu, T. H. ve Sevinç, E. (2016). Depresif, anksiyete, somatoform ve psikotik bozukluklarda aleksitimi: Karşılaştırmalı bir çalışma. Psikiyatri Hemşireliği Dergisi, 7(2), 75-81.
  • Yıldırım, N. K., Özkan, M., Özkan, S., Oflaz, S. B., Gelincik, A. ve Büyüköztürk, S. (2012). Relationship among alexithymia, anxiety, and depression in patients with chronic idiopathic urticaria. Nobel Med, 8(1), 46-51.
  • Yılmaz, K. (2011). Okul yöneticilerinin mizah tarzlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1), 27-44.
  • Zimmermann, G., Rossier, J., Meyer de Stadelhofen, F. ve Gaillard, F. (2005). Alexithymia assessment and relations with dimensions of personality. European Journal of Psychological Assessment, 21(1), 23-33. https://doi.org/10.1027/1015-5759.21.1.23

Aleksitiminin Kaygı Düzeyleri ve Mizah Tarzları İle İlişkisinin İncelenmesi

Yıl 2024, Cilt: 4 Sayı: 2, 145 - 163, 31.12.2024

Öz

Amaç: Bu çalışmanın amacı aleksitimi, kaygı düzeyleri ve mizah tarzları arasındaki ilişkinin ve bu ilişkinin niteliğinin incelenmesidir.
Yöntem: Araştırmanın örneklemini ……. Üniversitesi öğrencilerinden 254 kişi oluşturmuştur. Araştırma bağlamında aleksitimi düzeylerini ölçmek amacıyla ‘’Toronto Aleksitimi Ölçeği’’ (TAÖ-26), mizah tarzlarını ölçmek amacıyla ‘’Mizah Tarzları Ölçeği’’ (MTÖ), kaygı düzeylerini ölçmek amacıyla ‘’Durumluk ve Sürekli Kaygı Envanteri’’ (DSKE) kullanılmıştır. Ayrıca araştırmacılar tarafından hazırlanan ve bu değişkenlerle ilişkili olduğu varsayılan çeşitli sosyodemografik değişkenleri içeren Sosyodemografik Veri Formu kullanılmıştır.
Bulgular: Araştırma bulguları aleksitiminin farklı boyutlarının hem durumluk hem de sürekli kaygı ile ilişkili olduğuna işaret etmektedir. Aleksitimik özellikler mizahın olumlu biçimde kullanımı ile negatif; olumsuz biçimde kullanımı ile pozitif yönde ilişkilidir. Öte yandan, mizahın olumlu kullanımı, kaygı düzeyleriyle negatif yönde ilişkilidir. Ayrıca aleksitimi, kaygı düzeyleri ve mizah tarzları değişkenleri yaş, cinsiyet, anne babanın eğitim düzeyleri, anne babanın çalışıyor olup olmaması, katılımcının ve bakım verenlerin psikiyatrik tanı alıp almamış olması, katılımcının bedensel hastalık öyküsünün olup olmaması gibi sosyodemografik değişkenlerle de ilişkili görünmektedir. Aleksitimi, aleksitiminin farklı boyutları ile kaygı düzeyleri mizah tarzlarını yordamaktadır.
Sonuç: Bu çalışmanın sonuçları aleksitimi, kaygı düzeyleri ve mizah tarzları değişkenlerinin birbirleri ile ve çeşitli sosyodemografik değişkenlerle farklı boyutlarda ilişkili olduğuna işaret etmektedir. Çalışmanın örneklemini özel bir üniversitenin öğrencilerinin oluşturması dolayısıyla sonuçları bu yaş grubunu temsil eden öğrenci popülasyonuna genellenemez.

Etik Beyan

Çalışma için Beykent Üniversitesi Etik Kurulu'ndan onay alınmıştır. Araştırmaya katılımın gönüllülük esasına dayandığı vurgulanarak katılımcılardan bilgilendirilmiş onamları alınmıştır.

Teşekkür

Verilerin istatistik analizinde desteğini aldığımız Doç. Dr. Belma Bekçi'ye (Acıbadem Üniversitesi Psikoloji Bölümü Öğretim üyesi) teşekkür ederiz.

