Öğretmenlerin Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimleri ile Mutluluk Düzeyleri Arasındaki İlişki

Yıl 2024, Cilt: 11 Sayı: 2, 100 - 112, 30.10.2024

İbrahim Gül , Fatma Türkmen

Öz

Günümüzde yaşanan hızlı değişimler, yeni bilgilerin ortaya çıkması ve teknolojik ilerlemelere bağlı olarak yaşam boyu öğrenmenin önemi gittikçe artırmaktadır. Öğretmenler bakımından düşünüldüğünde, yaşam boyu öğrenme daha da önemi kazanmaktadır. Öğretmenlerin aynı zamanda mutlu ve huzurlu olmaları gerekir. Mutlu ve huzurlu öğretmenler kendilerini geliştirme ihtiyacı hissederler. Bu çalışmada öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimleri ile mutluluk düzeyleri arasındaki ilişki ele alınmıştır. Bu nicel çalışma, ilişkisel tarama yöntemiyle desenlenmiştir. Araştırmada yaşam boyu öğrenme eğilimleri ile mutluluk ölçeği kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini Sinop ilinde çalışan 835 öğretmen oluşturmaktadır. Basit tesadüfî örnekleme yöntemiyle evrenden 300 öğretmen seçilmiştir. Veriler normal dağılım gösterdiğinden parametrik testler kullanılmıştır. Araştırmanın alt problemlerine göre betimsel, yordamlı istatistik ve korelasyon analizinden yararlanılmıştır. Araştırmanın bulgularından, öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimleri ile mutluluk düzeyinin iyi olduğu görülmüştür. Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerine ilişkin görüşleri, branş ve hizmet sürelerine göre farklılık gösterirken diğer değişkenlere göre bir farklılık bulunmamıştır. Öğretmenlerin mutluluk düzeyleri ise cinsiyet, branş, okul türü ve hizmet yılı değişkenlerine göre farklılık göstermemektedir. Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimleri ile mutluluk düzeyleri arasında anlamlı bir ilişki bulunamamıştır. Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimleri ile farklı değişkenler arasında bir ilişki olup olmadığına ilişkin veya bu konuda nitel araştırmalar yapılması önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Öğretmen, Yaşam Boyu Öğrenme, Mutluluk Düzeyi, Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimi

The Relationship Between Teachers' Lifelong Learning Dispositions and Happiness Levels

Öz

Today, the importance of lifelong learning is increasing due to rapid changes, the emergence of new knowledge and technological advances. In the case of teachers, lifelong learning becomes even more important. Teachers also need to be happy and peaceful. Happy and peaceful teachers feel the need to improve themselves. In this study, the relationship between teachers' lifelong learning tendencies and their level of happiness is examined. This quantitative study is designed with relational survey method. Lifelong learning dispositions and happiness scale are used in the study. The population of the study consists of 835 teachers working in Sinop province. Simple random sampling method is used to select 300 teachers from the population. Since the data showed normal distribution, parametric tests are used. Descriptive, predictive statistics and correlation analysis were used according to the sub-problems of the study. The findings of the study showed that teachers' lifelong learning dispositions and happiness levels are good. Teachers' views on lifelong learning dispositions differed according to branch and length of service, while no difference is found according to other variables. Teachers' happiness levels did not differ according to gender, branch, school type and years of service variables. No significant relationship is found between teachers' lifelong learning dispositions and happiness levels. It is recommended to conduct qualitative research on whether there is a relationship between teachers' lifelong learning dispositions and different variables or not.

