Diyabet hastalarında sosyal sorun çözme tarzları/yönelimleri, yaşam kaliteleri ve HbA1c düzeyleri arasındaki ilişki

Year 2018, Volume: 43 Issue: 3, 660 - 668, 30.09.2018

Seda Özkan Başer , Sevgi Özcan

https://doi.org/10.17826/cumj.369962

Cited By: 1

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı; diyabetli ve sağlıklı bireylerin sosyal sorun çözme becerilerinin karşılaştırılması, diyabetli hastaların sosyal sorun çözme tarzlarının/yönelimlerinin yaşam kaliteleri ve HbA1c düzeyleri ile ilişkisinin incelenmesidir.

Gereç ve Yöntem: Endokrinoloji Polikliniğine başvuran Tip 2 Diabetes Mellitus tanılı hastalardan dahil etme kriterlerini karşılayan 90 hasta ile benzer sosyodemografik özelliklerde 90 sağlıklı bireye sosyodemografik bilgi formu, Sosyal Sorun Çözme Envanteri Kısa Formu, Dünya Sağlık Örgütü Yaşam Kalitesi Anketi Kısa Formu uygulandı. Diyabet hastalarının son 3 ay içindeki HbA1c ölçüm değerleri kullanıldı. Glisemik kontrolde hedef değer HbA1c≤7 olarak belirlendi.

Bulgular: Diyabet hastalarının işlevsel sorun çözme puanları sağlıklı bireylerden anlamlı olarak daha yüksek; yaşam kalitesinin bedensel ve çevresel alan puanları ise anlamlı olarak daha düşüktü. Kadın, çalışmayan, hastalığı ile ilgili eğitim almayan diyabet hastalarının işlevsel olmayan sorun çözme puanları anlamlı olarak daha yüksek bulundu. HbA1c değeri ≤7 olan diyabetlilerin soruna olumlu yaklaşım puanları daha yüksekti. Korelasyon analizlerinde diyabetlilerin işlevsel sorun çözme tarzları ile yaşam kalitesinin bedensel, ruhsal ve çevre alanı arasında pozitif yönde, HbA1c arasında ise negatif yönde ilişki saptandı.

Sonuç: Diyabetli hastaların sosyal sorun çözme becerilerinin değerlendirilmesi, gereksinimleri doğrultusunda girişimlerde bulunulması yaşam kalitesinin ve klinik sonuçların iyileştirilmesine katkı sağlayabilir.

Keywords

Problem solving, quality of life, diabetes mellitus, hemoglobin A1c

Relationship between social problem-solving styles/orientations, quality of life and HbA1c levels in diabetic patients

Abstract

Purpose: The aim of this study is to compare the social problem-solving skills of diabetic and healthy individuals and to investigate the correlation between the social problem-solving styles/orientations of diabetic patients with their quality of life and HbA1c levels.

Materials and Methods: Social Problem-Solving Inventory Short Form and World Health Organization Quality of Life Survey Abbreviated Version were performed on ninety patients admitted to Endocrinology Outpatient Clinic diagnosed with Type 2 Diabetes Mellitus, who met the inclusion criteria, and on 90 healthy individuals with similar sociodemographic characteristics to the patients. HbA1c measurement values of the diabetic patients over the last 3 months were used. The target value in the glycemic control was determined as HbA1c≤7.

Results: Functional problem-solving scores of diabetic patients were significantly higher than the healthy subjects; the physical and environmental domain scores of quality of life were significantly lower. The non-functional problem solving scores of the diabetic patients who were women, unemployed and uneducated about the disease were significantly higher. Diabetic patients with HbA1c value ≤7 had higher positive attitude scores. Correlation analyses revealed that the functional problem solving styles of diabetics have a positive correlation with the physical, mental and environmental domains of the quality of life, and a negative correlation with HbA1c.

Conclusion: Evaluating social problem-solving skills of diabetic patients and initiating them according to their requirements may contribute to the improvement of the quality of life and clinical outcomes.

Keywords

Problem solving, quality of life, diabetes mellitus, hemoglobin A1c

References

• 1