Structural Adjustment in Syrian Asylum Seeker in the Context of Religious Socialization: Kilis Example

Yıl 2020, Cilt: 23 Sayı: 57, 143 - 172, 15.06.2020

Yusuf Yaralıoğlu , Özcan Güngör

https://doi.org/10.15745/da.722297

Cited By: 3

Öz

It is known that Syrian asylum seeker have been subjected to forced migration since 2011. Therefore, this process has caused asylum seekers to face structural adjustment problems with socialization in general and religious socialization in Kilis. The problem of study in this article is to try to understand the religious socialization of Syrian asylum seekers in the context of structural adjustment institutions. However, in this study, where the structural harmony of asylum seekers is investigated, an inward religious socialization involving the structural position of asylum seekers is explored, not a harmony between the two cultures. In addition, the study was worked though with an understanding (verstehen, interpretive) approach and a case was carried out as a science study. The effect of the structural harmony through the participation of the mosques, associations, religious groups in Kilis after the immigration in the point of religious socialization in Syrian asylum seeker in two communities belonging to Islamic religion was also investigated in this study. In addition, the question of ‘which institution or factors are affected by asylum seekers’ was sought.
In the study, basically qualitative method was preferred and in-depth interview technique was used. However, considering the effect of the structure on the subject, structural adjustment has been studied. Because immigrants have affected them as well as forced migration of individual structural features of Turkey are alive. Therefore, it was paid attention to methodological pluralism. On the other hand, the research was conducted with snowball sampling method. The data of the study were created within the framework of the approaches of Giddens' constructivist theory, although the micro-sociological experiences of asylum seekers and asylum seekers residing in different neighbourhoods of Kilis province are taken into consideration. In the study, it was found that religious groups, masjids and associations established by asylum seekers influenced asylum seekers through religious socialization from different social institutions and organizations in the process of structural adjustment.

Anahtar Kelimeler

Sociology of Religion, Migration, Religious Socialization, Asylum Seeker, Structural Adjustment, Kilis

Dini Sosyalleşme Bağlamında Suriyeli Sığınmacılarda Yapısal Uyum: Kilis Örneği

Öz

Suriyeli sığınmacıların 2011 yılından beri zorunlu göçe maruz kaldıkları bilinmektedir. Dolayısıyla yaşanan bu süreç, göç edilen Kilis’te dini sosyalleşme ile sığınmacıların yapısal uyum problemiyle karşılaşmalarına sebep olmuştur. Bu bağlamda çalışmanın problemi Suriyeli sığınmacıların dini sosyalleşmelerini yapısal uyum kurumları bağlamında anlamaya çalışmaktır. Çalışmada temelde nitel yöntem tercih edilmiş ve yarı yapılandırımış mülakat tekniği kullanılmıştır, bunun yanında yapının özneye etkisi dikkate alınarak yapısal uyum konusu anlaşılmaya çalışılmıştır. Ayrıca çalışma anlayıcı (yorumlayıcı) yaklaşımla oluşturulmuş ve bir olgu bilim çalışması olarak gerçekleştirilmiştir. Zira göçmenler özne olarak zorunlu bir durumla karşılaşsalar da hem taşıdıkları yapısal özellikler hem de Türkiye’nin yapısal özelliklerinin onların habituslarını etkileyeceği düşünülerek yapı-aktör dikotomisi dikkate alınarak çözümlemeler yapılmıştır. Diğer yandan araştırma, kartopu örneklem yöntemiyle oluşturulmuştur. Araştırmanın verileri Kilis ilinin farklı mahallelerinde ikamet eden sığınmacılardan ve sığınmacıların mikro-sosyolojik deneyimleri göz önünde bulundurulsa da Giddens’in yapılaşmacı teorisinin yaklaşımları çerçevesinde oluşturulmuştur. Araştırmada dini grupların, mescitlerin ve sığınmacılar tarafından kurulan derneklerin yapısal uyum sürecinde farklı sosyal kurum ve kuruluşlardan dini sosyalleşme yoluyla sığınmacıları etkilediği tespit edilmiş ayrıca Arapçanın bu süreçte önemli bir rol oynadığı görülmüştür. 