Anahtar Kelimeler

Teacher, Lifelong Learning, Happiness Level, Lifelong Learning Tendency

Kaynakça

• Altın, S. (2018). Ortaöğretim öğretmenlerinin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Bülent Ecevit Üniversitesi, Zonguldak.
• Arcagök, S. ve Şahin Ç. (2014). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme yeterlikleri düzeyinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Journal of Social Sciences/Sosyal Bilimler Dergisi, 7(16), 394-417.
• Aristoteles, (2015). Eudemos’a etik (Çev. S. Babür). Bilge Su Yayıncılık.
• Arslan, N. (2021). Öğretmenlerin okul müdürlerin hizmetkâr liderlik davranışlarına ilişkin algıları ile örgütsel mutluluk arasındaki ilişki (Yüksek lisans tezi). Siirt Üniversitesi, Siirt.
• Ata, N. (2006). Bilgi çağında kariyer ve liderlik (Yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi.
• Ayaz, C. (2016). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Bartın Üniversitesi.
• Ayra, M. ve Kösterelioğlu, İ. (2015). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin mesleki öz yeterlik algıları ile ilişkisi. Education Sciences, 10(1), 17-28.
• Ayyıldız, Ş ve Kahveci, K. (2022). İlköğretim okulu öğretmenlerinin algılarına göre örgütsel dışlanma ile örgütsel mutluluk arasındaki ilişkinin incelenmesi, Eurasia Journal of Social Sciences & Humanities, 9(29), 15- 31 http://dx.doi.org/10.5281/zenodo. 74971222
• Biçen, G. and Koç, H. (2019). The effects of employee happiness levels on job satisfaction and job performance: a review of accommodation establishments, Journal of Turkish Tourism Research, 3(4), 1450-1468.
• Boztepe, Ö. ve Demirtaş, Z. (2016). The adaptation of lifelonglearning scale into Turkish culture, Journal of Family, Counseling, and Education, 1(1), 10-17.
• Bulut, A.(2015).Ortaöğretim öğretmenlerinin örgütsel mutluluk algılarının incelenmesi: bir norm çalışması (Yayınlanmamış doktora tezi). Gaziantep Üniversitesi.
• Beş Yıllık Kalkınma Planı (2001). Hayatboyu eğitim veya örgün olmayan eğitim özel ihtisas komisyonu raporu. Devlet Planlama Teşkilatı.
• Bucak, A. (2019). Öğretmenlerin kültürel sermaye ve yetkinlik düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Siirt Üniversitesi, Siirt.
• Caporale, G. M.,Georgellis, Y., Tsitsianis, N., and Yin, Y.P. (2007). In come and happiness across Europe: do reference values matter? Brunel University, Mimeo.
• Chaiprasit, K. and Santidhiraku, O. (2011). Happiness at work of employees in small and medium-sized enterprises, Thailand. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 25, 189-200.
• Chapman, J., D., Gaff, J.; Toomey, R., and Aspin, D.(2005). Policy on lifelonglearningınaustralia. International Journal of LifelongEducation, 24(2),99-122.
• Cresson, C. J. and Dean, G. J. (2000). Lifelong learning and adult educators beliefs: implications for theory and practice. PAACE Journal of Lifelong Learning. 9, 87-98.
• Çakır Aksungur, F. (2023). Çocuk gelişimi öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimi ile mutluluk seviyeleri arasındaki ilişki. Bartın Üniversitesi Eğitim Araştırmaları Dergisi, 7(2), 127-139.
• Çetin, S. ve Polat, S. (2019, 2-4 Mayıs). Ortaokul öğretmenlerinin örgütsel mutluluk algılarının analizi. 14. Uluslararası Eğitim Yönetimi Kongresi Tam Metin Bildiri Kitabı içinde (ss. 163-168).
• Dağdelen, M. (2008). Üretim ve hizmet sektöründe çalışan işçilerde ruhsal sağlık düzeyi belirti dağılımı, algılanan sağlık, iş doyumu, yaşam doyumu ve sosyo-demografik değişkenlerin karşılaştırılması (Uzmanlık Tezi), İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi.
• Demir, R. ve Murat, M. (2017). Öğretmen adaylarının mutluluk, iyimserlik, yaşam anlamı ve yaşam doyumlarının incelenmesi. Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 7(13), 347-378, https://doi.org/10.26466/ opus.347656
• Demiralay, R. (2008). Öğretmen adaylarının bilgi ve iletişim teknolojilerini kullanımları açısından bilgi okuryazarlığı öz-yeterlik algılarının değerlendirilmesi (Yüksek lisans tezi). GaziÜniversitesi.
• Demirci, İ. and Ekşi. H. (2018). Keep calm and be happy: A mixed method study from character strengths to well-being. Educational Sciences: Theory & Practice 18(29) 303-354. http://dx.doi.org/10.12738/estp.2018.2.0799
• Demirel, M. (2009, Mayıs). Yaşam boyu öğrenme ve teknoloji. 9th. International Educational Technology Conference (IETC). Hacettepe Üniversitesi, Ankara
• Demirel, M. ve Akkoyunlu, B. (2010, Nisan). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimleri ve bilgi okuryazarlığı öz-yeterlik algıları. 10th International Educational Technology Conference, Boğaziçi Üniversitesi, İstanbul.
• Diener, E., Emmons, A. R., Larsen, J. R., and Griffin, S. (1985). The Satisfaction with Life Scale, Journal of Personality Assessment, 49 (1), 71-75.
