Throughout history Yemen, having a convenient place for life and agriculture, has been an area of variety with different religions living together such as Paganism, Mazdaism, Judaism and Christianity and has become a stomping ground for different cultures and civilisations. In the Holy Qur’an, Yemen itself and the people/places about Yemen are mentioned in 105/Surah al-Fil in the 1-5 verses dealing with the army intending to destroy the Ka’bah, in 85/ Surah al-Buruj in the 4-9. verses dealing with the king throwing his people to the pit of fire and in 34/Surah al-Saba’ in the 15-21. verses dealing with Queen of Sheba. The region has gained ground because of the presence of the serious number of Jew and Christian people in the region and most of the ravies like Ka’b al-Ahbâr and Vehb b. Münebbih having a history in Yemen. This ravies played a leading role in carrying the materials of the people of book, especially Jew culture, to the Islamic literature. Moreever, the Jews and the Christians of region and their literature are bound to be studied because the anectodes/moral studies told about old peoples were brought to Mecca and Medina through Yemen
• Hitti, Philip K. (2011). Siyasi ve Kültürel İslam Tarihi. trc. Salih Tuğ. İstanbul.
• Horovitz, Joseph (1929). “Judeao-Arabic Relations in pre-Islamic Times”. IC.
• _____ (1928). “The Earliest Biographies of The Prophet and Their Authors”. IC.
• _____ (1993). “Vehb b. Münebbih”. İslam Ansiklopedisi. İstanbul. C. XIII.
• İbn Hacer, Şihâbüddîn Ahmed b. Ali el-Askalânî (1986). el-İsâbe fî Temyîzi’s- Sahâbe. Beyrut.
• _____. Fethu’l-Bârî şerhu Sahîhi’l-Buhârî. tsh. ve thk. M. Fuad Abdülbâkî, Abdülazîz b. Bâz. Beyrut: Dârü’l-Ma’rife.
• İbn Haldûn, Ebû Zeyd Veliyyüddîn Abdurrahmân (1979). Kitâbü’l-İber ve Divânü’l-Mübtede ve’l-Haber fî Eyyâmi’l-Arab ve’l-Acem ve’l-Berber ve men Asarahum min Zevi’s Sultâni’l-Ekber. Beyrut.
• İbn Hişâm, Ebû Muhammed Abdülmelik. es-Sîretü’n-Nebeviyye. nşr. Mustafa Sakka ve dğr. Beyrut.
• İbn Kuteybe, Ebû Muhammed Abdullah b. Müslim. el-Meârif. thk. Servet Ukkâşe. Dâru’l-Meârîf.
• İnak, Halil İbrahim (2007). Hadislerde Hikmet Kavramı. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Kaçar, Turhan (2003). “Ebionitler’den Arius’a: Eskiçağ Doğu Hristiyanlığında İsa Teolojisi Tartışmaları”. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi,. C. 44, S. 2.
• Kandemir, M. Yaşar (2001). “Kâ’b el-Ahbâr”. Diyanet İslâm Ansiklopedisi. İs- tanbul: Diyanet Vakfı Yayınları. C. XXII.
• Kibsî, Muhammed Ali Ahmed (2004). Medresetü’l-Hadis fi’l-Yemen fî Karni’s- Sânî ve’s-Sâlis li’l-Hicriyyîn. San’a: Câmiatu San’a.
• Khoury, Raif Georges (1972). Wahb bin Munabbih. Wiesbaden.
• Kurt, Abdurrahman (2001). “Sosyo-Ekonomik ve Kültürel Yönden İslam Öncesi Mekke Toplumu”. Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi. C. 10, S. 2.
• Kuzudişli, Ali (2004). Yahudi Kültürünün Hadislere Etkisi. Dokuz Eylül Üniver- sitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yayınlanmamış Doktora Tezi. İzmir.
• Neubauer, Adolf (1981). “The Literature of The Jews in Yemen”. JQR. CXI.
• Newby, Gordon (1988). A History of the Jews of Arabia. Colombia.
• Öztürk, Levent (2001). “İslâmiyet’in Yayılmasında Hicretin Önemi: Habeşistan Hicretleri Örneği”. Sakarya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi. S. 4.
• Porter, J. R. (1986). “Arabia Felix: Israelites, Jews and Christians”. Arabia and The Gulf: From Traditional Society to Modern States. ed. Ian Richard Netton. London.
• Sehâvî, Muhammed b. Abdirrahman (1990). el-Fetâva’l-Hadîsiyye. thk. Abdul- lah b. Ali Rıza. Dımeşk-Beyrut.
• Sezgin, Fuad (1983). Târîhu’t-Türâsi’l-Arabî. trc. M. Fehmi Hicâzî.
