A SURVEY ON SEYYALE, ONE OF OTTOMAN WOMEN’S JOURNALS

Yıl 2021, , 89 - 105, 01.06.2021

Ece Serrican Kabalcı

https://doi.org/10.32321/cutad.890757

Öz

It is possible to remark that Turkish women have entered into a struggle for equality and freedom since the Tanzimat period, when the issue of “woman” and “femininity” started to be discussed. Women who were in need of redefining their identities had started to increase their voice and started women’s movements. The primary goal of this movement is to locate women into social life, to obtain the equality between men and women, to abolish polygamy and to prevent arranged marriage. While voicing these demands, women stepped into the male-dominated world of press, wrote articles in women’s newspapers or magazines, and addressed wider audience by publishing these publications themselves. One of the Ottoman women’s magazines published in the Second Constitutional Period, whose owners and authors were women, is Seyyale. The magazine, which was published in a single issue in 1914, included articles on educated women and women’s rights. In this study, information is given about Seyyale magazine, which was not transferred to Latin letters before, the articles in the magazine are introduced and the importance of the magazine among the other publications of that period is emphasized.

Anahtar Kelimeler

Ottoman Women’s Movement, Seyyale, Magazine, Education, Rights

OSMANLI KADIN DERGİLERİNDEN SEYYALE ÜZERİNE BİR İNCELEME

Öz

“Kadın” ve “kadınlık” konusunun tartışılmaya başlandığı Tanzimat döneminden itibaren, Türk kadınının eşitlik ve özgürlük mücadelesi içine girdiğini söylemek mümkündür. Kimliklerini yeniden tanımlama ihtiyacı duyan kadınlar, geleneksel kalıplardan sıyrılarak seslerini duyurmaya başlamış ve kadın hareketini başlatmıştır. Bu hareketin öncelikli hedefi, kadınların toplumsal hayatta yer alması, kadın ve erkeğin eşit olması, çok eşliliğin kaldırılması ve görücü usulü evliliğin engellenmesidir. Kadınlar bu taleplerini dile getirirken, erkek egemen basın dünyasına adım atarak kadın gazete veya dergilerinde yazılar kaleme almış, bu yayınları bizzat kendileri çıkararak daha geniş kitlelere seslenmiştir. II. Meşrutiyet döneminde yayımlanan, hem sahipleri hem de yazarları kadın olan Osmanlı kadın dergilerinden biri Seyyale’dir. 1914 tarihinde tek sayı çıkan dergide, eğitimli kadın ve kadın hakları konularına dair yazılara yer verilmiştir. Bu çalışmada, daha önce Latin harflerine aktarılmamış olan Seyyale dergisi hakkında bilgi verilmiş, dergide yer alan yazılar tanıtılmış ve derginin o dönem çıkan yayınlar içerisindeki önemi vurgulanmıştır.

Anahtar Kelimeler

Osmanlı Kadın Hareketi, Seyyale, Dergi, Eğitim, Haklar

Kaynakça

• Balcı, M. ve Tuzak, M. (2017). Cumhuriyet’in ilk yıllarında Nezihe Muhiddin özelinde Türk kadınlarının siyasi hakları için mücadelesi. Marmara Üniversitesi Kadın ve Toplumsal Cinsiyet Araştırmaları Dergisi, 1, 43-51.
• Brummett, P. (2003). İkinci Meşrutiyet basınında imge ve emperyalizm 1908-1911 (A. Anadol, Çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.
• Coşkun, B. (2012). Savaşlar çağında yetişmiş bir kadın yazar: Salime Servet Seyfi. Turkish Studies, 7(2), 261-278.
• Çaha, Ö. (1996). Sivil kadın-Türkiye’de sivil toplum ve kadın. Ankara: Vadi Yayınları.
• Çakır, S. (2016). Osmanlı kadın hareketi. İstanbul: Metis Yayınları.
• Ezer, Ö. (2012). Üç kadın seyyahımızın kaleminden Doğu, Batı ve kadın (1913-1930). İstanbul: Kitap Yayınevi.
• Gerçek, S. N. (1999). Türk matbaacılığı. İstanbul: Devlet Basımevi.
• İnuğur, M. N. (2002). Basın ve yayın tarihi. İstanbul: Der Yayınları.
• İskit, S. (1943). Türkiye’de matbuat idareleri ve politikaları. Başvekâlet Basın ve Yayın Umum Müdürlüğü Yayınları.
• İstek, G. (2019). Cizvit tarikatının liselerde verdiği eğitim ve buna karşı oluşan tepkiler: Avusturya örneği. Akademik İncelemeler Dergisi, 14(2), 163-198.
• Karakoç, İ. (2008). Bir elde iğne bir elde kitap.-Şemseddin Sâmi ve Osmanlı kadınları. İstanbul: Kitap Yayınevi.
• Keçeci Kurt, S. (2015). II. Meşrutiyet dönemi Osmanlı kadın dergilerinde aile ve evlilik algısı. Belleten, 286, 1073-1099.
• Koloğlu, O. (1992). Osmanlı’dan günümüze Türkiye’de basın. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Köken, M. ve Kösebulan, B. (2020). Makineli kafanın hikâyesi-İskender Fahrettin Sertelli. İstanbul: Karakarga Yayınları.
• Kudret, C. (1977). Abdülhamit devrinde sansür. Milliyet Yayınları.
• Kurnaz, Ş. (1991). Cumhuriyet öncesinde Türk kadını (1839-1923). Ankara: T.C. Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Başkanlığı Yayınları.
• Namık Kemal. (1862). Terbiye-i nisvan hakkında bir layihadır. Tasvir-i Efkâr, 457, 1-2.
• Sancar, S. (2012). Türk modernleşmesinin cinsiyeti-erkekler devlet kurar, kadınlar aile kurar. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Seyyale, S. 1, 22 Mayıs 1330 (4 Haziran 1914).
• Şahin, E. (2018). Geçmişten günümüze kadın süreli yayınlarına karşılaştırmalı bir yaklaşım. Türk ve İslam Dünyası Araştırmaları Dergisi, 16, 86-105.
• Şemsettin Sami (1879). Kadınlar. İstanbul: Mihran Matbaası.
• Topuz, H. (1973). 100 soruda Türk basın tarihi. Gerçek Yayınevi.
• Toros, T. (1998). İstanbul Üniversitesi’den diploma alan ilk kız. Tarih ve Toplum, 158, 17-19.