Orhan Kemal’in Öykülerindeki Tekrarlar

Yıl 2008, Cilt: 17 Sayı: 1, 31 - 52, 01.03.2008

Yard. Doç. Dr.bedri Aydoğan

Öz

: Orhan Kemal is a man of many parts producing various kind of literature like poem tale theater and novel After 1950 he draws attention as voluminous and widely read author After leaving Adana and comming to İstanbul he makes his living by his writings Thats why he writes fast and alot Of course this tempo causes some risks and drawbacks Most known of them is repetitions Orhan Kemal did some repetitions in his tales In this article repetitions in Orhan Kemal’s tale are determined and their reasons are discussed

Anahtar Kelimeler

-

ORHAN KEMAL’İN ÖYKÜLERİNDEKİ TEKRARLAR

Öz

Orhan Kemal, şiir, öykü, tiyatro ve roman gibi edebiyatın değişik türlerinde
ürünler veren çok yönlü bir sanatçıdır. 1950’den sonra edebiyatımızın çok yazan ve çok
okunan yazarı olarak dikkati çeker. Adana’dan ayrılıp İstanbul’a geldiğinde geçimini
yazdıklarıyla sağlamaya çalışır. Bu nedenle hızlı ve çok yazar. Bu tempo elbette bazı
risk ve sakıncalar da doğurur. Bunların başında tekrara düşmek gelir. Orhan Kemal,
öykülerinde kimi tekrarlara düşmüştür. Bu makalede Orhan Kemal’in öykülerindeki
tekrarlar belirlenmiş ve bunların nedenleri üzerinde durulmuştur

Kaynakça

• Aktunç, Hulki (Ağustos 1974), “Orhan Kemal’in Bütün Hikâyeleri”, Türkiye Defteri,S.10.
• Altınkaynak, Hikmet (2000), Orhan Kemal’in Hikâyeciliği, İstanbul: Adam Yayınları.
• Bezirci,Asım (1984), Orhan Kemal 2.b.,İstanbul:Tekin Yayınevi.
• Kanıpak, Süreyya (Kasım 1963), “Dünyada Harp Vardı ve Orhan Kemal” (Söyleşi), Yelken, S.81.
• Orhan Kemal (1996), Kırmız Küpeler 3.b., İstanbul: Tekin Yayınevi. -------------- (1996), Yağmur Yüklü Bulutlar 3.b., İstanbul: Tekin Yayınevi. --------------- (1971), İstanbul’dan Çizgiler, İstanbul: Sinan Yayınları. ---------------(1963), Dünyada Harp Vardı, İstanbul: Ataç Kitabevi Yayınları.
• Uğurlu,Nurer ( ?),Orhan Kemal’in İkbal Kahvesi, İstanbul: Cem Yayınevi. Ümit Yaşar (26.12.1952), “Sevilen Sanatçılarla Konuşmalar:Orhan Kemal”, Yelpaze C.6 S.11.