• Diker-Coşkun, Y. ve Demirel, M. (2012). Üniversite öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 42, 108-120.
• Dikmen, A. A. (1995): İş doyumu ve yaşam doyumu ilişkisi. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 50(3), 115-140.
• Doğan, S. ve Kavtelek, C. (2015). Hayat boyu öğrenme kurum yöneticilerinin hayat boyu öğrenmeye ilişkin algıları. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(1), 82-104.
• Duman, S.(2014). Öğretmen adaylarında özgünlük ve öz duyarlığın mutluluk ile ilişkisinin incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi.
• Düzgün, O. (2016). Ortaokulda görev yapmakta olan öğretmenlerin mutluluk düzeyleri ile sınıf yönetimi becerileri arasındaki ilişki (Yüksek lisans Tezi). Gazi Osmanpaşa Üniversitesi.
• Erdamar, G., Demirkan, Ö., Saraçoğlu, G. ve Alpan, G. (2017). Lise öğretmenlerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri ve eğitsel internet kullanma öz-yeterlik inançları. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(2), 636-657.
• Erdoğan, D.G. (2014). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimlerine etki eden faktörler (Yayınlanmamış doktora tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi.
• Ersoy, A. ve Yılmaz, B. (2009). Yaşam boyu öğrenme ve halk kütüphaneleri. Türk Kütüphaneciliği, 23, 4, 803-834.
• Erten, P. ve Kazu, İ. (2016). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme yeterlikleri, İlköğretim Online,15(3), 838-854.
• Fraenkel R. J. and Wallen E. N. (2006). How to design and evaluate research in education. McGraw-Hill, New York.
• Gencel, İ. E. (2013). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme yeterliklerine yönelik algıları. Eğitim ve Bilim,38(170), 237- 252.
• Gerdtham, U.G. and Johannesson, M. (2001). The relationship between happiness, health, and socio-economic factors: results based on Swedish micro data. Journal of Socio-Economics, 30(6),553-557.
• Güllüpınar, F. ve Gökalp, E. (2014). Neoliberal zamanın ruhu, yaşam boyu öğrenme ve istihdam ilişkileri: Yaşam boyu öğrenme politikalarının eleştirel bir analizi, Mülkiye Dergisi,38 (2),67- 92.
• Günüç, S., Odabaşı, H. F. ve Kuzu, A. (2012). Yaşam boyu öğrenmeyi etkileyen faktörler. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(2), 309 -325.
• Gürbüz, G. (2020). Öğretmenlerin örgütsel mutluluk algıları ile örgütsel güven düzeyleri arasındaki ilişki (Yüksek lisans tezi). Bahçeşehir Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. İstanbul.
• İzci, E. ve Koç, S. (2012). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenmeye ilişkin görüşlerinin değerlendirilmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(9). 101-114.
• Kabal, D. (2019). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimleri ve mutluluk düzeyleri üzerine bir çalışma (Kocaeli örneği) (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi.
• Kangal, A. (2013). Mutluluk üzerine kavramsal bir değerlendirme ve Türk hane halkı için bazı sonuçlar, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 12 (44), 214-233.
• Kara, M. M. (2010). The relation of job satisfaction with happiness and success level (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi.
• Karaman, K. (2016). Hayat boyu öğrenme etkinliklerinde yerel yönetimlerin rolü, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(44), 1135-1142.
• Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi. Nobel Yayıncılık.
• Karnak, B. (2020). Öğretmenlerin mesleki profesyonellikleri ile örgütsel mutlulukları arasındaki ilişki (Yüksek lisans tezi). Pamukkale Üniversitesi.
• Keser, A. (2005). İş doyumu ve yaşam doyumu ilişkisi: otomotiv sektöründe bir uygulama. Çalışma ve Toplum Dergisi, 4,77-95.
• Kılıç, H. (2015). İlköğretim branş öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik düzeyleri ve yaşam boyu öğrenme eğilimleri (Denizli ili örneği) (Yüksek lisans tezi). Pamukkale Üniversitesi.
• Kılıç, H. ve Tuncel, Z. (2014). İlköğretim branş öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik düzeyleri ve yasam boyu ögrenme eğilimleri. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 4(7), 25-37.
• Kurnaz, M. (2015). İlk yetişkinlerde dini yönelim-mutluluk ilişkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Süleyman Demirel Üniversitesi.
• Kuvvet, A. B. (2019). Okul müdürlerinin öğretim liderlikleri ile sınıf öğretmenlerinin örgütsel mutlulukları arasındaki ilişki (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi.
• Lama, D. ve Cudler, H.,C. (2008). İş hayatında mutluluk sanatı. (Çev. Meltem Tayga), Klan Yayınları. MEB (2009). Hayat Boyu Öğrenme Strateji Belgesi. http://ecvet.ua.gov.tr/Uploads/f7699346-4182-4730-8282-a61938751493.pdf
