THE EVALUATION OF YUNUS EMRE INSTITUTE A.2.1 AND A.2.2 LEVEL TEZTBOOKS FOR THE LEVEL OF SYRIAN STUDENTS AGED 11-15

Yıl 2021, , 268 - 287, 01.06.2021

Mesut Gün , Gözde Bala Eryılmaz

https://doi.org/10.32321/cutad.825613

Öz

Given that the content produced in our country is mainly on adult individuals, Syrian asylum seekers, especially their children, which we have visited in our country as a result of the recent sad events in the Middle East. This research was a plan to draw attention to the shortcomings in the field based on the social and global importance of the language problems, processes integrated into the social life, and integrated processes. In the study, Yunus Emre Institute Turkish Learning A2.1 and A2.2 course and by students aged 11-15 years workbooks were evaluated by the framework program and the appropriateness of the gains renewed by the general directorate of lifelong learning, which is plan. The main premise of this study is to help from the Turkish learning series books, which are the first books used in the project for the integration of asylum seekers into the social and Turkish education system in identifying psychosocial development statuses, perception levels, cognitive development levels, readiness, and difficulties in learning the language for 11-15 children. To access the study data, document analysis was used in deceit analysis techniques. To make the data obtained at the end of the research more comfortable to be understood by embodied, the relevant data were given in tables, evaluated and the appropriateness of the resources examined within the scope of the research was evaluated to the levels of the students. It is hoped that the recommendations ready by the researchers in light of the study data will give to the field and similar course materials to be prepared there.

Anahtar Kelimeler

Teaching Turkish as a Foreign Language, Yunus Emre Institute Textbooks, European Common Application Text, Conformity

YUNUS EMRE ENSTİTÜSÜ A2.1 VE A2.2 KİTAPLARININ 11-15 YAŞLARINDAKİ SURİYELİ ÖĞRENCİLERİN SEVİYELERİNE UYGUNLUĞUNUN DEĞERLENDİRİLMESİ

Öz

Ülkemizde yabancı dil öğretimine dair üretilen içeriklerin daha çok yetişkin bireyler üzerine olduğu göz önüne alındığında son dönemde Ortadoğu’da yaşanan üzücü olaylar neticesinde ülkemizde misafir ettiğimiz Suriyeli sığınmacıların, özellikle de çocuklarının maruz kaldığı dil problemlerini, toplumsal yaşantıya entegre süreçlerini ve Türk eğitim sistemine entegre süreçlerinin toplumsal ve global bazdaki öneminden yola çıkılarak alandaki eksikliklere dikkat çekmek adına bir bilimsel çalışma yapılmasına karar verilerek bu araştırma planlanmıştır. Çalışmada Yunus Emre Enstitüsü Türkçe Öğreniyorum A2.1 ve A2.2 ders ve çalışma kitaplarındaki kazanımların çerçeve programa uygunluğu ve 11-15 yaş öğrencilerin sahip olması planlanan ve hayat boyu öğrenme genel müdürlüğünce revize edilen kazanımlara uygunluğu değerlendirilmiştir. Bu çalışmadaki temel dayanak noktası 11- 15 çocuklarının psikososyal gelişim durumları, algı düzeyleri, bilişsel gelişim düzeyleri, hazırbulunuşlukları, onlar için dili öğrenmede kolaylık sağlayan ve zorluk yaratan durumları tespitinde sığınmacıların sosyal ve Türk eğitim sistemine entegrasyonu için yürütülen projede kullanılan ilk kitaplar olan Türkçe Öğreniyorum serisi kitaplarından faydalanmaktır. Çalışma verilerine ulaşmak için betimsel analiz tekniklerinden doküman analizinden yararlanılmıştır. Araştırma sonunda elde edilen verilerin somutlaştırılarak daha rahat anlaşılabilmesini sağlamak için ilgili veriler tablolar hâlinde verilmiş, değerlendirilmiş ve araştırma kapsamında incelenen kaynakların öğrencilerin seviyelerine uygunluğu değerlendirilmiştir. Araştırmacıların çalışma verileri ışığında hazırladıkları önerilerin alana ve bundan sonra hazırlanacak benzer ders materyallerine katkı sunması umut edilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi, Yunus Emre Enstitüsü Ders Kitapları, Avrupa Ortak Başvuru Metni, Uygunluk

