TARİH DERSLERİNİN OYUN VE YARIŞMA TEKNİĞİ İLE İŞLENMESİ İLE İLGİLİ ÖĞRENCİ GÖRÜŞLERİ “CEVABI BENDE OYUNU ÖRNEĞİ”

Yıl 2018, Cilt: 5 Sayı: 2, 128 - 140, 30.10.2018

Kamuran Özdemir

Öz

Araştırmacı bu çalışmayla, tarih
derslerinin oyun ve yarışma tekniği ile işlenmesi ile ilgili öğrenci
görüşlerini ortaya koymayı amaçlamıştır. Araştırma öğrenci görüşlerini
incelemeye yönelik nitel bir çalışmadır. Araştırmanın
çalışma grubunu 2016-2017 öğretim yılında Yozgat Akdağmadeni Kazım Karabekir
Fen Lisesinin 10/A-B-C sınıflarında öğrenim gören 22’si erkek 50’si kız olmak üzere toplam
72 öğrenci oluşturmuştur. Çalışmanın
yöntemi için kullanılan deneysel desende araştırmacı 2016-2017 Eğitim ve
Öğretim yılında okutulan Ortaöğretim Tarih ders kitapları ve öğretim programlarını
incelemiş, 10. sınıf Tarih
dersinin 5. Ünitesi olan “En Uzun Yüzyıl (1800-1922)” ünitesini ve ilgili
ünitenin kazanımlarını kapsayacak şekilde Tombala
benzeri bir oyun olarak geliştirdiği ve “Cevabı Bende” adını verdiği oyunu
uygulamıştır. Uygulama sonrasında veri toplama aracı olarak nitel araştırma yöntemlerinden
yarı yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılmıştır. Nitel araştırma yaklaşımı doğrultusunda tasarlanan
bu araştırmada “içerik analizi” yapılarak, kod ve tema şeklinde çözümlenmiştir.
Görüşme tekniği ile elde edilen veriler sayısallaştırılarak frekans ve yüzde
olarak ifade edilmiştir. Sonuç olarak öğrenciler tarih dersinin oyun ve yarışma tekniği ile işlemenin
daha eğlenceli olduğunu belirtmişlerdir. Bu şekilde bilgilerin daha kalıcı
olduğu,  pekiştirmeye ve
tekrar etmeye yardımcı olduğu, bu sayede sınıfın tamamının katıldığı, böylece
de bir rekabet ortamının oluştuğunu ifade etmişlerdir. Bu durumun sıkıcılık
sorununu ortadan kaldırdığını, derslerin daha çok ilgilerini çektiğini, bundan
dolayı başarılarının artacağını sorumluluk ve risk alma yeteneklerinin
geliştiğini, motive edici olduğunu, hatalarını
telafi ederek doğrusunu öğrenmeye çalıştıklarını belirtmişlerdir. Ancak
öğretmenin uygulama sırasında öğrencilere kızmaması gerektiği, bir süre sonra
sıktığı ve öğrencinin dersi dinlememeye başladığı ve derse katılımın olumsuz
etkileneceği yönünde yönündeki cevaplar ise olumsuz görüş olarak
belirtilmiştir.
Hoşa gitmeyen yön olarak belirtilen
cevaplarda gürültülü bir ortamın oluştuğu fikri yaygındır. Dikkat dağınıklığı
olması, öğretmenin otoritesiyle ilgili belirtilen kaygılar da olumsuz olarak
belirtilmişlerdir.

Anahtar Kelimeler

Tarih Dersi Programı, Tarih Eğitimi, Oyun, Öğretim Yöntem ve Teknikleri.

STUDENT FEEDBACK ON THE PROCESS OF HISTORY LESSONS WITH GAME AND COMPETITION TECHNIQUE " EXAMPLE OF THE GAME IN ME”

Öz

In this study, the researcher aims to present student views on the game and
competition technique of history courses. Research is qualitative study of
student views. In 2016-2017 academic year, the study group consisted of 72
students, 22 male and 50 female, who were educated in 10/A-B-C classes of Kazım
Karabekir Fen Lisesi in Akdağmadeni in Yozgat. In the experimental design used
for the method of study, the researcher examined the textbooks and curriculum
of secondary education history in 2016-2017 education and academic year, 10.
class history lesson 5. He developed the “longest century (1800-1922)” unit of
the unit and the game he called “I have the answer” to cover the gains of the
unit. After the application, semi-structured interview technique was used as a
data gathering tool. In this research, which was designed in line with
qualitative research approach, “content analysis” was made and resolved in the
form of code and theme. The data obtained by interviewing technique were
digitized and expressed as frequency and percentage. As a result, students
stated that the course of history was more enjoyable to work with the game and
the competition technique. In this way, they expressed that information is more
permanent, that it helps to reinforce and repeat, that the whole class is
involved, and that a competition environment is formed. They stated that this
situation eliminated the problem of firming, that the lessons attracted more
attention, that their success would increase, that their ability to take
responsibility and risk improved, that they were motivating, and that they
tried to make up for their mistakes and to learn the truth. However, the
teacher should not be angry with the students during the application, after a
while the student does not listen to the lesson and the negative opinion that
the participation in the course will be affected. The idea of a noisy
environment is common in responses to unpleasant directions. Attention deficit disorder,
the teacher's authority expressed concerns about the negative opinions are
mentioned.