Kaynakça

  • Akdur, S. ve Batıgün, A. D. (2017). Mizah tarzları ile kişilik özellikleri, kişilerarası ilişki tarzları ve psikolojik sağlık arasındaki ilişkiler. Türk Psikoloji Yazıları, 20(39), 1-10.
  • Allport, G. V. (1961). Pattern and growth in personality. Holt, Reinhart & Winston.
  • Altınkurt, Y. ve Yılmaz, K. (2011). İlköğretim okulu öğretmenlerinin mizah tarzları. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 1(2), 1-8.
  • Apfel, R. J. ve Sifneos, P. (1979). Alexithymia: Concept and measurement. Psychotherapy and Psychosomatics, 32(1-4), 180-191. https://doi.org/10.1159/000287386
  • Ariety, S. (1976). Creativity. Basic Books.
  • Atkinson, B. E., Lipton, D., Baughman, H. M., Schermer, J. A., Harris, J. ve Vernon, P. A. (2015). How do emotional restrictions affect the use of humor? A behavior genetic analysis of alexithymia and humor styles. Twin Research and Human Genetics, 18(2), 138-141. https://doi.org/10.1017/thg.2014.89
  • Atkinson, R. F. (1993). Humour and history. K. Cameron (Ed.), Humour in philosophy içinde (s. 10-20). Intellect Books.
  • Avcı, N. (2012). Eğitimde psikolojik hizmetler bilim dalı üniversite öğrencilerinin mizah tarzlarının, psikolojik belirtiler ve ölüm kaygısı ile ilişkisi [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi)]. Sakarya Üniversitesi.
  • Ay, Ö., Gökler, R. ve Koçak, R. (2013). Mizah tarzları, yaratıcılık ve yaşam doyumu: Ortaöğretim öğrencileri üzerinde bir inceleme. International Journal of Social Science, 6(6), 739-767.
  • Aydın, A. (2014). An investigation of the relationship between self-compassion, humor and alexithymic characteristics of parents with autistic children. International Journal on New Trends in Education and Their Implications, 5(2), 145-159.
  • Aydın, A. (2015). Identifying the relationship of teacher candidates’ humor styles with anxiety and self-compassion levels. Eurasian Journal of Educational Research, 59, 1-16. http://dx.doi.org/10.14689/ejer.2015.59.1
  • Aydın, İ. S. (2006). Türkçe derslerinde mizah kullanımının öğrenci tutum ve başarısına etkisi [Yayımlanmamış doktora tezi]. Dokuz Eylül Üniversitesi.
  • Bagby, R. M., Parker, J. D. A. ve Taylor, G. J. (1994a) The twenty-item toronto alexithymia scale-I. item selection and cross-validation of the factor structure. Journal of Psychosomatic Research, 38(1), 23-32. https://doi.org/10.1016/0022-3999(94)90005-1
  • Bagby, R. M., Taylor, G. J. ve Parker, J. D. A. (1994b) The twenty-item Toronto alexithymia scale-II. convergent, discriminant, and concurrent validity. Journal of Psychosomatic Research, 38(1),33-40. https://doi.org/10.1016/0022-3999(94)90006-X
  • Bagby, R. M., Taylor, G. J. ve Ryan, D. (1986). Toronto alexithymia scale: Relationship with personality and psychopathology measures. Psychotherapy and Psychosomatics, 45(4), 207-215. https://doi.org/10.1159/000287950
  • Bapli, İ. (2021). Cerrahi kliniklerde çalışan hemşirelerin covid-19 pandemi dönemindeki depresyon düzeyleri ile mizah tarzları arasındaki ilişki [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. İnönü Üniversitesi.
  • Beck, A. T. (2005). Bilişsel terapi ve duygusal bozukluklar. Şahin, T (Ed.), (A. Türkcan, Çev.). Litera Yayıncılık. Benson, H., Frankel, F. H., Apfel, R., Daniels, M. D., Schniewind, H. E., … Rosner, B. (1978). Treatment of anxiety: A comparison of the usefulness of self-hypnosis and a meditational relaxation technique. Psychotherapy and Psychosomatics, 30(3-4), 229-242. https://doi.org/10.1159/000287304
  • Bergson, H. (2014). Gülme-gülüncün anlamı üzerine deneme (D. Çetinkasap, Çev.). Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
  • Berthoz, S., Consoli, S., Perez-Diaz, F. ve Jouvent, R. (1999). Alexithymia and anxiety: Compounded relationships? A psychometric study. European Psychiatry, 14(7), 372-378. https://doi.org/10.1016/S0924-9338(99)00233-3