Kaynakça

• Adalı, O. (1983). Ana dili olarak Türkçe öğretimi üstüne. Türk Dili Dil ve Edebiyat Dergisi, 379, 31-35.
• Barın, E. (2004). Yabancılara Türkçe öğretiminde ilkeler. Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları (HÜTAD), 1, 19-30.
• Bölükbaş, F. (2011). Arap öğrencilerin Türkçe yazılı anlatım becerilerinin değerlendirilmesi. Electronic Turkish Studies, 6(3).
• Bölükbaş, F. ve Keskin, F (2010). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde metinlerin kültür aktarımındaki işlevi. Electronic Turkish Studies, 5(4).
• Er O., Biçer, N., ve Bozkırlı, K. Ç. (2012). Yabancılara Türkçe öğretiminde karşılaşılan sorunların ilgili alan yazını ışığında değerlendirilmesi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (Teke) Dergisi, 1(2), 51-69.
• Göçer, A. (2009). Türkiye’de Türkçeyi yabancı dil olarak öğreten öğretmenlerin uygulamalarına yönelik nitel bir araştırma. Dil Dergisi, 145, 28-47.
• Göçer, A. ve Moğul, S. (2011). Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi ile ilgili çalışmalara genel bir bakış. Electronic Turkish Studies, 6(3).
• Gün, M. ve Günay, C. Ö. (2018). Yunus Emre Enstitüsü Türkçe öğreniyorum a1.1 ve a1.2 seviye ders ve çalışma kitaplarının avrupa ortak başvuru metni (cefr)’e ve 6-10 yaş grubu öğrencilerin seviyelerine uygunluğunun değerlendirilmesi. Route Educational And Social Science Journal. 5 (14), December 2018.
• Kara, Ş. (2004). Ana dil edinimi ve erken yaşta yabancı dil öğretimi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(2), 295-314.
• Lado, R. (1957). Linguistics across cultures: applied linguistics for language teachers. Michigan: The University Of Michigan Press.
• Molali, N. (2005). Romanya Türk toplulukları örneğinde iki dillilik. Yayımlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Özbay, M. (2002). Kültür aktarımı açısından Türkçe öğretimi. Türk Dili Dil ve Edebiyat Dergisi, 602, 112-120.
• Özdemir, C. (2013). Yabancılara Türkçe öğretiminde ders malzemelerinin önemi ve işlevsel ders malzemelerinin nitelikleri. Electronic Turkish Studies, 8(1).
• Özdemir, M. (2010). Nitel veri analizi: sosyal bilimlerde yöntembilim sorunsalı üzerine bir çalışma. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(1), 323-343.
• Özen, F. ve Hendekçi, E. A. (2016). Türkiye’de eğitim denetimi alanında 2005–2015 yılları arasında yayımlanan makale ve tezlerin betimsel analizi. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 6(11), 619-650.
• Rezzagil, M. (2010). 5-8 yaş iki dilli çocukların Türkçe artikülasyon özelliklerinin ses bilgisel (fonolojik) süreçler açısından incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Sinan, A. T. (2006). Ana dili eğitimi üzerine bazı düşünceler. <http://turkoloji.cukurova.edu.tr/DILBILIM/Ahmet_turan_sinan_ana_dili%20_egitimi_dusunceler.pdf> Erişim Tarihi: 29.05.2021.
• Strauss, A. and Corbin, J. (1990). Basics of qualitative research. Sage Publications.
• Uzun N. E. (2018). Dil öğretiminde dil tipolojisinin yeri üzerine. Yabancılara Türkçe Öğretimi El Kitabı (Mustafa Durmuş, Alpaslan Okur, Ed.). Ankara: Grafiker Yayınları.
• Vardar, B. (1988). Açıklamalı dilbilim terimleri sözlüğü. ABC Kitabevi, İstanbul.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (6. bs.). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yılmaz, M. Y. (2014). İki dillilik olgusu ve Almanya'daki Türklerin iki dilli eğitim sorunu. Electronic Turkish Studies, 9(3).