• Shahîd, Irfan (2006). “Islam And Oriens Chritianus: Makka 610-622 Ad.”. The Encounter of Eastern Christianity with Early Islam. ed. Emmanouela Grypeou- Mark Swanson-David Thomas. Boston: Brill Leiden.
• Sırma, İhsan Süreyya (1993). “Yemen”. İslam Ansiklopedisi. İstanbul. C. XIII.
• Sönmez, Zekiye (2010). İslâm’ın Ortaya Çıktığı Dönemde Arap Yarımadası’nda Hıristiyanlık. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara.
• Swartz, Merlin (2001). “İslâm’ın Doğuşunu İzleyen Yıllarda Arap Toprakla- rı’ndaki Yahûdîlerin Durumu”. trc. Levent Öztürk. Sakarya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi. S. 3.
• Taberî, Ebû Ca’fer Muhammed b. Cerîr (1119). Târîhü’t-Taberî: Târîhu’r-Rusul ve’l-Mulûk. Mısır: Dâru’l-Mârife.
• Tobi, Yosef (1999). The Jews of Yemen: Studies in Their History and Culture. Boston-Köln: Brill, Leiden.
• Tomar, Cengiz (2013). “Yemen”. Diyanet İslâm Ansiklopedisi. İstanbul: Diyanet Vakfı Yayınları. C. XLIII.
• Torrey, Charles Cutler (1933). The Jewish Foundation of Islam. New York: Je- wish Institude of Religion Press.
• Trimingham, J. Spencer (1990). Christianity Among the Arabs in Pre-Islamic Times. Lübnan.
• Uğur, Hakan (2013). “Osmanlının Son Döneminde Oryantalistlerin Kur’an Hak- kındaki İddialarına Karşı Osmanlı Ulemasının Yaptığı Çalışmalar-İsmail Fennî Ertuğrul Örneği”. Osmanlı Toplumunda Kur’an Kültürü ve Tefsir Çalışmaları II.
Yaşamaya, tarıma elverişli topraklara sahip Yemen, farklı kültür ve medeniyetlerin uğrak mekanı olması sebebiyle tarih içerisinde Putperestlik, Mecûsîlik, Yahudilik ve Hıristiyanlık gibi birçok dinin birlikte yaşadığı bir çeşitlilik bölgesi olmuştur. Kur’an’ı Kerim’de Yemen ve Yemen’e dair kimseler/olaylar 105/Fil sûresi 1-5. ayetlerde Kâbe’yi yıkmak isteyen orduya, 85/Burûc sûresi 4-9. ayetlerde kavmini ateş çukuruna atan krala ve 34/Sebe sûresi 15-21. ayetlerde Sebe melikesine atıfla bahsedilmiştir. Bölgede ciddi anlamda Yahudi ve Hıristiyan nüfusunun varlığı ve özellikle Yahudi kültürü başta olmak üzere Ehl-i kitab malzemesinin İslam literatürüne taşınmasında aracılık görevi üstlenen Ka’b el-Ahbâr ve Vehb b. Münebbih gibi râvilerin önemli bir kısmının Yemen geçmişlerinin olması bölgenin önemini artırmaktadır. Ayrıca geçmiş kavimlere dair anlatılan kıssaların Yemen üzerinden Mekke-Medine’ye ulaşmış olması bölge Yahudi ve Hıristiyanlarını ve onlara dair literatürü incelememizi zorunlu kılmıştır
• Hitti, Philip K. (2011). Siyasi ve Kültürel İslam Tarihi. trc. Salih Tuğ. İstanbul.
• Horovitz, Joseph (1929). “Judeao-Arabic Relations in pre-Islamic Times”. IC.
• _____ (1928). “The Earliest Biographies of The Prophet and Their Authors”. IC.
• _____ (1993). “Vehb b. Münebbih”. İslam Ansiklopedisi. İstanbul. C. XIII.
• İbn Hacer, Şihâbüddîn Ahmed b. Ali el-Askalânî (1986). el-İsâbe fî Temyîzi’s- Sahâbe. Beyrut.
• _____. Fethu’l-Bârî şerhu Sahîhi’l-Buhârî. tsh. ve thk. M. Fuad Abdülbâkî, Abdülazîz b. Bâz. Beyrut: Dârü’l-Ma’rife.
• İbn Haldûn, Ebû Zeyd Veliyyüddîn Abdurrahmân (1979). Kitâbü’l-İber ve Divânü’l-Mübtede ve’l-Haber fî Eyyâmi’l-Arab ve’l-Acem ve’l-Berber ve men Asarahum min Zevi’s Sultâni’l-Ekber. Beyrut.