  • Bilge, F. ve Saltuk, S. (2007). Humour styles, subjective well-being, trait anger and anxiety among university students in Turkey. World Applied Science Journal, 2(5), 464-469.
  • Budak, S. (2005). Psikoloji sözlüğü. Bilim ve Sanat Yayınları.
  • Cairncross, M., Veselka, L., Schermer, J. A. ve Vernon, P. A. (2013). A behavioral genetic analysis of alexithymia and the dark triad traits of personality. Twin Research and Human Genetics, 16(3), 690-697. https://doi.org/10.1017/thg.2013.19
  • Chang, Y. L., Chang, Y. C., Chan, J. H., Chen, H. C. ve Hsu, C. C. (2015). Flexible humor styles and the creative mind: Using a typological approach to investigate the relationship between humor styles and creativity. Psychology of Aesthetics, Creativity, and the Arts, 9(3), 306-312. https://doi.org/10.1037/a0039527
  • Çakmak, S., Karakuş, G., Tamam, L., Taşdemir, A. ve Karaytuğ, M., Ç.Ü Tıp Fakültesi 2. Sınıf Öğrenci Grubu (2015). Tıp fakültesi dönem 1 öğrencilerinde mizah tarzları ve benlik saygısı ilişkisi: Kesitsel Bir Çalışma. Çukurova Medical Journal, 40(4), 782-793. https://doi.org/10.17826/cutf.37206
  • Dereboy, I. F. (1990a). Aleksitimi öz-bildirim ölçeklerinin psikometrik özellikleri üzerine bir çalışma [Tıpta uzmanlık tezi]. Hacettepe Üniversitesi.
  • Dereboy, I. F. (1990b). Aleksitimi: Bir gözden geçirme. Türk Psikiyatri Dergisi, 1(3), 157-165.
  • Devine, H., Stewart, S. H. ve Watt, M. C. (1999). Relations between anxiety sensitivity and dimensions of alexithymia in young adult sample. Journal of Psychosomatic Research, 47(2), 145-158. https://doi.org/10.1016/S0022-3999(99)00033-1
  • Erözkan, A (2009). Üniversite öğrencilerinin kişiler arası ilişki tarzları ve mizah tarzları Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 26, 56-66.
  • Ford, T. E., Lappi, S. K. O’Connor, E. C. ve Banos, N. C. Manipulating humor styles: Engaging in self-enhancing humor reduces state anxiety. Humor: International Journal of Humor Research, 30(2), 169-191. https://doi.org/10.1515/humor-2016-0113
  • Frankl, V. E. (1995) İnsanın anlam arayışı (S. Budak Çev). Ayrıntı Matbaası.
  • Freud, S. (1993). Psikanalize giriş-genel nevroz öğretisi (G.K. İlal. Çev.). Star Yaprak Yayıncılık.
  • Freud, S. (1996). Espriler ve bilinçdışı ile ilişkileri (E. Kapkın Çev.). Payel Yayınevi.
  • Frewen, P., Brinker, J., Martin, R. A. ve Dozoıs, D. J. A. (2008). Humor styles and personality vulnerability to depression. Humor, 21(2),179-195. https://doi.org/10.1515/HUMOR.2008.009
  • Geçtan, E. (1993). Psikanaliz ve sonrası. Remzi Kitabevi.
  • Goldsmith, L. A. (1979). Adaptive regression, humor, and suicide. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 47(3), 628-630. https://doi.org/10.1037/0022-006X.47.3.628
  • Grynberg, D., Luminet, O., Corneille, O., Grezes, J. ve Berthoz, S. (2010). Alexithymia in the interpersonal domain: A general deficit of empathy. Personality and Individual Differences, 49(8), 845-850. https://doi.org/10.1016/j.paid.2010.07.013
  • Guttman, H. ve Laporte, L. (2002). Alexithymia, empathy, and psychological symptoms in a family context. Comprehensive Psychiatry, 43(6), 448-455. https://doi.org/10.1053/comp.2002.35905
  • Güven, S. (2013). Cerrahi kliniklerde çalışan hemşirelerin mizah tarzları ile tükenmişlik düzeyleri arasındaki ilişkinin saptanması [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Başkent Üniversitesi.
  • Hall, T., Higson, A., Pierce, B., Price, K. ve Skousen, C. (2013). Haphazard sampling: Selection biases and the estimation consequences of these biases. Current Issues in Auditing, 7(2), 16-22. https://doi.org/10.2308/ciia-50568
  • Hampes, W.P. (2010). The relation between humor styles and empathy. Europe’s Journal of Psychology, 6(3), 34-45. https://doi.org/10.5964/ejop.v6i3.207
