HAZIR GİYİM SEKTÖRÜ VE YEŞİL PAZARLAMA

Yıl 2018, Cilt: 27 Sayı: 2, 97 - 110, 16.10.2018

Ece Nüket Öndoğan

Öz

Günümüzde
hızlı nüfus artışı, teknolojinin gelişmesi ve doğaya karşı birçok uygulama
doğal kaynakların giderek tükenmesine ve ekolojik sistemin değişmesine neden
olmaktadır. Bu durum karşısında tüketiciler sağlıklarını ve çevreyi korumak
için giderek doğayla uyumlu ekolojik ürünlere yönelmektedirler. Özellikle gelir
ve eğitim durumu arttıkça tüketicilerin yeşil ürünlere karşı pozitif tutum sergilediği
görülmektedir. Bu tüketici tutumları ise diğer işletmeler gibi hazır giyim
işletmelerini de yeşil pazarlamaya yönlendirmektedir. Çalışmanın amacı da,
hazır giyim sektöründe yeşil pazarlamanın önemini ortaya koyabilmektir. Çalışmada
öncelikle yeşil pazarlama kavramı hakkında bilgi verilmiştir. Daha sonra hazır
giyim sektöründe yeşil pazarlama uygulamaları incelenerek, sektördeki işletmelere
önerilerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Yeşil Pazarlama, Yeşil Pazarlama Karması, Hazır Giyim