Anahtar Kelimeler

Din sosyolojisi, Yapısal uyum, Mülteciler, Kilis, Göç, Dini sosyalleşme

Kaynakça

• Acar, M. C. & Karaca, F. (2019). “Dinî Boyutun Psikolojik Danışma Sürecine Etkisi: Üniversite Öğrencileri ile Yapılmış Deneysel Bir Çalışma / Te Efect of the Religious Dimension on the Counseling Process: An Experimental Study with University Students”. ilted: ilahiyat tetkikleri dergisi / journal of ilahiyat researches 52 (Aralık / December 2019/2): 195-216. doi: 10.29288/ilted.556705.
• Adıgüzel, Y. (2017). Göç Sosyolojisi. Güncellenmiş 2. Basım. Ankara: Nobel Akademik Yayınları.
• Adıgüzel, Y. (2019). Kentin Yeni Sivil Aktörleri: İstanbul’daki Suriyeli Dernekler. İstanbul: Şehir ve Düşünce Dergisi Yayınları.
• Akdoğan, A. (2015). Kültür ve Din. Din Sosyolojisi El Kitabı. Ed. N. Akyüz ve İ. Çapcıoğlu. Ankara: Grafiker Yayınları.
• Akkır, R. (2019). "Din, Sosyalleşme ve Toplumsal Uyum Suriyeli Mülteciler Örneği". Şarkiyat 11/2 (Ağustos 2019): 953-971. https://doi.org/10.26791/sarkiat.575704
• Akyüz, N. & Çapcıoğlu, İ. (2018). Dini Gruplar Sosyolojisi ve Yeni Dini Hareketler. Din Sosyolojisi El Kitabı. Ed. N. Akyüz ve İ. Çapcıoğlu. Ankara: Grafiker Yayınları.
• Alpay, A. H. & Çapcıoğlu, İ. (2019). Anthony Giddens: Yapılaşma Kuramı ve Din Olgusu Üzerine Bir Değerlendirme. Bolu İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 19 (3): 807-823.
• Alnıaçık, Ü. & İslamoğlu, A. H. (2014). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. İstanbul: Beta Basım Yayınları.
• Bakewell, O. (2015). Göç Kuramonda Yapı ve Fail Kavramları Üzerine Bazı Görüşler. Göç Araştırmaları Dergisi. 1 (2): 188-218.
• Barbier, M. (1999). Modern Batı Düşüncesinde Din ve Siyaset. Çev. Özkan Gözel. İstanbul: Kaknüs Yayınları.
• Bodur, H. E. & Çapcıoğlu, İ. (2015): Sosyolojik Teori ve Din. Din Sosyolojisi El Kitabı. Ed. N. Akyüz ve İ. Çapcıoğlu ve Ankara: Grafiker Yayınları.
• Çapcıoğlu, İ. & Akın, M. & Akyüz, N. (2018). Göç Olgusunun Dini ve Toplumsal Yansımaları: Kur’an’daki Atıflar Bağlamında. Journal of History Culture and Art Research, 7 (5): 596-605. doi:http://dx.doi.org/10.7596/taksad.v7i5.1811
• Çebi, E. (2017). Suriyelilerin Uyum Sürecinde Türk STK’larının Rolü. Türkiye Ortadoğu Çalışmaları Dergisi. (Kasım/2017): 87-107. https://doi.org/10.26513/tocd.312245
• Diyanet İşleri Başkanlığı Din Hizmetleri Genel Müdürlüğü. (2018), ‘ Fırat Kalkanı ve Zeytin dalı Bölgeleri Faaliyet Raporu’ Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları. https://dinhizmetleri.diyanet.gov.tr/Documents/FKB-ZDB%20Faaliyet%20Raporu.pdf (Erişim Tarihi:15.03.2020)
• Duman, T. (2019). "Toplumsal Uyum İçin Eğitimin Önemi: Türkiye’deki Suriyeliler Örneği". Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi. 41: 343-368. https://doi.org/10.21497/sefad.586638
• Erkan, E. (2016). Suriyeli Göçmenler ve Dini hayat: Uyum, Karşılaşma ve Benzeşme Gaziantep Örneği. İlahiyat Akademi. 3(4): 1-35. https://dergipark.org.tr/ilak/issue/28571/304861 (Erişim Tarihi: 10.03.2020).
