Kur’an-ı Kerim’de anlatılan konuların zamanı, mekânı ve muhatapları genel olarak açık bir şekilde belirtilmemektedir. Muhataplardan mü’minler, muttakiler, muhsinler, kitap ehli, kâfirler, müşrikler, fasıklar, mücrimler ve zalimler gibi isimlendirmelerle bahsedilmektedir. Bu hitapların muhatapları doğru bir şekilde tespit edilmediğinde birçok ayet yapılan genelmelerden dolayı eksik veya yanlış anlaşılmaktadır. İman edip etmeme konusunda gelgit yaşayanlar, iman ettiğini iddia ettiği halde hicreti göze alamayanlar, ahlakî açıdan sorunlu mü’minler, Allah ve Rasulünün hakemliğini kabul etmek istemeyenler ve münafıklar gibi farklı anlamlarda kullanılan ve fakat genelde münafıklar olarak anlaşılan kalbinde hastalık bulunanlar anlamındaki “fî kulûbihim meradun” ifadesi de bu tür kullanımlardandır. Bu makalede ilgili ifadenin muhataplarının kimler oldukları tefsir literatürü temelinde açıklanmaktadır.
The time, place and audiences of the topics explained in the Qur’an are not generally expressed clearly. Audiences are referred as Mumin, Muttaqi, Muhsin, People of the Book, Kafir, Mushrik, Fasik, Mucrim, Zalim namely. If the audiences adressed are not identified correctly, many verses will be misunderstood or not be understood thoroughly. The term “fi qulubihim maradun”, meaning “those who have disease in their hearts”, which is used in different meanings like those who fluctuate in faith, those who can not dare to immigrate although they claim to be believer, those who have moral problems, those who are not willing to accept Allah and His Messenger as judge, munafiqs; but usually understood as munafiqs, is one that kind of terms. In this article, audiences of the corresponding term is clarified basen on the tafsir literature.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 27 Kasım 2015 |
Gönderilme Tarihi | 27 Kasım 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2014 Cilt: 14 Sayı: 2 |
Correspondence Address
Cukurova University, Faculty of Theology, Balcali Campus, 01330, Saricam/Adana.