  • Haviland, M. G., Shaw, D. G., MacMurray, J. P. ve Cummings, M. A. (1988) Validation of the Toronto Alexithymia Scale with substance abusers. Psychotherapy and Psychosomatics, 50(2), 81-87. https://doi.org/10.1159/000288104
  • Honkalampi, K., Hintikka, J., Laukkannen, E., Lehtonen, J. ve Viinamäki, H. (2001). Alexithymia and depression: A prospective study of patients with major depressive disorder. Psychosomatics: Journal of Consultation and Liaison Psychiatry, 42(3), 229-234. https://doi.org/10.1176/appi.psy.42.3.229
  • Isık, U., Aceta, M., Cengiz, R. ve Kucuk, V. (2017). Investigation of the relationship between the humour styles and trait anxiety levels of students attending schools of physical education and sports. Sport in Society, 20(11), 1-9. https://doi.org/10.1080/17430437.2017.1329823
  • Kara, H. (2014). Yöneticilerin mizah tarzlarının uygulamadaki durumunun kuramsal ve uygulamalı olarak açıklanması. Tarih Okulu Dergisi (TOD), 2014(17), 701-724. https://doi.org/10.14225/Joh365
  • Karamustafaoğlu, O., Özçelik, B., Bakım, B., Ceylan, Y. C., Yavuz, B. G., Güven, T. ve Gönenli, S. (2010). İntiharı öngörebilecek bir araç: Anksiyete ve depresyon ölçeği. Düşünen Adam ve Nörolojik Bilimler Dergisi, 23(3), 151-157.
  • Karasar, N. (2011). Bilimsel araştırma yöntemleri. Nobel Yayınları.
  • Kırkbir, F., Altınışık, Ü., Zengin, S. ve Çelik, A. (2021). Üniversite öğrencilerinin mizah tarzlarının incelenmesi. Atatürk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 23(1). https://doi.org/10.1501/Egifak_0000000056
  • Kohut, H. (1998). Kendiliğin çözümlenmesi (C. Atbaşoğlu, B. Büyükkal, C. İşcan. Çev.). Metis Yayınları.
  • Kring, A. M., Johnson, S. L., Davison, G. ve Neale, J. (2017). Anormal Psikolojisi (M. Şahin, Çev. Ed.). Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Krystal, H. (1988). Integration and self-healing-affect, trauma, alexithymia. The Analytic Press Inc. Kuiper, N. A., Martin, R. A. ve Olinger, L. J. (1993). Coping Humour, Stress, and Cognitive Appraisals. Canadian Journal of Behavioural Science, 25(1), 81-96. https://doi.org/10.1037/h0078791
  • Kuiper, N. A., Martin, R. A., Olinger, L. J., Kazarian, S. S. ve Jette, J. L. (1998). Sense of humor, self-concept, and psychological well-being in psychiatric inpatients. Humor-International Journal of Humor Research, 11(4), 357-382. https://doi.org/10.1515/humr.1993.6.1.89
  • Kuipier, N. A. ve Nicholl, S. (2004). Thoughts of feeling better? Sense of humor and physical health. Humor: International Journal of Humor Research, 17(1-2) 37-66. https://doi.org/10.1515/humr.2004.007
  • Martin, R. A (2004). Sense of humor and physical health: Theoretical issues, recent findings, and future directions. Humor: International Journal of Humor Research, 17(1-2), 1-19. https://doi.org/10.1515/humr.2004.005
  • Martin, R. A. (1998). Approaches to the sense of humor: A historical review. W. Ruch (Ed.), The sense of humor: Explorations of a personality characteristic içinde (s. 15-60). Walter de Gruyter & Co. https://doi.org/10.1515/9783110804607.15
  • Martin, R. A. (2001). Humor, laughter, and physical health: Methodological issues and research findings. Psychological Bulletin, 127(4), 504-519. https://doi.org/10.1037/0033-2909.127.4.504
  • Martin, R. A. (2006). The psychology of humor: An integrative approach. Academic Press.
  • Martin, R. A. ve Lefcourt, H. M. (1983). Sense of humor as a moderator of the relation between stressors and moods. Journal of Personality and Social Psychology, 45(6), 1313-1324. https://doi.org/10.1037/0022-3514.45.6.1313
  • Martin, R. A., Kuiper, N. A., Olinger, L. J. ve Dance, K. A. (1993). Humor, coping with stress, self-concept, and psychological well-being. Humor: International Journal of Humor Research, 6(1), 89-104. https://doi.org/10.1515/humr.1993.6.1.89
