The Central Bank of the Republic of Turkey (CBRT)’s main target was price stability until the 2008 global crisis, it also focused on financial stability in the post-crisis period. CBRT has implemented new monetary policies that would react against shocks apart from traditional practices to limit the negative effects of the crisis since the end of 2010. The aim of this study is to analyze the effectiveness of the transmission channels of the monetary policies implemented by CBRT, comparing the traditional and new monetary policy periods. In this study, the effectiveness of the change in the monetary policy of the central bank in achieving the stability goals through credit and exchange rate transfer channels was compared as of 2002-2011 and 2011-2020 periods. The structural VAR (SVAR) model was used in the analysis since it allows the structural changes of variables based on economic theory. According to the findings, the effect of credit and exchange rate channels on inflation in 2002-2011 is compatible with the expectations. It was found that interest rate is the most important determinant of the fluctuations in credits and exchange rates. In 2011-2020, the effect of the transmission mechanism of credit and exchange rate channels over interest rates on inflation is compatible with the expectations. The majority of the variations in credits and exchange rates originated from the interest rates. Most of the fluctuations in inflation are caused by exchange rate and credit fluctuations, and the explanatory power of the exchange rate is relatively high.
2008 Küresel krizine kadar Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası (TCMB)’nın ana hedefi fiyat istikrarı iken, kriz sonrası dönemde finansal istikrar konusuna da odaklanılmıştır. TCMB 2010 sonlarından itibaren krizin olumsuz etkilerini sınırlandırmak amacıyla, geleneksel uygulamalardan ayrışarak, esnek yeni politikalar uygulamaya koymuştur. Bu çalışmanın amacı, TCMB’nin uyguladığı para politikalarının aktarım kanallarının etkinliğinin, geleneksel ve yeni para politikaları dönemlerini karşılaştırarak analiz edilmesidir. Çalışmada, merkez bankasının para politikasında değişikliğe gitmesinin kredi ve döviz kuru aktarım kanalları yoluyla istikrar hedeflerine ulaşmadaki etkinliği, 2002-2011 ve 2011-2020 dönemleri itibarıyla karşılaştırılmıştır. Analizde; değişkenlerin yapısal değişimlerinin ekonomik teoriye dayandırılarak modele dahil edilebilmesine imkân tanıması nedeniyle Yapısal VAR(SVAR) modeli kullanılmıştır. Bulgulara göre 2002-2011 döneminde kredi ve kur kanallarının enflasyon üzerine etkisi beklentiye uygundur, enflasyon hedeflemesi stratejisi başarılı olmuştur. Kredilerdeki ve kurdaki dalgalanmaların en önemli belirleyicinin faiz olduğu tespit edilmiştir. 2011-2020 döneminde kredi ve kur kanallarının faizler üzerinden aktarım mekanizmasının enflasyona etkisi beklenti ile uyumlu gerçekleşmiştir. Kredilerdeki ve kurdaki hareketliliğin büyük bir kısmı faizlerden kaynaklanmıştır. Enflasyondaki hareketlerin önemli kısmının kur ve kredi dalgalanmalarından meydana geldiği, kurun açıklama gücünün nispeten yüksek çıktığı görülmektedir.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2021 |
Gönderilme Tarihi | 31 Ağustos 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 |