Din Dilinin Ahlâkî Yorumu

Yıl 2012, Cilt: 16 Sayı: 1, 541 - 567, 15.06.2012

Ali Yıldırım

Öz

Mantıkçı pozitivizmin savunduğu
doğrulamacı ve yanlışlamacı yaklaşımlar, din dilinin anlamsızlığı konusunda
ısrarcı bir tutum sergilemektedir. Wittgenstein’ın ikinci dönem fikirlerinden
hareketle birçok işlevselci teori ortaya atılmıştır. Wittgenstein’ın
kullanım-anlam teorisi, birçok teist düşünür için dini kurtarmak adına umut
verici olmuştur. Braithwaite, din dilinin ahlâki yorumuyla ön plana çıkmıştır.
Braithwaite, dinî ifadeleri yalnız ahlâkî niyetleri gerçekleştirmek için
motivasyon sağlayan öğeler olarak yorumlamaktadır. Fonksiyonalist filozofların
din dili yorumları indirgemeci olmakla eleştirilmiştir. Aynı zamanda bu tavır
bazı teist filozoflarca dinin ilâhi vasıflarını görmezlikten gelen bir yaklaşım
olarak değerlendirilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Braithwaite, konatif, ahlak, işlevselcilik, din dili

Moral Interpretation Of Religious Language

Öz

Verification and falsifiable approaches advocated by
the logical positivism, exhibit an attitude of insisting on the meaningless of
religious language. Functionalist theory of motion has been put forward many
ideas of Wittgenstein's second term. The meaning of the language, claiming that
disclosure with the language of the area belongs to the theory of
Wittgenstein's use-meaning, many theists have been promising to save the
religious thinker. Interpretation of the language of religion, Braithwaite has
been prioritized. Braithwaite, providing motivation to perform the religious
expressions as elements interprets the moral intentions. But, functionalist
philosopher’s interpretations of religious language have been criticized being
reductionist. At the same time this attitude has evaluated by the theist
philosophers as an approach which ignores the divine qualities.

Anahtar Kelimeler

Braithwaite, conative, ethics, functionalism, religious language

Kaynakça

• Alston, William P. Philosophy of Language. New Jersey: Printice-Hall Inc., 1964.
• Bartley, William Warren. Morality and Religion. London: Macmillan St. Martin’s Pr, 1971.
• Blackstone, William T. Dinsel Bilgi Sorunu. Tuncay İmamoğlu (çev.). İs- tanbul: Ataç Yayınları, 2005.
• Braithwaite, Richard Bevan. “An Empiricist's View of the Nature of Reli- gious Belief”. The Philosophy of Religion. London: Oxford Uni- versity Press, Basil Mitchell (ed.). 1971.
• Donovan, Peter. Religious Language. London: Sheldon Press, 1985.
• Ferre, Frederick. Din Dilinin Anlamı. Zeki Özcan (çev.). İstanbul: Alfa Basın Dağıtım, 1999.
• Greisch, Jean. Wittgenstein’da Din Felsefesi. Zeki Özcan (çev.). Bursa: Asa Kitabevi, 1999.
• Harris, James F. Analytic Philosophy of Religion. London: Kluwer Academic Publishers, 2002.
• Hick, John. An Interpretation of Religion-Human Response to The Transcend- ent. London: Macmillan Pr., 1989.
• Koç, Turan. Din Dili. İstanbul: İz Yayıncılık, 1998.
• Mitchell, Basil (Ed.). The Philosophy of Religion. London: Oxford University Press, 1971.
• Schedler, Norbert O. Philosophy of Religion–Contemporary Perspectives. New York: Macmillan Pub., 1974.
• Sharma, Arvind. The Philosophy of Religion and Advaita Vedanta. Pennsyl- vania State University Press, 1995.
• Wainwright, William J. Religion and Morality. Burlington: Ashgate Pub- lishing Co., 2005.