  • Martin, R. A., Puhlik-Doris, P., Larsen, G., Gray, J. ve Weir, K. (2003). Individual differences in uses of humor and their relation to psychological well-being: Development of the Humor Styles Questionnaire. Journal of Research in Personality, 37(1), 48-75. https://doi.org/10.1016/S0092-6566(02)00534-2
  • Marty, P., M’Uzan, M. ve David, C. (2017). Psikosomatik soruşturma: Yedi klinik gözlem (P. Akgün, E. İlem, A. E. Y. Sever Çev.). Bağlam Yayıncılık.
  • Maslow, A. (1954). Motivation and personality. Harper & Row.
  • Maslow, A. (1971). The farther reaches of human nature. Penguin Books.
  • Motan, İ. ve Gençöz, T. (2007). Aleksitimi boyutlarının depresyon ve anksiyete belirtileri ile ilişkileri. Türk Psikiyatri Dergisi, 18(4), 333-343.
  • Nemiah, J. C. (1977). Alexithymia: Theoretical Considerations. Psychotherapy and Psychosomatics, 28(1-4), 199-206. https://doi.org/10.1159/000287064
  • Noyes, R. Jr. ve Hoehn-Saric, R. (1998). The anxiety disorders. Cambridge University Press.
  • Öner, N. ve Le Compte, A. (1985). (Süreksiz) durumluk-sürekli kaygı envanteri el kitabı. Boğaziçi Üniversitesi Yayınları.
  • Öner. N. (2008). Türkiye’de kullanılan psikolojik testlerden örnekler: Bir başvuru kaynağı. Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi.
  • Öztürk, M. O. (1989). Psikanaliz ve psikoterapi. Evrim Kitabevi.
  • Öztürk, M. O. (1995). Ruh sağlığı ve bozuklukları. Hekimler Yayın Birliği.
  • Parker, J. D. A., Bagby, R. M., Taylor, G. J., Endler, N. S. ve Schmitz, P. (1993). Factorial validity of the 20-item Toronto Alexithymia Scale. European Journal of Personality, 7, 221-232.
  • Parman, T. (2005). Psikosomatik tarihi ve çocuk psikosomatiği. Psikanaliz Yazıları (Psikosomatik), 11, 13-31.
  • Raskin, V. (1998). The sense of humor and the truth. R. Willibald (Ed.), The sense of humor: Explorations of personality characteristic. Mouton De Gruyter.
  • Rogers, C. R. (1961). On becoming a person. Houghton Mifflin.
  • Rogers, C. R. (1975). Empathy: An unappreciated way of being. Counseling Psychologist, 5(2), 2-10. https://doi.org/10.1177/001100007500500202
  • Salminen, J. K., Saarijarvi, S., Aarela, E., Toikka, T. ve Kauhanen, J. (1999). Prevalence of alexithymia and its association with sociodemographic variables in the general population of Finland. Journal of Psychosomatic Research, 46(1), 75-82. https://doi.org/10.1016/S0022-3999(98)00053-1
  • San, İ. (1977). Sanatsal yaratma ve çocukta yaratıcılık. Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
  • Sifneos, P. E. (1972/73). Is dynamic psychotherapy contraindicated for a large number of patients with psychosomatics disease? Psychotherapy and Psychosomatics, 21(1-6), 133-136. https://doi.org/10.1159/000287665
  • Sifneos, P. E. (1975). Problems of psychotherapy of patients with alexithymic characteristic and physical disease. Psychoter, 26, 65-70. https://doi.org/10.1159/000286912
  • Sifneos, P. E. (1988). Alexithymia and its relationship to hemispheric specialization, affect, and creativity. Psychiatric Clinics of North America, 11(3), 286-292. https://doi.org/10.1016/s0193-953x(18)30480-5
  • Spielberger, C. D. (1966). Anxiety and behavior. Theory and research on anxiety içinde (s. 3-20). Academic Press.
  • Spielberger, C. D., Gorsuch, R. L. ve Lushene, R. E. (1970). STAI. manual for the state-trait anxiety inventory (self-evaluation questionnaire). Palo Alto California: Consulting Psychologist, 22, 1-24.
  • Spitzer, C., Vogel, M., Barnow, S., Freyberger, H. J. ve Grabe H. J. (2007). Psychopathology and alexithymia in severe mental illness: The impact of trauma and posttraumatic stress symptoms. European Archives of Psychiatry and Clinical Neuroscience, 257,191-196.
  • Şaşıoğlu, M., Gülol, Ç. ve Tosun, A. (2013). Aleksitimi kavramı. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 5(4), 507-527. https://doi.org/10.5455/cap.20130531
