A Study On Incompletely Transmitted [Mursal] Hadiths Of Abu Hurayrah

Yıl 2012, Cilt: 12 Sayı: 1, 7 - 25, 01.02.2012

Nevzat Tartı

Öz

Incompletely transmitted [mursal] hadiths of Abu Hurayrah, who has been dis-cussed at most in the history of hadith, are considered in a context of that he was a liar or a trustworthy person. However it will lessen the number of Abu Hurayrah’s relatings and the criticizings about him to consider the matter around the reasons which cause his relatings abundant. Because of determining the incompletely transmitted hadiths is important, it is looked for some clues show how this determining must be done. There are three clues: hadiths transmitted from two or more narrators, the relatings of Abu Hurayrah about events occured before the conquest of Khaybar and the moods of relating.

Anahtar Kelimeler

Abu Hurayrah, incompletely transmitted hadiths, implication in relating, deceit in relating, compani

Ebû Hureyre’nin Mürselleri Üzerine Bir İnceleme

Öz

Hadis tarihinde, leh ve aleyhinde en çok konuşulan kişi olarak Ebû Hureyre’nin mürselleri, genellikle onun yalancı veya doğru sözlü oluşu çerçevesinde tartışıl-maktadır. Halbuki konuyu rivâyetlerinin çokluğunu etkileyen nedenler bağla-mında ele almak onun rivâyet ettiği hadis sayısını düşürecek ve hakkında yapıl-mış tenkitleri azaltacaktır. Mürsellerin tespiti önemli bir problem olduğundan, bu çalışmada, tespitin nasıl yapılacağına yönelik bazı ipuçları belirlenmeye çalı-şılmaktadır. Bunlar, bir rivâyetin iki veya daha fazla râvîsinin bulunması, Ebu Hureyre’nin Hayber’in fethinden önce yaşananlarla ilgili rivâyetleri ve mişli geç-miş zaman ifade eden rivâyet sigalarından oluşmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Ebû Hureyre, mürsel, irsâl, tedlis, sahâbe, sahâbî.

