The aim of this paper is to consider family values as a potential to build core competence in family businesses in accordance with tacit knowledge To be aware of core competence is a source of competetive advantage in the market for businesses The application of this advantage merging it with tacit knowledge management is the main point of the study
Akgemci, T., ve Sevinç, İ. (2004), “Aile İşletmelerinde Büyümenin Kavramsal Analizi” T.C. İstanbul Kültür Üniversitesi 1. Aile İşletmeleri Kongresi Kongre Kitabı, İstanbul Kültür Üniversitesi Yayınları, İstanbul, (40):512-520
Aldrich H. E. ve Cliff J. E. (2003), “The Pervasive Effects of Family on Entrepreneurship: Toward a Family Embeddedness Perspective”, Journal of Business Venturing, (18): 573-596.
Barney, B., J. (1996), “Organizational Culture: Can It Be A Source of Sustained Competetive Advantage?”, Academy of Management Review, 11, (3):656-666.
Boiral, O. (2002), “Tacit Knowledge and Environmental Management”, Long Range Planning, (35): 291-317.
Grant, M., R. (1991), “The Resource-Based Theory of Competetive Advantage: Implications for Strategy Formulation” California Management Review, (Spring):114-125.
Harrison, J. S., Hitt, M., A., Hoskisson, R. E., ve Ireland, R. D. (1991), “Synergies and Post-Acquistion Performance: Differences versus Similarities in Resource Allocations”, Journal of Management, 17, (1):173-190.
Heck, R.K.Z. ve Trent, E. S., “The prevalence of family business from household sample”, Family Business Review, Cilt 12, Sayı 3, 1999, s. 209-224.
Karpuzoğlu, E. (2002), Büyüyen ve Gelişen Aile Şirketlerinde Kurumsallaşma, Hayat Yayınları, İstanbul.
Koskinen K. U. (2000), “Tacit Knowledge as a Promoter of Project Success” European Journal of Purchasing and Supply Management, (6):41-47.
Lubit, R. (2001), “Tacit Knowledge and Knowledge Management: The Keys to Sustainable Competetive Advantage” Org. Dynamics, 29, (4):167-178.
Manfred, D. V., ve Kets, F., R. (1993), “The Dynamics of Family-Controlled Firms: The Good and The Bad News”, Organizational Dynamics, 22, (3):52-63.
Mascitelli, R., (2000), “From Experience: Harnessing Tacit Knowledge to Achive Breakthrough Innovation”, Prod. Innov. Manag., (17):179-193.
Prahalad C.K. ve Hamel G., (1990), “The Core Competence of the Corporation”, Harvard Business Review, 68, (3):79-91.
Schulz, M., ve Jobe, L. A., (2001), “Codification and Tacitness As Knowledge Management Strategies An Emprical Exploration”, Journal of High Technology Management Research, (12): 139-165
Teece, D., Rumelt, R., Dosi, G., Winter, S. (1994), “Understanding Corporate Coherence” Journal of Economic Behavior and Organization, 23, (1): 1-30.
Tuzcu, C. (2002), Aile Şirketlerinde Karar Alma Mekanizmaları, Bir Karar Alma Model Önerisi, Gaziantep Bölgesinde Bir Aile Şirketinde İnceleme, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
Ulukan, C. (1999), Aile İşletmelerinin Büyüme Süreci, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
Ural, T. ve Balıkçıoğlu B. (2004), “Aile Şirketlerinde Kurumsallaşma ile Şirket Sahibinin Kültürel Değerleri Arasındaki İlişki: Antakya ve Kayseri Örneği”, T.C. İstanbul Kültür Üniversitesi 1. Aile İşletmeleri Kongresi Kongre Kitabı, İstanbul Kültür Üniversitesi Yayınları, İstanbul, (40):534-546.
Vural B., ve Sohodol Ç. (2004), “Aile Şirketlerinde Kurumsal Kültür: Avantajlar- Dezavantajlar ve Öneriler Üzerine Bir Çalışma”, T.C. İstanbul Kültür Üniversitesi 1. Aile İşletmeleri Kongresi Kongre Kitabı, İstanbul Kültür Üniversitesi Yayınları, İstanbul, (40):325-332.
Weigelt, K., ve Camerer C. (1988), “Reputation and Corporate Strategy: A Review of Recent Theory and Applications”, Strategic Management Journal, (9):443-454.
Bu çalışmanın amacı, aile işletmelerinin yönetiminde etkin olan aile değerlerinin
özyetenek oluşturma potansiyelini örtülü bilgi çerçevesinde ele almaktır. İşletmelerin
özyeteneklerinin farkında olarak piyasada iş yapmaları kendileri için bir rekabet
avantajıdır. Bu avantajın örtülü bilgi yönetimi anlayışı ile birleştirilerek aile
işletmelerinde uygulanması makalenin ana temasını oluşturmaktadır.
