The Effects of 12 Weekly Salsa Training on Bmi And Static Balance

Yıl 2015, , 1 - 22, 14.09.2014

Cenab Türkeri

https://doi.org/10.14812/cufej.2015.001

Cited By: 2

Öz

In recent years, dance is a fun aerobic training which done by a growing number of people. According to the definition found in the concept of popular music, dance is a form of communication, people dance to communicate. Turkey offers a variety of practitioner found in Latin dance family Salsa and this work conducted for the purpose of examining the effects of 12 weekly training's on the static balance values and body mass index (BMI). All have never danced before 10 male, 10 female 20 person subject group and eight female, nine male 17 person control group joined as volunteers to this work. In this work the subjects and control group's height measurements, weight measurements and Bass Stick Test-Lengthwise have been taken. BMI is calculated as weight/height² values. After calculating the difference between the groups arithmetic mean, standard deviation of values, Mann- Whitney U test was applied to research data. Before the start of exercise the subjects and control groups the first balance tests are not different from each other. p<.05. After 12 weekly dance exercise when looking at the last test measuring balance value, there is a significant difference between who dance and don't. p<.05 the first test BMI values, p> .05 was not a statistically significant difference between. As a result, 12 regular weekly made Salsa dance exercise is an activity that develops static balance but does not affect the values of BMI were determined.

Anahtar Kelimeler

Dance, Salsa

Oniki Haftalık Salsa Dans Çalışmalarının Vki Ve Statik Dengeye Etkisi

Öz

Son yıllarda dans çalışmaları giderek artan sayıda insan tarafından yapılmakta olan eğlenceli bir aerobik antrenman çalışmasıdır. Popüler müzik kavramı içinde yer bulan tanımına göre dans bir iletişim biçimidir, insanlar iletişim kurmak için dans ederler. Bu çalışma; Türkiye’de çok sayıda uygulayıcısı bulunan Latin dans ailesinden Salsa dansı 12 haftalık egzersizinin statik denge değerleri ve vücut kitle indeksi (VKİ) üzerine etkisinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Tamamı daha önce dans çalışmamış 10’u kadın, 10’u erkek 20 kişilik çalışma grubu ve sekizi kadın, dokuzu erkek 17 kişilik kontrol grubu bu çalışmaya gönüllü olarak katılmıştır. Çalışmada denek ve kontrol grubunun boy ölçümleri, ağırlık ölçümleri ve Bass Stick Test-Lengthwise denge ölçümleri alınmıştır. VKİ değerleri ağırlık/boy² olarak hesaplanmıştır. Araştırma verilerine aritmetik ortalama, standart sapma değerleri hesaplandıktan sonra gruplar arasındaki farkları için Mann-Whitney U testi uygulanmıştır. Dans egzersizlerine başlanmadan önce egzersizlere katılan ve katılmayanlardan alınan denge ilk test ölçümleri arasında istatistiksel olarak bir fark çıkmamıştır, p>.05. Ancak 12 haftalık dans egzersizlerinden sonra alınan denge son test ölçüm değerlerine bakıldığında dans egzersizlerine katılanlar ve katılmayanlar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark çıkmıştır p<.05. İlk test VKİ değerleri p>.05 ve son test VKİ değerleri p>.05 arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır. Sonuç olarak 12 haftalık düzenli yapılan salsa dans egzersizlerinin statik dengeyi geliştiren bir etkinlik olduğu ancak VKİ değerlerini etkilemediği saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler

Dans, Salsa

Kaynakça

• Açıkada, C. & Ergen, E. (1990). Bilim ve spor. Ankara: Büro-tek ofset Matbaacılık.
• Aksu, S. (1994). Denge eğitiminin etkilerinin postüral stres testi ile değerlendirilmesi. Unpublished dissertation, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Bayazıt, B., Acar, F., Ateş, O. & Sağıroğlu, İ. (2013). 5-6 yaş grubu çocuklara uygulanan yaratıcı drama ve modern dans etkinliklerinin çocukların sosyal gelişimine etkisi. İ.Ü. Spor Bilimleri Dergisi, 11(3), 119-122.
• Baltacı, G. (2006). Obezite tedavisinde egzersizin yeri. 1.Ulusal Adolesan Sağlığı Kongresi Kitabı, 131-133.
• Bressel, E., Yonker, J., Kras, J. ve Ark. (2007). Comparison of static and dynamic balance in female collegiate soccer, basketball, and gymnastics athletes. Journal Of Athletic Traning. 42(1), 42-46.
• Bulgu, N., (2013). Spora katılımda toplumsal fayda: Kazakistan Ahmet Yesevi Üniversitesi öğrencileri örneği. Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 18, 25-46.
• Bulgu, N. & Akçan, F. (2003). Spor ve toplumsallaşma. Beden Eğitimi ve Sporda Sosyal Alanlar Kongresi.
• Carter, J.E.L. & Phılıps, W.H. (1996). Structural changes in exercising middle-aged males during a 2-year period. Journal of Applied Physiology, 27 (6), 787-794.
• Donnely, J. E., Hill, J. O., Jacobsen, D. J., Potteiger, J., Sullivan, D. K., & Johnson, S. L. (2003). Effects of a 16-month randomized controlled exercise trial on body weight and composition in young, overweight men and women.Arch Intern Med, 163, 1343-1350.
• Dündar U. (2003). Antrenman teorisi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Erkiner, K. (2006). Ülke sporcu potansiyelinin belirlenmesinde yöntemler ve yerel yönetimler. Fiziksel Aktivite, Sağlıklı Yaşam ve Yerel Yönetimler Sempozyumu. Eskişehir.
• Galioğlu, A. (2007). İzmir’deki latin dans kursları ve dans pratiğinin içerdiği cinsellik. Unpublished master thesis, Dokuz Eylül Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü, İzmir.
• Hockey, R.V. (1977). Physical fitness, the pathway to healthful living. Saint Louis:Mosby Company,
• Hrysomallis, C. (2011). Balance ability and athletic performance. Sports Medicine, 41 (3), 221-233.
• Sağlık Bakanlığı. (2014). Retrived January 15, 2014 from http://www.Sbn.Gov.Tr/Bkindeksi.Aspx
• Irmak, H., Torunoğlu. M.A. ve Yardım. N. (2013). T.C. Sağlik Bakanliği Türkiye Halk Sağlığı Kurumu Türkiye Sağlıklı Beslenme ve Hareketli Hayat Programı. Ankara: Sağlık Bakanlığı Yayın No: 773.
• Lull, J. (2000). Giriş popüler müzik ve iletişim (Ed: James Lull, Trans: Turgut İblağ) İstanbul: Çivi Yazıları.
• Mcinnis, K. J., Franklin, B. A., & Rippe, J. M. (2003). Counseling for physical activity in overweight and obese patients. American family physician, 67(6), 1249-1256.
• Muratlı, S. (1997). Çocuk ve spor – antrenman bilimi ışığı altında. Ankara: Bağırgan Yayımevi.
• Müftüoğlu, O. (2003). Yaşasın hayat, (13.Ed.) İstanbul: Abm yayınevi.
• Ospina, H.C. (1996). Salsa havana ateşi, (Trans: B. Toptaş). İstanbul: Gökkuşağı Basın Yayın.
• Pařízková, J. (1977). Adaptation to increased muscular work: consequences in adipose tissue. In Body Fat and Physical Fitness (pp. 88-103). Springer Netherlands.
• Rolland, C. (2008). Le mambo et la salsa portoricaine. Rolland: Éditions . Isbn 978-2-9526753-4-5
• Safrit, M.J. & Wood, T.M. (1995). Introduction to measurement in physical education and ex̄ercise science. Usa.
• Shick, J., Stoner, L.J., & Jette, N. (1983). Relationship between modern-dance experience and balancing performance. Research Quarterly for Exercise and Sport. 54(1), 79-82.
• Sirmen, B., Atilgan, O., Uzun, S., Ramazanoglu, N., Atil, Z., & Danismen, E. (2008). The Comparıson of Statıc Balance and Postural Sway of Waterpolo Players, Karate Athletes and Sedentary people. In 50th ICHPER-SD Anniversary World Congress Japan.
• Şahan, H. (2008). Üniversite öğrencilerinin sosyalleşme sürecinde spor aktivitelerinin rolü. Kmu, İibf Dergisi, 10 (15), 260-278.
• TDK.,(2014). Retrived January 15, 2014 from http://Www.Tdk..Gov.Tr/İndex̄.Php?Option= Com_Gts&Arama=Gts&Guid=Tdk..Gts.540730cd59abe2.
• Tetik, S., Koç, MC., Atar, Ö., & Koç, H. (2013). Basketbolcularda statik denge performansı ile oyun değer skalası arasındaki ilişkinin incelenmesi. Türkiye Kickboks Federasyonu Spor Bilimleri Dergisi, 6(1), 9-18.
• Ünveren, A. (2006). Düzenli halk oyunları çalışmalarının bazı fiziksel ve fizyolojik parametrelere etkisi. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 8(1), 28-35.
• Zorba, E. (2001). Fiziksel Uygunluk. Ankara: Gazi Kitapevi.
• Wheeler, S. (2011). The significance of family culture for sports participation. International Review For The Sociology of Sport, 47(2), 235–252.