• Gazzali (2013). Dil Belası (Kitabü Afati-L, Lisan), Ter. Muhammed Hakan Öner. Temmuz. 21. Baskı. İstanbul: Semerkant Yayınları.
• Giddens, A. (2012). Sosyoloji. Yay. Haz. Cemal Güzel. İstanbul: Kırmızı Yayınları.
• Güneş, H. (2015). Sosyoloji Terimleri Sözlüğü. Ankara: Ütopya Yayın Evi.
• Güngör, Ö. (2016). İki Dünya Bir Aile. Ankara: Akçağ Yayınları.
• Güngör, Ö. (2019). Türkiye’de Dini Gruplar. Ankara: Son Çağ Yayınları.
• Harunoğlulları, M. (2016). Suriyeli Sığınmacı Çocuk İşçiler ve Sorunları: Kilis Örneği. Göç Dergisi. 3(1): 29 – 63.
• İbn-i Haldun (1996). Mukaddime, Tah. Derviş El Cüveydi. 2.Bs. El-Mektebetül Asriyye. Beyrut: 163-257.
• İbn-i Haldun (2018). Mukaddime. Ed. İbrahim İzci. C. 2. 4. Bs. İstanbul: İlgi Kültür Sanat Yayınları.
• İç İşleri Bakanlığı Sivil Toplumla İlişkiler Genel Müdürlüğü. Yabancı STK’lar İçin Başvuru Rehberi. https,//www.siviltoplum.gov.tr/Kurumlar/Siviltoplum.Gov.Tr/İslemler/Yabanc%C4%B1stk/Yabanci_Stklar_İcin_Basvuru_Rehberi.Pdf (Erişim Tarihi 23.05.2019).
• GİGM (İç İşleri Bakanlığı Göç İdaresi Genel Müdürlüğü). http://www.goc.gov.tr/icerik6/gecici-koruma_363_378_4713_icerik, (Erişim tarihi 21.03.2020).
• İnce, A. (2017). (Kuran Kursu Öğreticisi Görüşlerine Göre) Kuran Kurslarının Dini Sosyalleşmeye Katkıları. Diyanet İlmi Dergi. 53 (2): 149-174.
• Macit, M. (2019). “‘Romantik İslam’dan İslami Romantizme’: İslamcı Popüler Kültürün Değişen Panoraması". İlahiyat Tetkikleri Dergisi. 51: 457-478. https://doi.org/10.29288/ilted.531168
• Marshall, G. (1999). Sosyoloji Sözlüğü. Çev. Osman Akınhay ve D. Kömürcü. Ankara: Bilim Sanat Vakfı Yayınları.
• Martıkaınen, T. (2010). Din, Göçmenler ve Entegrasyon. Çev. Nebile Özmen. M.Ü. İlahiyat Fakültesi Dergisi. 38 (1): 263-276.
• Sarıkaya, M. (2018). E. Zorunlu Göç Bağlamında Kur’an’da Göç. Journal of Analytic Divinity. 2(1): 235-252.
• Tan, Z. (2021). Kur’ân'a Göre Toplumsal Farklılıkları Bir Arada Yaşatmada Mabetlerin Fonksiyonu, Iğdır Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2. http//Sosbilder.İgdir.Edu.Tr/Makaleler/149408459_01_Tan_(01-30).Pdf (Erişim Tarihi 25 Mayıs 2019).
• Taplamacıoğlu, M. (1983). Din Sosyolojisi. Ankara: A.Ü.İ.F.Y.
• TBMM (2018). Göç ve Uyum Raporu. Türkiye Büyük Millet Meclisi İnsan Haklarını İnceleme Komisyonu Mülteci Hakları Alt Komisyonu. 26. Dönem 3. Yasama Yılı Mart 2018. Ankara.
• TBMM Kamu Denetçiliği Kurumu (2018): Türkiye’deki Suriyeliler Özel Raporu, Elma Teknik Basım Matbaacılık. Ankara https://www.ombudsman.gov.tr/suriyeliler/rapor.html#p=4 (Erişim Tarihi:15.03.2020)
• Türk Dil Kurumu. Güncel Türkçe Sözlük. Erişim tarihi 10 Aralık 2018. http,//www.Tdk.Gov.Tr/İndex.Php?Option=Com_Gts&Arama=Gts&Guid=Tdk.Gts.5be69b7aa08be5.75265545.
• Yaralıoğlu, Y. (2019). Dini Sosyalleşme Sürecinde Dini Eğitim Kurumları ve Suriyeli Sığınmacılar: Kilis Örneği. Journal of Analytic Divinity. 3 (2): 44-66.
• Yaralıoğlu, Y. (2019). Suriyeli sığınmacıların Dini Sosyalleşmesi (Kilis Örneği). Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara.