Ibn Abi Zayd al-Kavravani (d. 386/996) is an important scholar belonging to the Maliki sect, who lived in a period (IV century) and geography (North Africa) when there were intellectual differences in Islamic thought, conflicts between sects and difficult socio-political conditions prevailed. He adopted the method of the Salaf creed against the Mu'tazili, Murjii, Kharijite, Shiite and other currents of thought, defended the Maliki school, contributed to the spread of the sect and played an important role in the transmission of the Ahl al-Sunnah thought to the next generations. However, realizing that the Salaf method he used against the aforementioned currents of thought was insufficient, Kavravani found it appropriate and appreciated the struggle of Ebu'l-Hasan al-Ash'ari (d. 324/935-36), who was also a member of the Maliki fiqh, against such currents. This sympathy of Qayrawani to Ash'ari made it inevitable for him to be influenced by Ash'ari. In the study, the theological views of Ibn Ebî Zeyd el-Kavravani are discussed in terms of his works named er-Risâle and el-Câmi'. In addition, Qairawani's attitude, position and the method he adopted between Salafi and Ash'ari accusations were tried to be revealed.
İbn Ebî Zeyd el-Kayravânî (ö. 386/996), İslâm düşüncesinde fikrî ayrılıkların yaşandığı, mezhepler arası fikir çatışmalarının cereyan ettiği ve sosyo-politik açıdan zor şartların hüküm sürdüğü bir dönemde (h. IV y.y.) ve kritik bir coğrafyada (Kuzey Afrika) yaşamış, Mâlikî mezhebine mensup önemli bir düşünürdür. O, Mu‘tezilî, Mürciî, Haricî, Şi‘î ve diğer düşünce akımlarına karşı Selef akidesinin metodunu benimsemiş, Mâlikî mezhebini savunmuş, mezhebin yayılmasına katkıda bulunmuş ve Ehl-i Sünnet düşüncesinin sonraki nesillere aktarımında önemli bir rol oynamıştır. Ancak mezkûr düşünce akımlarına karşı kullandığı Selef metodunun yetersiz kaldığının farkına varan Kayravânî, kendisi gibi Mâlikî fıkhına mensup olan Ebü’l-Hasan el-Eş‘arî’nin (ö. 324/935-36) bu tür akımlara karşı verdiği mücadeleyi yerinde bulup takdir etmiştir. Kayravânî’nin Eş‘arî’ye olan bu sempatisi onun Eş‘arî’den etkilenmesini kaçınılmaz kılmıştır. Çalışmada İbn Ebî Zeyd el-Kayravânî’nin er-Risâle ve el-Câmi‘ adlı eserleri özelinde kelâmî görüşleri ele alınmıştır. Ayrıca Selefî ve Eş‘arî ithamları arasındaki Kayravânî’nin tutumu, konumunu ve benimsediği metot ortaya konulmaya çalışılmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Eylül 2022 |
Gönderilme Tarihi | 28 Temmuz 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 30. YIL ÖZEL SAYISI |
Correspondence Address
Cukurova University, Faculty of Theology, Balcali Campus, 01330, Saricam/Adana.