• Myers, D. G. and Diener, E. (1995). Who is happy?. Psychological Science, 6(1), 10-19.
• Nalkıran, T. (2019). Sınıf öğretmenlerinin iş mutluluğunu etkileyen faktörlerin incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Amasya Üniversitesi.
• Noodings, N. (2006). Eğitim ve mutluluk, (Çev. Zuhal Bilgin). Kitap Yayınevi.
• Oral, B. ve Yazar, T. (2013). International perspectives on new aspectes of learning in teacher education, IPALTE, Dicle Üniversitesi, Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi, Diyarbakır.
• Özçiftçi, M. (2014). Sınıf öğretmenlerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri ile eğitim teknolojisi standartlarına yönelik özyeterliklerinin ilişkisi (Yüksek lisans tezi). Amasya Üniversitesi.
• Özden, Y. (2005). Öğrenme ve öğretme. Pegem A Yayıncılık.
• Özgenel, M. ve Bozkurt, B. N. (2020). Okul mutluluğunu yordayan bir faktör: Öğretmenlerin politik becerileri. Turkish Journal of Educational Studies, 7(2), 130-149.
• Öztaş, İ. (2018). Farklı kurumlarda çalışan memurların serbest zaman doyum ve mutluluk düzeylerinin belirlenmesi, (Kırıkkale ili örneği) (Yüksek lisans tezi). Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi.
• Öztürk, N. (2005). İktisadi kalkınmada eğitimin rolü. Sosyoekonomi, 1, 27-44.
• Öztürk, B. (2020). Ortaokullarda görev yapan öğretmenlerin yaşam doyumları ile örgütsel mutlulukları arasındaki ilişki (Yüksek lisans tezi). Pamukkale Üniversitesi.
• Pryce‐Jones, J. (2010). Happiness at work. Maximizing your psychological capital for success Opener Institute for People and Performance, The Old Bakehouse 2 South Parade Oxford OX2 7JL UK.
• Rojas, M. (2007), heterogeneity in the relationship between ın come and happiness: a conceptual-referent-theoryexplanation, Journal of EconomicPsychology, 28, 1-14.
• Russell, B. (1976). Mutsuzluğun nedenleri, Mutluluk yolu. İstanbul: Varlık yayınları.
• Sabates, R. and Hammond, C. (2008). The impact of lifelong learning on happiness and well-being. London: Centre for Research on the Wider Benefits of Learning.
• Sayılan, F. (2001). Paradigma değişirken: küreselleşme ve yaşam boyu öğrenme. Cevat Geray’a Armağan. Mülkiyeliler Birliği Yayını.
• Sezer, S. and Can, E. (2019). School happiness: A scale development and implementation study. Eurasian Journal of Educational Research, 19(79), 167-190.
• Şahin, M., Akbaşlı, K., and Yelken, (2010). Key competences for lifelong learning: The case of prospective teachers. Educational Researchand Review, 5(10), 545-556.
• Tabachnick, B. G. and Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistics. Boston, Pearson.
• Tanatar, E. ve Alpaydın, Y. (2019). Öğretmenlerin iş değerleri ile yaşam boyu öğrenme eğilimleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Turkish Studies, 14(3),1775-1790. https://doi.org/ 10.29228/Turkish Studies
• Terzi, Sare (2017). Öğretmenlerin iş doyumları ile mutluluk düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum, 6(17), 475-487.
• Titmus, C., Buttedahl, P., Ironside, D. ve Lengrand, P. (1985). Yetişkin eğitimi terimleri (Çev. F. Oğuzkan). UNESCO Türkiye Milli Komisyonu Yayınları.
• Torun, B. (2020). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme yeterlikleri ve iş doyum düzeylerinin incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Maltepe Üniversitesi.
• Toulabi, Z., Raoufi, M., and Allahpourashraf, Y. (2013). The relationship between teachers’ happiness and quality of working life. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 84, 691-695. http://dx.doi.org/10.1016/j.sbspro.2013.06.628
• Traş, Z., Öztemel, K. ve Koçak, M. (2019). Öğretmen adaylarının mutluluk düzeylerinin bazı öznel niteliklerine göre incelenmesi. Necmettin Erbakan Üniversitesi, Ereğli Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(1), 47-56.
• Tunç, S. (2019). İş doyumunun yaşam memnuniyetine etkisi: öğretmenler üzerine bir araştırma , (Yüksek lisans tezi). Sabahattin Zaim Üniversitesi.
• Ulukan, M. (2020). Öğretmenlerin mutluluk ile psikolojik sağlamlık düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 13 (73), 620-631.
• Uzunahmet, B. (2017). Mutluluk ve eğitim ilişkisi. https://www.havadiskibris.com/mutluluk-egitim-iliskisi/
• Yaman, F. ve Yazar, T. (2015); Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin incelenmesi (Diyarbakır ili örneği). Kastamonu Eğitim Dergisi, 23(4), 1553-1566.
• Yazıcıoğlu, Y. ve Erdoğan, S. (2004). SPSS Uygulamalı Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Yılmaz, M.(2016). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin incelenmesi, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(35), 253-262.
• Yüksekbilgili, Z. ve Akduman, G. (2016). Bireysel mutluluk ve işkoliklik ilişkisi, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 31, 96-11.