Anahtar Kelimeler

History Course Curriculum, History Education, Games, Educational Method And Techniques.

Kaynakça

• Açıkgöz, K. Ü. (2003). Aktif öğrenme. İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.
• Akandere, M. (2003). Eğitici okul oyunları (1. Basım). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Altınbulak, D., Emir, S. ve Avcı, C. (2006). Tarih öğretiminde eğitsel oyunların erişiye ve kalıcılığa etkisi. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, 35-51.
• Bilen, M. (2002). Plandan uygulamaya eğitim. Ankara: Anı.
• Aktekin, S. ve Pata, A. (2013). Ortaöğretim öğrencilerinin boş zamanlarında tarih öğrenmeye yönelik eğilimleri (Trabzon Örneği). Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 14(2), 20-37.
• Demirel, Ö. (1999). Planlamadan değerlendirmeye öğretme sanatı. Ankara: Pegema Yayıncılık.
• Doğanay, J. (1998). Anasınıfına devam eden çocukların ebeveynlerinin çocuk oyun ve oyuncakları hakkındaki görüşlerinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
• Doğanay, G. (2007). Tarih öğretiminde oyun. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Dönmez, C. (2003). Sosyal bilgiler programının (1998) değerlendirilmesi ve ders kitapları. C. ŞAHİN (Ed.). Konu Alanı Ders Kitabı İnceleme Kılavuzu Sosyal Bilgiler. Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık, 85-95.
• Erden, M. (1998). Tarih öğretimi. İstanbul: Alkım Yayınevi.
• Gündüz. Y.ve Yazıcı Ö. (2012). İlköğretim okullarında okul yönetimi tarafından yapılan çeşitli yarışmalara ilişkin öğrenci görüşlerinin incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 20(1), 151-166.
• Hazar, M. (2005). Beden eğitimi ve sporda oyunla eğitimi. s.9-14, Ankara.
• Karabacak, N. (1996). Sosyal bilgiler dersinde eğitsel oyunların öğrencilerin erişi düzeyine etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Karabağ, G. ve Aydoğan, O. (2015). Oyun yöntemiyle tarih öğretiminin öğrenci erişişine ve kalıcılığa etkisi. Tuhed Türk Tarih Eğitimi Dergisi,4 (1),67-88.
• Karasar, N.(2004). Bilimsel araştırma yöntemi (12.Basım). Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Kavaklı, M., Akça, B. ve Thorne, J. (2004). The role of computer games in the education of history, Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Eğitimi Dergisi, 13, 41-53.
• Koçyiğit, S., Tuğluk, M.N. ve Kök, M. (2007). Çocuğun gelişim sürecinde eğitsel bir etkinlik olarak oyun. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 16, 324-342.
• Milli Eğitim Bakanlığı. (2017). Ortaöğretim tarih dersi 9-11 öğretim programı.
• Önder, A. (2002). Yaşayarak öğrenme için yaratıcı drama. İstanbul: Epsilon Yayıncılık.
• Pehlivan, H. (1997). Örnek olay ve oyun yoluyla öğretimin sosyal bilgiler dersinde öğrenme düzeyine etkisi. Yayınlanmış doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Pehlivan, H. (2016). Oyunun gelişim ve öğrenmedeki rolü, Journal of Human Sciences,13 (2), 3280-3292.
• Poyraz, H. (1999). Okul öncesi dönemde oyun ve oyuncak 1. basım. Ankara: Anı Yayıncılık,
• Safran, M. (2005). İlköğretim programlarında yeni yaklaşımlar sosyal bilgiler (4-5. sınıf). Bilim Ve Aklın Aydınlığında Eğitim, Ağustos-Eylül, (54-55), 34-35.
• Tertemiz, N., Ercan, L. ve Kayabaşı, Y. (2001). Ders kitabı ve eğitimdeki önemi. L. Küçükahmet (Ed.). Konu Alanı Ders Kitabı İnceleme Kılavuzu 4-8. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım, 1-30.
• Tüysüz, S. (2017). Ortaöğretim tarih 10. sınıf tarih ders kitabı. Ankara: Tuna Matbaası.
• Yıldırım, A. ve Şimşek H.( 2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yıldız, Ö. (2003). Türkiye’de tarih öğretiminin sorunları ve çağdaş çözüm önerileri. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 15(2), 181-190.