• İbn Hişâm, Ebû Muhammed Abdülmelik. es-Sîretü’n-Nebeviyye. nşr. Mustafa Sakka ve dğr. Beyrut.
• İbn Kuteybe, Ebû Muhammed Abdullah b. Müslim. el-Meârif. thk. Servet Ukkâşe. Dâru’l-Meârîf.
• İnak, Halil İbrahim (2007). Hadislerde Hikmet Kavramı. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Kaçar, Turhan (2003). “Ebionitler’den Arius’a: Eskiçağ Doğu Hristiyanlığında İsa Teolojisi Tartışmaları”. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi,. C. 44, S. 2.
• Kandemir, M. Yaşar (2001). “Kâ’b el-Ahbâr”. Diyanet İslâm Ansiklopedisi. İs- tanbul: Diyanet Vakfı Yayınları. C. XXII.
• Kibsî, Muhammed Ali Ahmed (2004). Medresetü’l-Hadis fi’l-Yemen fî Karni’s- Sânî ve’s-Sâlis li’l-Hicriyyîn. San’a: Câmiatu San’a.
• Khoury, Raif Georges (1972). Wahb bin Munabbih. Wiesbaden.
• Kurt, Abdurrahman (2001). “Sosyo-Ekonomik ve Kültürel Yönden İslam Öncesi Mekke Toplumu”. Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi. C. 10, S. 2.
• Kuzudişli, Ali (2004). Yahudi Kültürünün Hadislere Etkisi. Dokuz Eylül Üniver- sitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yayınlanmamış Doktora Tezi. İzmir.
• Neubauer, Adolf (1981). “The Literature of The Jews in Yemen”. JQR. CXI.
• Newby, Gordon (1988). A History of the Jews of Arabia. Colombia.
• Öztürk, Levent (2001). “İslâmiyet’in Yayılmasında Hicretin Önemi: Habeşistan Hicretleri Örneği”. Sakarya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi. S. 4.
• Porter, J. R. (1986). “Arabia Felix: Israelites, Jews and Christians”. Arabia and The Gulf: From Traditional Society to Modern States. ed. Ian Richard Netton. London.
• Sehâvî, Muhammed b. Abdirrahman (1990). el-Fetâva’l-Hadîsiyye. thk. Abdul- lah b. Ali Rıza. Dımeşk-Beyrut.
• Sezgin, Fuad (1983). Târîhu’t-Türâsi’l-Arabî. trc. M. Fehmi Hicâzî.
• Shahîd, Irfan (2006). “Islam And Oriens Chritianus: Makka 610-622 Ad.”. The Encounter of Eastern Christianity with Early Islam. ed. Emmanouela Grypeou- Mark Swanson-David Thomas. Boston: Brill Leiden.
• Sırma, İhsan Süreyya (1993). “Yemen”. İslam Ansiklopedisi. İstanbul. C. XIII.
• Sönmez, Zekiye (2010). İslâm’ın Ortaya Çıktığı Dönemde Arap Yarımadası’nda Hıristiyanlık. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara.
• Swartz, Merlin (2001). “İslâm’ın Doğuşunu İzleyen Yıllarda Arap Toprakla- rı’ndaki Yahûdîlerin Durumu”. trc. Levent Öztürk. Sakarya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi. S. 3.
• Taberî, Ebû Ca’fer Muhammed b. Cerîr (1119). Târîhü’t-Taberî: Târîhu’r-Rusul ve’l-Mulûk. Mısır: Dâru’l-Mârife.
• Tobi, Yosef (1999). The Jews of Yemen: Studies in Their History and Culture. Boston-Köln: Brill, Leiden.
• Tomar, Cengiz (2013). “Yemen”. Diyanet İslâm Ansiklopedisi. İstanbul: Diyanet Vakfı Yayınları. C. XLIII.
• Torrey, Charles Cutler (1933). The Jewish Foundation of Islam. New York: Je- wish Institude of Religion Press.
• Trimingham, J. Spencer (1990). Christianity Among the Arabs in Pre-Islamic Times. Lübnan.
• Uğur, Hakan (2013). “Osmanlının Son Döneminde Oryantalistlerin Kur’an Hak- kındaki İddialarına Karşı Osmanlı Ulemasının Yaptığı Çalışmalar-İsmail Fennî Ertuğrul Örneği”. Osmanlı Toplumunda Kur’an Kültürü ve Tefsir Çalışmaları II.
Döner, Ertuğrul. “Dine İlişkin Bazı Bilgi, Rivayet Ve Kıssaların Hareket Noktası Yemen/Yemen Yahudi Ve Hıristiyanları”. Dini Araştırmalar 18/15-06 (Haziran 2015), 209-232. https://doi.org/10.15745/da.46576.