Amaç: Bu in vitro çalışmanın amacı ön ısıtma uygulamasının Bis-GMA içeren ve içermeyen iki farklı kompozit reçinenin mikrosertlik ve polimerizasyon derinliği değerlerine olan etkisinin incelenmesidir.
Yöntemler: Organik matriksinde Bis-GMA bulunmayan bir nanohibrit kompozit (Purefill) ile Bis-GMA içerikli bir mikrohibrit kompozit (Filtek Z250) 4 mm çap, 2 mm derinlikteki kalıplara yerleştirilmiş ve ön ısıtma uygu- lanan (55oC-deney) ve uygulanmayan (Oda sıcaklığında-kontrol) iki alt gruba ayrılarak (n=5) LED ışık kaynağıyla 20 sn polimerize edilmiştir. 37oC’de 24 saat bekletilen örneklerin üst yüzeyleri cilalandıktan sonra üst ve alt yüzeylerinden mikrosertlik değerleri (Vickers) ölçülmüş ve polimerizasyon derinliği hesaplanmıştır. Elde edilen verilerin istatistiksel analizinde iki yönlü tek değişkenli (ANOVA) ve çok değişkenli varyans analizleri (MANOVA) kullanılmıştır.
Bulgular: Test edilen kompozitlere ön ısıtma uygulanması mikrosertlik ve polimerizasyon derinliği açısından istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık yaratmamıştır (P > ,05). Bis-GMA’lı mikrohibrit kompozitin deney ve kontrol gruplarının mikrosertlik ve polimerizasyon derinliği değerleri, Bis-GMA’sız nanohibrit materyalin her iki grubundan da anlamlı derecede yüksektir (P < ,001). Nanohibrit materyali klinik olarak kabul edilebilir polime- rizasyon derinliğine ulaşamamıştır.
Sonuç: Çalışmanın verileri, klinisyenlerin restoratif materyal seçiminde ilgili kompozitin test sonuçlarını güve- nilir bilimsel kaynaklardan teyit etmelerinin gerekliliğini ortaya koymaktadır.
Anahtar Kelimeler: Kompozit reçine, ön ısıtma, Bis-GMA, mikrosertlik, polimerizasyon derinliği.
ABSTRACT
Aim: The aim of this in vitro study is to examine the effect of preheating on the microhardness and polymer- ization depth values of two different composite resins with and without Bis-GMA.
Methods: A nanohybrid composite without Bis-GMA (Purefill, Elsodent) and a microhybrid composite with Bis-GMA (Filtek Z250 (3M ESPE) were placed in 4*2mm molds and polymerized for 20 seconds with an LED light source. Samples(n = 5) were divided into two subgroups as preheated(55 oC) and control (room tempera- ture) and then kept at 37 oC for 24 hours. After polishing the upper surfaces of the samples, microhardness values (Vickers) were measured from both of the upper and lower surfaces and the polymerization depth was obtained. Data were compared using two-way uni-(ANOVA) and multi-variate analysis of variance (MANOVA).
Results: Preheating did not cause a significant difference in microhardness and polymerization depth val- ues of tested composites (P > .05). Microhardness and polymerization depth values of the experimental and control groups of the microhybrid composite with Bis-GMA were significantly higher than both groups of the nanohybrid material (P < .001). The nanohybrid composite could not reach the clinically acceptable polymer- ization depth ratio.
Conclusion: Results revealed the necessity for clinicians to confirm the test results of the relevant composite from reliable scientific sources while selecting the restorative materials.
Keywords: Composite resin, preheating, Bis-GMA, microhardness, depth of cure
Composite resin preheating Bis-GMA microhardness depth of cure
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Restoratif Diş Tedavisi |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 14 Temmuz 2023 |
Gönderilme Tarihi | 1 Şubat 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 33 Sayı: 2 - 2023, 33:2 |
Current Research in Dental Sciences is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.