Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

ARRABAL’IN CEPHEDE PİKNİK OYUNUNDA KARA MİZAH

Yıl 2020, , 57 - 67, 20.04.2020
https://doi.org/10.35379/cusosbil.621556

Öz

Fernando Arrabal'ın yazdığı ve çevirisini
Sadun Altuna'nın yaptığı grotesk tarzdaki Cephede Piknik (1954) savaşın
anlamsızlığı üzerine yazılmış bir oyundur. Nerede, ne zaman olduğu
belirtilmeyen herhangi bir savaş cephesinde savaşan oğullarını bir Pazar günü
ziyarete gelen ve birlikte piknik yapmayı amaçlayan bir anne-babanın oğulları
ve esir düşen bir askerle yaşadıkları anlatılır. Oyun, isminden de anlaşıldığı
gibi, oyun kişilerinden, kullandıkları objelere, dile kadar tamamen Uyumsuz
tiyatro özellikleri taşır. Çocukluğundan beri savaşa tanıklık etmiş bir yazar
olarak Arrabal, savaş gibi katlanılması zor bir gerçeğe mizaha başvurarak
karşılık vermeyi tercih eder. Oyunda savaşın saçmalığı saçma yollarla
anlatılır. Komiğin oluşumu için, normal-anormal değerlerin altüst edildiği,
korkunçla gülüncün birbiri içine geçtiği bir dünya sergilense de, seyirci
gördükleri karşısında kahkahalar atamaz. Çünkü saçmanın komiği rahatsız
edicidir, yapılan mizah “kara mizahtır”.

Kaynakça

  • Arrabal, F, (2006), Panique: Manifeste pour le troisième millénaire, Punctum, Paris
  • Adamov, A, (1966), Paolo Paoli, (Introduction,Théatre III), Gallimard, Paris
  • Altuna, S, 5396-Cephede_Piknik-Fernando_Arrabal-24s (1).pdf
  • Batur, E, (1987), Kara Mizah Antolojisi, Hil, İstanbul
  • Beckett, S, (1957), Fin de Partie, Les Editions De Minuit, Paris
  • Bergson, H, (2014), Gülme, (çev: Devrim Çetinkasap), Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul
  • Berenguer, A, (1979), “Entrevista con Arrabal”, (Saratoga Springs, 1976), Fernando Arrabal, der. Angel y Joan Berenguer, (Madrid: Espiral/Fundamentos) Aktaran: Zerrin Yanıkkaya, Tiyatroda Grotesk ve Bir Örnek Olarak Fernando Arrabal Tiyatrosu (Doktora Tezi) (2003), Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Tiyatro Anabilim Dalı.
  • Breton A. (1997). Anthology of Black Humor, City Lights Books, San Francisco
  • Combes, E, (2012), http://www.lintermede.com/theatre-chateau-clandestins-fernando-arrabal-cartoucherie.php#1123
  • Escarpit, R, (2016), Mizah Çev., Mehmet Yalçın , İmge Kitabevi Yayınları, Ankara
  • Enis, B, (2005), Kara Mizah Antolojisi, ‘Kanlı Bir Kristal: Kara Mizah’, Sel Yayıncılık, İstanbul
  • Esslin, M, (1999), Absürd Tiyatro, Dost Kitabevi, Ankara
  • Kaya, Y, (2012), Savaş Gerçeğine Absürd Bir Yaklaşım, http://www.mimesis-dergi.org
  • Morreal, J, (1997), Gülmeyi Ciddiye Almak, Çev., Kubilay Aysevener, Şenay Soyer, İris Yayınları, İstanbul
  • Morel, M, (2012), Choix de narration, points de vue et confusion. Mémoire de recherche Master 2 Arts du spectacle, Jordi Soler Université Stendhal -Grenoble III UFR de lettres Département Arts du spectacle Entre roman et théâtre, https://laregledujeu.org
  • Nesin, A, (2001), Cumhuriyet Dönemi Türk Mizahı, Adem Yayıncılık, İstanbul
  • Oluk Ersümer, A, (2014), Bir Alt Tür Olarak Sinemada Kara Mizah, Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Güzel Sanatlar Enstitüsü Sinema-TV Anasanat Dalı.
  • Şener, S, (2003), Yaşamın Kırılma Noktasında Dram Sanatı, Dost Kitabevi, İstanbul
  • Şener, S, (2003), Dram Sanatı, Mitos Boyut Yayınları, İstanbul
  • Şener, S, (2010), Dünden Bugüne Tiyatro Düşüncesi, Dost Kitabevi Yayınları, Ankara
  • Sareil, J, (1984), L’écriture comique, P.U.F, Paris
  • Schifres, A, (1969), Entretiens avec Arrabal, Belfond, Paris
  • Şan, M. K, (2012), Edebiyat Sosyolojisinin Tarihinden Basamaklar” içinde Edebiyat Sosyolojisi, Hece Yayınları, Ankara
  • Stora-Sandor, J, (1984), L’humour juif dans la littérature de Job à Woody Allen, Presses Universitaire de France
  • Vardar, B, (1998), Fransız Edebiyatı, 1998, Multilingual, İstanbul
Toplam 25 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Şengül Kocaman 0000-0003-3562-8933

Yayımlanma Tarihi 20 Nisan 2020
Gönderilme Tarihi 18 Eylül 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020

Kaynak Göster

APA Kocaman, Ş. (2020). ARRABAL’IN CEPHEDE PİKNİK OYUNUNDA KARA MİZAH. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 29(1), 57-67. https://doi.org/10.35379/cusosbil.621556