Kaynakça
Akgemci, T., ve Sevinç, İ. (2004), “Aile İşletmelerinde Büyümenin Kavramsal Analizi” T.C. İstanbul Kültür Üniversitesi 1. Aile İşletmeleri Kongresi Kongre Kitabı, İstanbul Kültür Üniversitesi Yayınları, İstanbul, (40):512-520
Aldrich H. E. ve Cliff J. E. (2003), “The Pervasive Effects of Family on Entrepreneurship: Toward a Family Embeddedness Perspective”, Journal of Business Venturing, (18): 573-596.
Barney, B., J. (1996), “Organizational Culture: Can It Be A Source of Sustained Competetive Advantage?”, Academy of Management Review, 11, (3):656-666.
Boiral, O. (2002), “Tacit Knowledge and Environmental Management”, Long Range Planning, (35): 291-317.
Grant, M., R. (1991), “The Resource-Based Theory of Competetive Advantage: Implications for Strategy Formulation” California Management Review, (Spring):114-125.
Harrison, J. S., Hitt, M., A., Hoskisson, R. E., ve Ireland, R. D. (1991), “Synergies and Post-Acquistion Performance: Differences versus Similarities in Resource Allocations”, Journal of Management, 17, (1):173-190.
Heck, R.K.Z. ve Trent, E. S., “The prevalence of family business from household sample”, Family Business Review, Cilt 12, Sayı 3, 1999, s. 209-224.
Karpuzoğlu, E. (2002), Büyüyen ve Gelişen Aile Şirketlerinde Kurumsallaşma, Hayat Yayınları, İstanbul.
Koskinen K. U. (2000), “Tacit Knowledge as a Promoter of Project Success” European Journal of Purchasing and Supply Management, (6):41-47.
Lubit, R. (2001), “Tacit Knowledge and Knowledge Management: The Keys to Sustainable Competetive Advantage” Org. Dynamics, 29, (4):167-178.
Manfred, D. V., ve Kets, F., R. (1993), “The Dynamics of Family-Controlled Firms: The Good and The Bad News”, Organizational Dynamics, 22, (3):52-63.
Mascitelli, R., (2000), “From Experience: Harnessing Tacit Knowledge to Achive Breakthrough Innovation”, Prod. Innov. Manag., (17):179-193.
Prahalad C.K. ve Hamel G., (1990), “The Core Competence of the Corporation”, Harvard Business Review, 68, (3):79-91.
Schulz, M., ve Jobe, L. A., (2001), “Codification and Tacitness As Knowledge Management Strategies An Emprical Exploration”, Journal of High Technology Management Research, (12): 139-165
Teece, D., Rumelt, R., Dosi, G., Winter, S. (1994), “Understanding Corporate Coherence” Journal of Economic Behavior and Organization, 23, (1): 1-30.
Tuzcu, C. (2002), Aile Şirketlerinde Karar Alma Mekanizmaları, Bir Karar Alma Model Önerisi, Gaziantep Bölgesinde Bir Aile Şirketinde İnceleme, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
Ulukan, C. (1999), Aile İşletmelerinin Büyüme Süreci, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
Ural, T. ve Balıkçıoğlu B. (2004), “Aile Şirketlerinde Kurumsallaşma ile Şirket Sahibinin Kültürel Değerleri Arasındaki İlişki: Antakya ve Kayseri Örneği”, T.C. İstanbul Kültür Üniversitesi 1. Aile İşletmeleri Kongresi Kongre Kitabı, İstanbul Kültür Üniversitesi Yayınları, İstanbul, (40):534-546.
Vural B., ve Sohodol Ç. (2004), “Aile Şirketlerinde Kurumsal Kültür: Avantajlar- Dezavantajlar ve Öneriler Üzerine Bir Çalışma”, T.C. İstanbul Kültür Üniversitesi 1. Aile İşletmeleri Kongresi Kongre Kitabı, İstanbul Kültür Üniversitesi Yayınları, İstanbul, (40):325-332.
Weigelt, K., ve Camerer C. (1988), “Reputation and Corporate Strategy: A Review of Recent Theory and Applications”, Strategic Management Journal, (9):443-454.
İbicioğlu, D. D. H., & Ak, A. G. B. (2005). AİLE İŞLETMELERİNDE AİLE DEĞERLERİNİN ÖZYETENEK OLUŞTURMA POTANSİYELİ: ÖRTÜLÜ BİLGİ EKSENLİ BİR ANALİZ. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(2), 315-323.