Kaynakça

• A’zamî, Muhammed Ziyâurrahmân, es-Sahâbîyyü’l-Celîl Ebû Hureyre fî Davi Merviyyâtihi, Beyrût-Kahire 1979.
• Ahmed b. Hanbel, Müsned, tahkik: Şuayb el-Arnaud, Müessesetü’r-Risale, 1416- 1421/1995-2001.
• Aşık, Nevzat, “Ebu Huryre’nin Hadisciliği”, Dokuz Eylül Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, sayı: IV, yıl: 1987.
• Beyhakî, es-Sünenü’l-Kübrâ, Dekken, 1352, Meclisü Dâireti’l-Mearif.
• Buhârî, Sahih, Çağrı Yayınları, İstanbul 1992.
• Coşkun, Selçuk, Hadîse Bütüncül Bakış, Marmara Üniversitesi İlahiyat Vakfı Yayınları, İstanbul 2011.
• Dârî, el-Hâris Süleyman, Ebû Hureyre Sahibu Rasulillah (sav) ve Hâdimuhû- Dirâse Hadîsiyye Târihiye Hâdife, Kuveyt 2008.
• Dârimî, Sünen, Çağrı Yayınları, İstanbul 1992.
• Ebû Davud, Sünen, Çağrı Yayınları, İstanbul 1992.
• Ebû Şehbe, Muhammed b. Muhammed, Difâun ani’s-Sünne ve Reddü Şübehi’l-Müsteşrikîn ve’l-Küttâbi’l-Muâsırîn, Mektebetü’s-Sünne, 1989.
• Ebû Ya‘lâ, Ahmed b. Ali et-Temîmî (ö. 307/919), Müsnedü Ebî Ya‘lâ el-Mavsilî, tahkik: Hüseyin Selim Esed, Dâru’l-Memun li’t-Türâs, Dimaşk-Beyrut 1410/1990.
• Güner, Osman, Ebû Hureyre’ye Yönelik Eleştiriler, İnsan Yayınları, İstanbul 2001, 11-26.
• Hâkim Neysâbûrî, Müstedrek ale’s-Sahîhayn, Dâru’l-Marife, Beyrût.
• Hatib Bağdâdî, Kitâbul-Kifâye fî İlmi’r-Rivâye, Haydarabad, 1358.
• Hatîb, Muhammed Accâc, Ebû Hureyre Râviyetu’l-İslâm, Mektebetü Vehbe, Kahire 1402/1982.
• İbn Belbân el-Fârisî, Sahih-i İbn Hibbân bitertîbi İbn Belbân, Müessestü’r-Risâle, Beyrût, 1414/1993.
• İbn Hacer, Fethü’l-Bârî, Dâru’l-Ma’rife, Beyrût 1379.
• ________, el-İsâbe fî Temyîzi’s-Sahâbe, Beyrût.
• İbn Hişam, es-Sîretü’n-Nebeviyye, Tahkik: Mustafa es-Saka ve diğerleri.
• İbn Kesir, el-Bidâye ve’n-Nihâye, Tahkik, Abdullah b. Abdulmuhsin et-Türkî, 1418/1998.
• İbn Kuteybe, Tevilü Muhtelifi’l-Hadis, tahkik: Muhammed Muhyiddin el-Asfar, el- Mektebetü’l-İslâmî, Beyrût 1419/1999.
• İbn Mâce, Sünen, Çağrı Yayınları, İstanbul 1992.
• İbn Sa‘d, Kitâbu’t-Tabakâti’l-Kebîr, Mektebetü’l-Hancî, Kâhire, 1421/2001.
• İbnu’s-Salâh, Ulûmu’l-Hadis, tahkik: Nuretin Itr, Daru’l-Fikr, Beyrût 1406/1986.
• İzzî, Abdulmunim Salih el-Ali, Difâun an Ebî Hureyre, Dâru’l-Kalem-Mektebetü’n-Nehda, Beyrût 1981.
• Kandemir, M. Yaşar, “Ebu Hureyre”, Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, İstanbul 1994, cilt: X, 160-167.
• Kaysiyye, Mahmud Ahmed, İbnu’l-Cevzî ve Kitâbuhû’l-Mevzûât, Doktora Tezi, Pencap Üniversitesi, Lahor.
• Mâlik b. Enes, Muvatta, Çağrı Yayınları, İstanbul 1992.
• Müslim, Sahih, Çağrı Yayınları, İstanbul 1992.
• Nesaî, Kitabu’s-Sünenü’l-Kübrâ, Müessesetü’r-Risâle, Beyrût 1421/2001.
• _________, Sünen, Çağrı Yayınları, İstanbul 1992
• Nevevi, Sahihu Müslim bişerhi’n-Nevevî, el-Matbatü’l-Mısriyye, 1347/1929.
• Polat, Selahattin, Mürsel Hadisler ve Delil Olma Yönünden Değeri, Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, Ankara 1985.
• Reşid Rızâ, Muhammed, “Bir Misyonerin Ebû Hureyre Hakkındaki Bazı İddiaları”, çevi- ren: Mücteba Uğur, Diyanet İlmî Dergi, cilt: XXVIII, sayı: 2, Ankara, 1992, s. 15- 36.
• Sıbâî, Mustafa: ‘es-Sünne ve Mekânetuhâ fi’t-Teşrîi’l-İslâm el-Mektebetü’l-İslami, Beyrut, 1421/2001.
• Suyûtî, Celaleddin, Tedrîbü’r-Râvî, Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, Beyrût 1399/1979.
• Şahin, Sami, “Viaeyn Rivâyeti veya Ebû Hureyre’nin Ölümüne Sebep Olabilecek Gizli Bilgiler”, Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, yıl: 2004, Cilt: VIII, s. 93-108.
• Şimşek, Mehmet Ali, Arapçada Zaman Kalıpları, Kullanım Alanları ve Türkçedeki Zaman- larla Karşılaştırılması, (Yüksek Lisans Tezi), Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bi- limler Enstitüsü, 1997.
• Taberânî, Ebu’l-Kâsım Süleyman b Ahmed (ö. 360/971), el-Mu‘cemü’l-Kebîr, Mektebetü İbn Teymiyye, Kahire.
• Tahavî, Şerhu Müşkili’l-Âsâr, Müessetü’r-Risâle, Beyrût 1415/1994.
• Tirmizî, Sünen, Çağrı Yayınları, İstanbul 1992.
• Toksarı, Ali, Hz. Ebû Hureyre ve Hadis İlmindeki Yeri, Basılmamış Öğretim Üyeliği Tezi, Kayseri 1982.
• ________, “Müdelles Hadis ve Sahâbeye Tedlîs İsnâdı”, Erciyes Üniversitesi İlâhiyat Fakül- tesi Dergisi, s. V, 1988.
• Uluocak, Fahri, Ebû Hureyre’nin Kur’an’a Arzettiği Rivâyetler (yüksek Lisans Tezi), Mar- mara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul 2010.
• Ünal, Yavuz, Hadisin Doğuş ve Gelişim Tarihine Yeniden Bakış, Ensar Neşriyat, İstanbul 2010.
• Zehebî, Siyeru A’lâmi’n-Nübelâ, Müsesesetü’r-Risâle, tahkik: Şuayb el-Arnaud-Hüseyin el- Esed, Beyrût 1402/1982. ııı