Kaynaştırma Uygulamasına Devam Eden Engelli Öğrencilerin Velilerinin Kaynaştırmaya Yönelik Tutumları-II

Yıl 2014, Cilt: 23 Sayı: 1, 466 - 417, 12.10.2014

Füsun Ünal Ayten İflazoğlu Saban

Öz

Bu araĢtırmanın temel amacı engelli öğrenci velilerinin kaynaĢtırmaya yönelik tutumlarını belirlemektir. AraĢtırma iliĢkisel tarama modelinde betimsel bir çalıĢmadır. AraĢtırma, Adana ili Seyhan, Yüreğir, Çukurova ve Sarıçam ilçelerinde, hafif ve orta düzeyde zihinsel engellilerin kaynaĢtırıldığı okullarda, çocuğu kaynaĢtırma eğitimine devam eden 100 veli ile gerçekleĢtirilmiĢtir. Bu araĢtırmada veri toplama aracı olarak, ailelerin kaynaĢtırmaya yönelik tutumunu ölçmek için Özbaba (2000) tarafından geliĢtirilen “Tutum Ölçeği” kullanılmıĢtır. AraĢtırmada ayrıca, velilerin bireysel özelliklerini ve kaynaĢtırma uygulamalarında karĢılaĢtıkları sorunlarla yaptıkları uygulamalara yönelik görüĢlerini belirlemek amacıyla araĢtırmacılar tarafından hazırlanmıĢ bilgi formu kullanılmıĢtır. Velilerin kaynaĢtırma eğitimine yönelik tutumlarına bakıldığında; genel olarak olumlu tutuma sahip oldukları ve kaynaĢtırma öğrencisi velilerinin çoğunluğunun çocuklarının aldığı kaynaĢtırma eğitiminden memnun olduğu belirlenmiĢtir.

Anahtar Kelimeler

KaynaĢtırma Eğitimi, Tutum, Öğretmen, Aile, BireyselleĢtirilmiĢ Eğitim Programı, Hafif ve Orta Düzeyde Zihinsel Engelli Öğrenci

Kaynakça

• Ataman, A. (2003), “Özel Gereksinimi Olan Çocuklar ve Özel Eğitim”, A. Ataman (Editör), Özel Eğitime Giriş (s. 9-30). Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık. Batu, S., Kırcaali-Ġftar, G., ve Uzuner, Y. (2004). Özel gereksinimli öğrencilerin kaynaĢtırıldığı bir kız meslek lisesindeki öğretmenlerin kaynaĢtırmaya iliĢkin görüĢ ve önerileri. Özel Eğitim Dergisi, 5 (2), 33-50. Batu, E. S. (2000). KaynaĢtırma, destek hizmetler ve kaynaĢtırmaya hazırlık etkinlikleri. Özel Eğitim Dergisi, 2(4), 35–47. Diken, Ġ. H. ve Batu. E. S. (2010). KaynaĢtırmaya giriĢ. İlköğretimde Kaynaştırma (Editör Ġbrahim H. Diken). Ankara:.Pegem Akademi Diken,H.Ġ. ve Sucuoğlu,B.(1999). Sınıfında engelli çocuk bulunan ve bulunmayan sınıf öğretmenlerinin zihin engelli çocukların kaynaĢtırılmasına yönelik tutumlarının karĢılaĢtırılması. Özel Eğitim Dergisi, 2(3), 25- 39. Ertürk, S. (1998), Eğitimde program geliştirme. (10.Baskı), Ankara: Meteksan Matbaacılık ve Teknik Sanayi Ticaret Anonim ġirket. Karamanlı, D. (1998). Okul öncesi dönemde entegrasyon sınıflarında bulunan 5-6 yaĢ grubundaki normal çocukların ve sınıf öğretmenlerinin zihinsel engelli çocukların sosyal uyum davranıĢları hakkındaki algılamalarının incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Karasar, N. (1995). Bilimsel araştırma yöntemi. (15.Baskı), Ankara: 3A AraĢtırma Eğitim DanıĢmanlık Ltd. Metin N.(1999). Engelli çocuğa sahip ailelerin kaynaĢtırma programlarına yaklaĢımı ve katılımı. Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Dergisi, 1(1), 28-33. Milli Eğitim Bakanlığı (2000). Özel eğitim hakkında kanun hükmünde kararname ve özel eğitim hizmetleri yönetmeliği, Ankara: Milli Eğitim Basımevi. Orel, A., Töret, G. ve Zerey, Z. (2004). Sınıf öğretmeni adaylarının kaynaĢtırmaya yönelik tutumlarının belirlenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5(1), 23-33. Öncül, N.(2003). KaynaĢtırma uygulaması yapılan ilköğretim okuluna devam eden zihin özürlü öğrencinin bulunduğu sınıfta normal çocuk annelerinin kaynaĢtırma uygulamasına iliĢkin görüĢleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, EskiĢehir. Özbaba, N. (2000). Normal çocuk annelerinin kaynaĢtırma uygulamasına iliĢkin görüĢleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Ġstanbul. Sanır, H. (2009). KaynaĢtırma eğitimine devam eden öğrencilerin akademik öğrenme ile ilgili karĢılaĢtıkları sorunların öğretmen ve aile görüĢleri açısından değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya. Sargın, N. (2002). Anasınıfında bulunan zihinsel engelli çocuklara yönelik öğretmen tutumlarına iliĢkin bir çalıĢma. 11. Özel Eğitim Kongresi Bildirileri, Konya: Eğitim Kitabevi. Sucuoğlu, B. (1996). KaynaĢtırma programlarında anne-baba katılımı. Özel Eğitim Dergisi, 2(2), 25–43. Sucuoğlu, B. (2006). Etkili kaynaĢtırma uygulamaları. Ankara: Ekinoks Yayınevi. Varol, N.(2008). KaynaĢtırma uygulamaları ve ülkemizdeki durum. İlköğretmen Eğitimci Dergisi, S.18.23-26. Sucuoğlu, B. ve Kargın, T. (2006). Ġlköğretimde kaynaĢtırma uygulamaları yaklaĢımlar yöntemler teknikler. Ġstanbul: Morpa Yayınları. Türkoğlu, Y. K. (2007). Ġlköğretim okulu öğretmenleriyle gerçekleĢtirilen bilgilendirme çalıĢmalarının öncesi ve sonrasında öğretmenlerin kaynaĢtırmaya iliĢkingörüĢlerinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, EskiĢehir. Yanito, T., Quintero, M.C., Killoran, J.C. ve Striefel, S. (1987). “Teacher attitudes toward mainstreaming: A literature review,” Logan, UT: Utah State University, Developmental Center for Handicapped Persons, (ERIC Document Reproduction Service No. ED 290 290) Sahranç, Ü. (2008). Öğrenme psikolojisi ile ilgili temel kavramlar. Ed. Yıldırım, Ġ. Eğitim Psikolojisi. (s. 3-27), Ankara: Pegem Akademi.