  • Taş, İ. ve Sevinç, H. (2019). Çocuklarda aleksitimi, bilgisayar oyun bağımlılığı ve empatik eğilim arasındaki ilişki: Bir yapısal eşitlik modellemesi. Ayna Klinik Psikoloji Dergisi, 6(3), 271-288. https://doi.org/10.31682/ayna.518450
  • Taylor, G. J., Bagby, R. M. ve Parker, J. D. (1991). The alexithymia construct: A potential paradigm for psychosomatic medicine. Psychosomatics: Journal of Consultation and Liaison Psychiatry, 32(2), 153-164. https://doi.org/10.1016/S0033-3182(91)72086-0
  • Taylor, G. J., Ryan, D. ve Bagby, M. (1985). Toward the development of a new self-report alexithymia scale. Psychother Psychosom, 44(4), 191-199. https://doi.org/10.1159/000287912
  • Tucker, R. P., Judah, M. R., O’Keefe, V. M., Mills, A. C., Lechner, W. V., … Wingate, L. R. (2013). Humor styles impact the relationship between symptoms of social anxiety and depression. Personality and Individual differences, 55(7), 823-827. https://doi.org/10.1016/j.paid.2013.07.008
  • Tümkaya, S. (2011). Türk üniversite öğrencilerinde öznel iyi oluşu yordayan sosyodemografik değişkenler ve mizah tarzları. Eğitim ve Bilim, 36(160), 158-170.
  • Wu, C. L., Lin, H. Y. ve Chen, H. C. (2016). Gender differences in humor styles of young adolescents: Empathy as a mediator. Personality and Individual Differences, 99, 139-143. https://doi.org/10.1016/j.paid.2016.05.018
  • Yalug, I., Selekler, M., Erdogan, A., Kutlu, A., Dundar, G., Ankaralı, H. ve Aker, T. (2010). Correlations between alexithymia and pain severity, depression, and anxiety among patients with chronic and episodic migraine. Psychiatry and Clinical Neurosciences, 64(3), 231-238. https://doi.org/10.1111/j.1440-1819.2010.02093.x
  • Yardımcı, İ. (2010). Mizah kavramı ve sanattaki yeri. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3(2), 1-41.
  • Yerlikaya, E. (2003). Mizah Tarzları Ölçeği’nin uyarlama çalışması [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Çukurova Üniversitesi.
  • Yerlikaya, E. (2009). Üniversite öğrencilerinin mizah tarzları ile algılanan stres, kaygı ve depresyon düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi [Yayımlanmamış doktora tezi]. Çukurova Üniversitesi.
  • Yerlikaya, N. (2007). Lise öğrencilerinin mizah tarzları ile stresle başa çıkma tarzları arasındaki ilişkinin incelenmesi [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Çukurova Üniversitesi.
  • Yıldırım, A., Aşılar, R. H., Camcıoğlu, T. H. ve Sevinç, E. (2016). Depresif, anksiyete, somatoform ve psikotik bozukluklarda aleksitimi: Karşılaştırmalı bir çalışma. Psikiyatri Hemşireliği Dergisi, 7(2), 75-81.
  • Yıldırım, N. K., Özkan, M., Özkan, S., Oflaz, S. B., Gelincik, A. ve Büyüköztürk, S. (2012). Relationship among alexithymia, anxiety, and depression in patients with chronic idiopathic urticaria. Nobel Med, 8(1), 46-51.
  • Yılmaz, K. (2011). Okul yöneticilerinin mizah tarzlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1), 27-44.
  • Zimmermann, G., Rossier, J., Meyer de Stadelhofen, F. ve Gaillard, F. (2005). Alexithymia assessment and relations with dimensions of personality. European Journal of Psychological Assessment, 21(1), 23-33. https://doi.org/10.1027/1015-5759.21.1.23
Toplam 98 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Psikiyatri, Klinik Psikoloji
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Songül Yıldırım Bu kişi benim 0009-0006-6754-4338

Ayşegül Selcen Güler 0000-0002-7071-1743

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2024
Gönderilme Tarihi 6 Mayıs 2024
Kabul Tarihi 15 Ekim 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Cilt: 4 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Yıldırım, S., & Güler, A. S. (2024). Aleksitiminin Kaygı Düzeyleri ve Mizah Tarzları İle İlişkisinin İncelenmesi. Current Research and Reviews in Psychology and Psychiatry, 4(2), 145-163.