Kaynakça

• Kaynaklar Akbaş, L., 2015. “The Evaluation of Young Consumers of Green Marketing Applications in Tourism Business: A Research in Isparta”, Journal of Strategic Research in Social Science (JoSReSS), Vol.1, Issue 1, s.54 www.josress.com Atay L., Dilek E., 2013, ‘’Konaklama İşletmelerinde Yeşil Pazarlama Uygulamaları: Ibıs Otel Örneği’’, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt 18, Sayı 1, ss 203-219 Ay, C., Ecevit, Z., 2005, “Çevre Bilinçli Tüketiciler–Environmentally Conscious Consumers”, Akdeniz İ.İ.B.F. Dergisi (10) 2005, ss. 238–263, Antalya. Baayen, H., 2000. “Eco-indicator 99 Manual for Designers–A Damage Oriented Method for Life Cyle Impact Assessment”, Ministry of Housing Spatial Planning and the Environment, s.6, https://www.pre-sustainability.com/ download/EI99_Manual.pdf, Erişim Tarihi: 05.01.2018 Carter, C., Ellram, L.M. ve Ready, K.J., 1998. “Environmental Purchasing: Benchmarking Our German Counterparts”, International Journal of Purchasing and Materials Management, Fall, pp. 28-38. Cengiz, E. ve Özden, B. 2009. “Perakendecilikte Büyük Alışveriş Merkezleri ve Tüketicilerin Büyük Alışveriş Merkezleri ile İlgili Tutumlarını Tespit Etmeye Yönelik Bir Araştırma”,http://eab.ege.edu.tr/pdf/2İ1/C2–S1–M6.pdf, ss.99-101 Chamorro, A., Baňegil, T.M., 2006. “Green Marketing Philosopy: A Study of Spanish Firms with Ecolabels”,Corporate Social Responsibility and Environmental Management, Vol.13, Issue 1, pp.11–24, http://onlinelibrary.wiley.com/ doi/10.1002/csr.83, Erişim T.: 31.05.2017 Dawson T. (2011). “Progress Towards A Greener Textile Industry”, Coloration Technology, Society of Dyers and Colourists, 128, 1 - 8. Dowlatshahi, S., 2000. “Developing A Theory of Reverse Logistics”. Interfaces, Vol.30 Issue 3, pp.143-155., doi:10.1287/inte.30.3.143.11670, https://www.research gate.net/publication/245907163_Developing_a_Theory_ of_Reverse_Logistics, Erişim Tarihi: 08.01.2018 Duru, M.N., Şua, E., 2013, “Yeşil Pazarlama ve Tüketicilerin Çevre Dostu Ürünleri Kullanma Eğilimleri”, Ormancılık Dergisi, Cilt: 9, Sayı: 2, ss. 126-136 Düren, Z., 2000, “2000’li Yıllarda Yönetim”, Alfa Yayınları Aktüel Kitabevi, s. 209, Birinci Basım, İstanbul. Emgin Ö., Türk, Z., 2004, “Yeşil Pazarlama (Green Marketing)”, Mevzuat Dergisi, ISSN : 1306–0767, Yıl: 7 Sayı: 78 Haziran 2004, http://www.mevzuatdergisi. com/2004/ 06a/01.htm#_edn7, Erişim T.: 02.06.2001 Erbaşlar, G., 2012, “Yeşil Pazarlama-Green Marketing”, Mesleki Bilimler Dergisi, ISSN: 2146-7420, Cilt 1, Sayı: 2, ss. 94-101. Fraj E., Martinez E., 2007. “Ecological Consumer Behaviour: An Empirical Analysis”, International Journal of Marketing, Vol.31, pp.26–33. Goedkoop, M.S., Effting Collignon M., 2000. “The Eco-indicator99 Manual for Designers A damage oriented method for Life Cycle Impact Assessment”, Ministry Housing Spatial Planing and the Environment,https://www.pre-sustainability.com/ download /EI99_Manual.pdf, ss. 23-25. Köse, N. 2017. “Türkiye’den 6 Sürdürülebilir Moda Markası”, https://www.yesilist.com /turkiyeden-6-surdurulebilir-moda-markasi/, Erişim Tarihi: 03.01.2018. Nakıboğlu, G., 2012. “Tersine Lojistik”, http://www.lojistikhatti.com/haber/2012/09/ tersine-lojistik, Erişim Tarihi: 02.01.2018. Moisander, J., 2007, “Motivational Complexity of Green Consumerism”, International Journal of Consumer Studies, Vol.31, Issue 4, pp.404-409, https://doi.org/ 10.1111/j.1470-6431.2007.00586.x, https://onlinelibrary.wiley.com/toc/14706431/31/4, Erişim Tarihi : 10.01.2018 Niinimaki, K.; Hassi, L. Emerging design strategies in sustainable production and consumption of textile and clothing. J. Clean. Prod. 2001, 19, 1876–1883 Ottman, A.J., Strafford, R.E. ve Hartman, L.C., 2006. “Avoiding Green Myopia: Ways To Improve Consumer Appeal For Environmentally Friendly Preferable Products”, Environment: Science and Policy for Sustainable Development, Vol.48, Issue 5, p.24. Öner Fahir, 2010, “Yeşil Pazarlama: Yeşil, Daha Yeşil, Yemyeşil”, http://www.fahironer.com/fahironer.com/index.php?m=05&y=10&entry=entry100502-064313, Erişim T.: 02.11.2017 Özata, Z., 2007, “Yeşil Pazarlama”, http://www.pazarlamamakaleleri.com/yesil pazarlama/, Erişim Tarihi: 03.01.2018 Rizvan, M., Mahmood, U., Siddiqui, H. ve Tahir, A., 2014. “An Empirical Study About Green Purchase Intentions”. Journal of Sociological Research. Vol.5, Issue 1. pp.290-305. Saicheua, V., Cooper, T., Knox, A., 2011, “Public Understanding Towards Sustainable Clothing and The Supply Chain, London College of Fashion”, Moda Konferansı, 21 Eylül 2011, www.academia.edu Sezgin, A.Ş., 2017, “Hazır Giyim Sektörü”, https://ekonomi.isbank.com.tr/UserFiles/ pdf/sr201705 hazirgiyim.pdf, s.5, Erişim Tarihi: 04.02.2018 Shamdasani, P., Ong, G.; Richmond, D., 1993., “Exploring Green Consumers in an Oriental Culture: Role of Personal and Marketing Mix Factors”, in NA–Advances in Consumer Research Volume 20, pp. 488–493, Editors. L.McAlister and M.L.Rothschild, Provo, UT: Association for Consumer Research, http://acrwebsite.org/ volumes/7504/ volu mes/v20/NA-20. Tanrıkulu, M., 2017, “Çevre Dostu 5 Lüks Moda Markası”, https://paratic.com/cevre-dostu-moda-markalari/, Erişim Tarihi : 05.01.2018 Uydacı, M., 2002. “Yeşil Pazarlama–İş Ahlakı ve Çevresellik Açısından Yaklaşımlar”, s. 112, Türkmen Kitabevi, İstanbul. Varinli, İ., 2000. “Pazarlama Ahlakı ve Kayseri’de Küçük ve Orta Ölçekli İşletme Yöneticilerinin Pazarlama Ahlakına İlişkin Değerlendirmeleri”, Kayseri Ticaret Odası Yayınları, Yayın No: 15, ss. 13-15, Kayseri. Yavuzyılmaz, O., Güney, C., 2015, “Yeşil İşletme Fonksiyonlarından Yeşil Pazarlama ve Yeşil Muhasebe”, 3. Uluslar arası Bölgesel Kalkınma Konferansı, 3th International Regional Development Conference, Konferans Bildirileri–Conference Proceedings, 15–16 Ekim 2015, Proceeding e-Book, Bingöl, ss.233–247. Wang, L., Shen, B., 2017. “A Product Line Analysis for Eco-Designed Fashion Products: Evidence from an Outdoor Sportswear Brand”, Sustainability, Vol.9, Issue 7, s.1136; doi:10.3390/su9071136www.mdpi.com/journal/sustainability